Even update...

Maar weer een tijd voor een update dacht ik zo.

Moet eerlijk bekennen dat ik de laatste tijd niet zo lekker in m’n velletje zit. Die hormonen kunnen het me af en toe behoorlijk lastig maken allemaal?! Voel me af en toe een depressieve walvis die zich nergens toe kan zetten of nergens puf voor heeft. Daarnaast ook nog eens heerlijk emotioneel dat je maar BOE hoeft te roepen om de tranen al over mijn wangen te laten lopen?! Maar goed dat gtst een zomerstop heeft, zelfs daar hield ik het niet bij droog?! (o;
En hoe meer ik m’n best doe om maar ‘normaal’ te doen, hoe harder de hormonen hun werk doen geloof ik. Zo vermoeiend?! Word er af en toe echt gek van!

En dan groei ik ook steeds meer en meer. Dat er een buik komt, is natuurlijk te verwachten als je zwanger bent. Dat is ook helemaal geen probleem voor mij, kan op m’n buik wel trots zijn. Alleen dat er meer dan m’n buik aan het groeien is… dat vind ik niet zo heel erg leuk eigenlijk?! Sinds de pubertijd ben ik altijd aan de slanke kant geweest, de weegschaal heeft heel lang op 48 kg gestaan en de laatste jaren was het dan eindelijk langzaam aan 54 kg geworden. Zei altijd wel dat ik graag wat wilde aankomen, wat dikkere benen en armen, maar als je ineens ook een maat 40 broek past is dat niet echt grappig meer (normaal 36, soms 34)?! Okay, nu was het wel een linnen broek van H&M mama, maar toch?! Pas zelfs een eerder aangeschafte zwangerschapsspijkerbroek niet meer?! Heupen en bovenbenen zit te strak om nog echt te kunnen zitten?! Als ik loop of een soort van ren, voel ik alles ‘blubberen’?! Dat is toch wel heel erg gek!

En dan natuurlijk ook nog eens alle pijntjes?! Nooit echt geweten wat nu precies bedoeld werd met bekken of banden, maar dat is mij nu toch wel heel erg duidelijk geworden?! Ben af een toe net een oude oma die niet uit de bank kan komen en alleen maar op een kromme manier kan voortbewegen?! Wat kan dat pijnlijk zijn zeg! En die banden lijken soms wel om scheuren te staan, wat een rot gevoel!

En dan zegt iedereen dat ik het maar over moet hebben voor iets moois wat er aan zit te komen?! Of dat ik wat extra vetjes wel kan hebben en het nog allemaal wel mee valt… Arg!! Wil ik helemaal niet horen! Wil gewoon een beetje begrip en erkenning voor hoe ‘zwaar’ ik het allemaal heb?! Zeg al vaak genoeg tegen mezelf dat ik het allemaal moet over hebben voor de kleine uk die er straks is, dus hoef ik dat echt niet nog eens van anderen te horen?! Weet ik heus wel!

En als ik dan zo aan het zeuren en klagen ben, voel ik me ook weer ineens heel erg schuldig en ondankbaar… Er zijn genoeg vrouwen die een zwangerschap niet mee mogen maken. Die niet kunnen voelen hoe langzaam aan het leven in de buik steeds levendiger wordt. Die kleine is steeds harder aan het spartelen daarbinnen, wil steeds meer aandacht en dan voel ik me toch wel heel erg bijzonder. Steeds meer komt het besef dat ik toch echt mama word en dat vind ik toch wel heel bijzonder. Heel lang heb ik gedacht dat ik niet in verwachting kon raken, nooit kinderen zou kunnen krijgen en dan mag ik dit toch zomaar meemaken?! Heel bijzonder allemaal! Begin nu langzaam aan te snappen waar m’n moeder het altijd over had. Zo jammer dat ik dit allemaal niet met haar kan delen, zo jammer dat ze nooit een oma gevoel heeft mogen meemaken. Dit had ze echt helemaal geweldig gevonden en ik had haar steun heel hard kunnen gebruiken…

Maar goed, verder gaat het wel goed allemaal. De kleine groeit goed en is echt heel erg druk! De muren van de babykamer zijn allemaal gedaan (we hebben het behangen overleefd?!) en nu is het wachten op de meubeltjes die als het goed is begin augustus binnen komen.
Sinds vorige week woensdag ben ik gestart met de ‘puf-cursus’. Zou eigenlijk 29 juli starten, maar ivm te weinig aanmeldingen is dat een maand eerder geworden. Volgende week vrijdag weer een controle bij de verloskundige, de laatste keer om de vier weken. Vanaf dan is het iedere drie weken. En… 24 juli hebben we weer een afspraak bij KindjeKIJKEN!!! Dan gaan we eindelijk onze kleine uk in 3/4D ontmoeten?! Ben echt zo benieuwd!!

Maar vandaag ga ik me eerst weer eens lekker laten verwennen door de kapster, worden mijn haartje weer gedaan. Daarna gaan we als het goed is eindelijk een nieuwe keuken bestellen?!?! Joehoe, niet meer afwassen!!! Vanaf januari weten we al wat we willen en door wie we het zouden laten doen, maar er was steeds van alles waarom het nog niet doorging. Nu lijkt het dan eindelijk toch te gaan gebeuren!?

Nou… dat was voor nu weer even een update. De volgende keer zal ik weer wat minder ‘klagen’! (o;

435 x gelezen, 0

reacties (0)


  • mojo

    Nou ik heb er alle begrip voor! Ik krijg steeds te horen dat ik "zo mooi zwanger"ben. Hoezo mooi? Mijn buik is enorm! Ik heb nu cellulitus op mijn kont die echt niet te ontkennen is en bij 2 trappen loop ik al te hijgen! Dan nog de pijntjes in mijn heupen, stuitje en bekken.. De kilo's vliegen eraan en ik kan al bijna niet meer normaal bukken!

    Maar ja het ergste zijn de hormonen... Veel van mijn hormonale buien richten zich op het niet opschieten van de babykamer of mijn logge lijf. Nu dacht ik dus heel stiekem een paar dagen wat minder te gaan eten. Wie weet hielp dat tegen het aankomen en het logge walvis-gevoel. (Niet lijnen tijdens je zwangerschap jaja, maar er zijn er genoeg die alleen maar overgeven) Maar mijn conclusie is dat het niet werkt: Dan slaan pas echt de hormonen toe! De ergste buien heb ik blijkbaar als ik moe ben of honger heb!

    En tuurlijk hebben we het over voor dat minimensje waar we straks de rest van ons leven van mogen genieten.. Maar het blijft irritant! En niet iedereen heeft het in dezelfde mate als wij (het aankomen en hormonen) dus klagen mag best!

    Geniet vandaag maar even goed van een verwendagje! Je hebt het verdiend. Want: "Je doet het geweldig, dat zwanger zijn!"