Eigenlijk nooit eerder echt heel bewust bij stil gestaan, maar al 18 jaar giert er direct rook door mijn longen (daarvoor ook indirect). Heb 18 jaar lang gerookt zonder tussentijds te stoppen?! Tuurlijk heb ik het wel eens getracht, althans deed alsof, maar dat zijn eigenlijk nooit serieuze pogingen geweest.
Sinds 25 februari ben ik drastisch minder gaan roken door alleen maar haaltjes te nemen wanneer mijn vriend of een vriendin een sigaret op stak. Dat was het moment dat ik wist dat ik zwanger was, 3 dagen voor NOD. Met ongeveer 6 weken zwanger ben ik helemaal gestopt met roken.
Vond het heel knap van mezelf, aangezien bijna iedereen om me heen rookt. Eigenlijk ging het ook best makkelijk. Had het alleen echt moeilijk als mijn vriend naar buiten ging om een sigaret te roken en de gang naar rook stonk.
Nu we een paar weken verder zijn, lijkt het alleen maar zwaarder te worden. Heb geen idee hoe dat kan, maar de gedachte om fijn een sigaret op te steken is wel heel erg aanwezig. Heb van de week zelfs er over gedroomd (weet normaal dromen niet te herinneren)?! Dat is toch gek?!
Ik probeer sterk te blijven en vol te houden. Er staan genoeg horror verhalen op internet en zoiets zou ik niet op m’n geweten willen hebben. Ook al kom ik zelf ook uit een moeder die rookte tijdens de zwangerschap en weet ik dat het niets uit hoeft te maken, toch wil ik me niet door zo’n sigaret laten verslaan en vol houden voor ons kleine wonder.
Maar man…. Wat is dat zwaar zeg?!
reacties (0)