We praten al in jaren *zucht*

2 jaar en 9 maanden is mijn meisje vandaag op de kop af!
Buiten dat ik weet dat haar maandelijkse jubileum altijd op de 7^e is, heeft ook Dirk ervoor gezorgd dat ik het niet meer kan vergeten.
Niet langer staat hierboven, achter haar naam, het aantal maanden dat ze oud is.
Niet langer kan ik van die handige link gebruik maken om naar de maand afdeling te gaan. Nee, nu is ze zo groot dat we niet langer praten in maanden, maar in jaren. * zucht* weer een stapje verder.

En ze wordt al zo groot. Ineens is het niet langer meer dat kleine poppetje (ja, ze zal het altijd wel een beetje blijven natuurlijk) maar ineens is daar de een echte meid! Het babyvet verdwijnt steeds meer en ze wordt ook zo zelfstandig.

Schoenen aantrekken: “kan ik zelluf!!”

Jas aantrekken: “ikke doen!”

Maar gelukkig moeten we ook nog heel vaak helpen. Niet omdat ze iets niet kan. Nee, soms wil ze heel graag toch nog even dat schattige kleine meisje zijn. En ergens is ze dat natuurlijk ook nog steeds.

Dena heeft deze maand ineens goed leren puzzelen. Met hulp ging het steeds wel redelijk, maar ook niet echt geweldig. Voor 2 weken terug wilde ze ineens de grote vloerpuzzel maken. In het kader van bezigheidstherapie heb ik alle stukjes maar gegeven en haar veel succes gewenst. Het heeft ruim een uur geduurd, maar ze heeft hem helemaal zelf gemaakt. Ik sloeg stijl achterover.

Het is herfst en dat betekent: Naar het bos. Bladeren en dennenappels zoeken. Dena vond het helemaal geweldig. Ook wij hebben erg genoten van de boswandeling. Midden in het bos was er een grote speeltuin daar hebben wij heerlijk op een bankje zitten genieten van onze kleine grote meid die alleen de speeltuin ging verkennen.

Bij het schommelen wilde ze graag nog wel wat hulp. “HOGER PAPA! HOGER!”

Wat een lol.
Na een aantal uren werd het tijd om naar huis te gaan. De lucht betrok en het zag er naar uit dat het al heel snel zou gaan regen.Gelukkig hadden we een heleboel bladeren verzameld en daar zijn we s’middags mooi mee aan het knutselen gegaan. Daarom hebben we nu onze eigen herfstboom in de garage hangen.

Dena en Mick gaat ook steeds leuker samen. Ze helpt met hem in bad doen en staat constant klaar met de fles.
Toch kan ze hem zo straal negeren. Heel grappig om te zien die tegenstelling.

Vandaag had ze uitvoering van de gym. Natuurlijk stelt zo’n uitvoering nog niet zo heel veel voor. Het gaat er vooral om dat ze lol hebben in het bewegen. Nou dat had ze wel. Ze was totaal niet bang. Ook niet bij het voorstellen en ging zelfs regelmatig even naar het “publiek” (Wat bestond uit papa, mama, opa’s en oma’s) om de boel te entertainen.
Wat een geweldig iets om te zien. Ik zal er een stel foto’s bij plaatsen die wel een leuke impressie geven van het geheel.

Na afloop kreeg ze haar 1^e lintje mee naar huis als beloning. God, wat was dat kind trots. En mama en papa natuurlijk ook!