2 jaar en een hele maand!

Het is weer de 7^e van de maand geweest, dus het is weer tijd voor een bloggie over onze kleine meid.
Of nou ja, klein……Ze is alweer 25 maanden ofwel 2 jaar en 1 maand oud.
De “ik ben 2 en zeg dus nee” fase kon zich blijkbaar toch nog verder uitbreiden. Helaas!

Madam eet niet en drinkt alleen als ze naar bed moet om te rekken. Helaas wil je eigenlijk ook dat ze haar vocht binnen krijgt….. grrrr….
Slapen is helemaal onzin in haar ogen. Dat moet je dan ook zo lang mogelijk uitstellen.
En met het meest lieve stemmetje probeert ze toch iedereen zover te krijgen mee te lopen naar de snoeplade, waar ze dan heerlijk van kan smullen. (Zelf pakken is gelukkig al afgeleerd)
Als we weg gaan, gaat ze per definitie onder de kamertafel zitten.
Dit dankzij papa die er zo’n heerlijk spelletje van kan maken… Pakkuh pakkuh pakkuh…. Roept ze er dan ook erg gezellig bij.
Nu werkt mama hier niet aan mee, want mama heeft al last van haar rug. Mama heeft nu nog niet een te grote buik, maar ziet zichzelf aan het eind van haar zwangerschap ook niet kruipend achter haar dochter aan de kamer door gaan. Dusssss…. Mama gaat gewoon! Wat meestal een huilende Dena voor het keukenraam oplevert.
Daarna is ze meestal ook erg meegaand hihihihi Helaas dame! Ik laat me door jou de kop niet gek maken!

Er is natuurlijk ook weer heel veel gebeurt deze maand.
Dena is bijvoorbeeld naar de grote slaapkamer verhuisd. Dit had wel de nodige voeten in de aarde.
Dena wilde namelijk ECHT niet in dat grote bed!! En die kamer kon haar ook gestolen worden… Oeps, daar doe je dan al die moeite voor…..
De kamer is nog niet af en het heeft natuurlijk ook geen haast, maar ik (lees: wij) wilde haar er heel graag ruim voordat de nieuwe baby komt in hebben liggen.
(Ik heb de gordijnen van mijn zus er eens bijgehangen voor de kleur. Fuchsia roze gaat het worden! Zie foto)

Vandaar dat we halverwege de week samen haar kleding kast hebben overgepakt.
Dat was erg leuk, aangezien Dena zich inmiddels grotendeels zelf kan aan en uitkleden.
Alles moest dan dus ook aangetrokken worden hahaha. Was wel heel makkelijk bij die twijfelkleren…..
Toen we klaar waren met de kledingkast heb ik op de voorkant een bloemmeetlint geplakt. Hierop kunnen we met foto’s bijhouden hoe groot Dena is geworden.
Dit vond ze natuurlijk erg mooi.
Daarna heb ik haar gevraagd mij even te helpen. Dena liep ook erg sullig achter mij aan. Samen hebben we toen haar kleine ledikant naar de grote kamer geduwd. We hebben hem naast het nieuwe bed gezet en zijn toen naar beneden gegaan.

Ik heb niets gezegd, maar toen we een paar uur later naar boven gingen om te gaan slapen…. Toen was ik zomaar haar bed kwijt.
Wat nu?? Dena help!!
Dena, de redder in nood! Had haar eigen vertrouwde bedje al heel gauw teruggevonden op de nieuwe kamer. Ik zei: Tja, dan moet je hier maar gaan slapen en warempel, madam kroop zo het ledikant in
(kan ze zelf in en uit) en ging slapen op haar nieuwe kamer.
We hebben nog een aantal maanden om haar over te leggen in het grote bed. We doen het rustig aan. De kamer zelf was blijkbaar al heftig genoeg. Ze wil er inmiddels al wel inliggen om naar een verhaaltje te luisteren.

Wat is er verder nog gebeurt…. Eeeh oja, Carnaval! Hoe kan ik het vergeten. Dena was als indiaan. We zijn bij de optocht wezen kijken. Papa liep dit jaar een keer niet mee en Dena vond het dan ook geweldig om bij hem op de nek naar de optocht te kijken.
Dansen aan de hand, snoepjes vangen, mooi kleuren en grappige mensen. Helemaal haar feestje dus.
Al was ze aan het einde van de dag echt compleet uitgeput, want slapen doe je natuurlijk niet op zo’n dag.

Dena heeft ook getrakteerd op het kdv. Mama heeft Dora rugzakjes gemaakt. Je bent er even mee bezig, maar het resultaat is ook wel erg leuk. (al zeg ik het zelf)
Het was een gezellig feestje al vond Dena het wel gek dat mama op het kdv bleef en niet gelijk weer naar buiten ging.

Mijn oma was ook jarig. Dena moest dus weer aan de knutsel van mij. (Wat klinkt dat...... ZE MOEST!) hihi Gelukkig vindt Dena het helemaal geweldig om te knutselen.
Dit keer gingen we een fotolijstje maken met gekleurde macaroni. Verf en kliederen is meestal een goede combinatie. Gelukkig kon ik het ook nog een beetje in goede banen leiden, dus het eindresultaat was weer zeer geslaagd. Poetsen was natuurlijk wel weer nodig hahaha.

Verder zijn we weer volop bezig met Dena’s speelparadijs in de tuin. We hopen er deze maand of anders volgende maand een eind aan te kunnen breien. (mag ook wel na 1,5 jaar…in de rotzooi zitten)
1/3 deel is weer redelijk kindvriendelijk en Dena kan dus heel snel dat deel van de tuin weer gebruiken.
We gaan daar nog een mooie zandbak, een schommel, trampoline, klimhuis met glijbaan en wipkip plaatsen.
2/3 van de tuin hebben we nog afgezet. Daar doen we gras zaaien in plaats van zoden leggen. Ook willen we daar ons zwembad dit jaar opbouwen. Het is wel zo prettig dat Dena daar niet bij kan komen.
De overkapping gaan we waarschijnlijk volgend jaar pas maken. Tja, je moet immers wat te wensen houden en er moet ook nog en babykamer afgemaakt worden.

(Nieuwe achtertuin. Hier zijn we nog volop bezig)

(Zijtuin: Dit gedeelte willen we aan het einde van de maand af hebben. Hier komt Dena's speelparadijs.
Heb ik er mooi zicht op vanuit de kamer en de keuken.)

Hoe dan ook aan het einde van de maand mag van mij de lente/zomer echt komen. Heerlijk naar buiten! Lekker genieten!!
Ons paradijsje wordt steeds meer werkelijkheid.