Maandag-ochtend 2e paasdag 05.30, ik moet weer heel nodig plassen dus snel mn bedje uit naar
het toilet. Eenmaal aan het plassen denk ik te voelen dat er ook vruchtwater stroomt..... Dit gevoel
herken ik van de vorige keer..... Maaaaar toch enigzins vertwijfeld ga ik weer naar bed, leg ik een matje
in bed en slaap tot 10.15.
Eenmaal aan het ontbijt dat mn mannen hadden verzorgd zit t me toch niet helemaal lekker, ik heb niets meer gelekt,
alleen als ik op t toilet zit.... Ik had wat opgevangen en het ruikt echt heel vreemd zoet.....
Toch besluit ik het ziekenhuis te bellen, ev kunnen ze het testen. Dus ik gebeld en ja, ik moet komen.
Hun advies is mn tas en maxi-cosi mee te nemen.
Mn moeder kwam onze zoon ophalen en wij waren uiteindelijk rond 13.00 in het ziekenhuis.
Daar werd er in het potje gekeken en ja, meteen duidelijk dat het vruchtwater was.
Dus ik mocht 24 uur op de afdeling liggen om te kijken wat er zou gebeuren. Maar gezien mijn voorgeschiedenis met
bevallen gaven we aan dat ik meteen ingeleid zou worden..... Gelukkig was dat ok dus lag ik al snel aan de ctg.
Om 17.00 kwam er eindelijk weer iemand kijken bij ons en had ik 1cm ontsluiting. Nog steeds geen weeen dus ik kreeg een
tabletje. Dit met de boodschap dat ik komend weekend mn baby wel zou hebben..... We schrokken want dat het was perslotte maandag!
Tabletten kunnen 3 dagen duren voor het iets doet dus afwachten maar...... Ondertussen regelde ml een slaapplaats bij een collega in de buurt
van het ziekenhuis (half uur rijden vanaf ons thuis).
Om 17.15 zat het eerste tabletje, na 4 uur zou er weer gekeken worden. Om 18.15 kreeg ik lichte weeen die ik naar mate de tijd verstreek wat moest
wegpuffen, maar nog niet erg. Om 21.00 nog steeds weeen en was er een check. Ik had 1,5 cm ontsluiting. Toch teleurgesteld moest ik maar even wat
gaan lopen door het ziekenhuis. En zien of de weeen door zouden zetten of zouden stoppen..... Gelukkig de weeen zetten door en om 23.00 was er weer een
controle die tot onze grote verassing 3 cm ontsluiting liet zien!
Dat betekende dat we naar de verloskamer gingen.... Bizar! 1 tabletje en jippie we gaan beginnen.
Eenmaal op de verloskamer zakte de weeen weg..... Er werden weeopwekkers gegeven op t lichtste standje, deze werden iedere 20 minuten opgehoogd.
Al snel ging het erg veel pijn doen dus vroeg ik vast een ruggeprik voor het geval ik een poosje moest wachten als ik het later zou
vragen. Ook nu moest ik een uur wachten maar dat was prima te doen. Een lieve anesthesist kwam me een ruggeprik geven,
deze werkte heel even en toen voelde ik mn benen niet.... maar mn buik wel.....
Ik begon hele heftige weeen weg te puffen en ondertussen werd de epidurale opgehoogd. Dit moest een kwartiertje inwerken.
Maar binnen dat kwartier gaf ik manlief aan dat ik druk van onder voelde..... Ik wist niet hoe er mee om te gaan dus vroeg hem de arts te halen.
Ze kwam direct in standje turbo, wat bleek? Ik had volledige ontsluiting! Ik was in 20 minuten van 4cm naar 10cm gegaan!!!!!
Vandaar dat het zo zeer deed!
Omdat de ruggeprik wat beter werkte mocht ik een uurtje op mn zij liggen in de hoop dat ons meisje nog wat zou indalen en zou draaien....
Ze lag als sterrekijkertje.... Na een uur hield ik het niet meer en vroeg manlief of hij de arts weer wilde halen want ze zou toch echt bijna komen!
Precies op dat moment kwamen de arts en verpleegkundige binnen en mocht ik beginnen met persen.
Na 6 minuten en 3 persweeen zetten ik onze prachtige dochter, als sterrekijkertje, op de wereld!
Wat een bijzondere ervaring...... Een geweldig team en mijn lieve lieve man en ik hebben onze dochter geboren zien worden.
Feline! Daar is ze dan. Geboren met 38 weken en 2 dagen zwangerschap.
Na wat controle's gingen we rond het middag uur naar huis om haar aan haar broer voor te stellen, een onbetaalbaar moment dat ik nooit vergeten zal.
We zijn met zn 4'tjes! Een koningskoppel, een zoon en een dochter......
Wat zijn we verwend, wat zijn we intens rijk!
reacties (0)