Van schrik en verdriet weet ik niet eens waar ik deze blog moet beginnen.....Je vrouwelijkheid dat je zoveel onzekerheden geeft....
Ik ben al lange tijd bang om borstkanker te krijgen, een kennis
was heel jong dat ze het had (nu gezond met 2 jonge kids). En in mijn omgeving hoor en zie ik het veel, zoals iedereen eigenlijk.
1 op de 8 vrouwen krijgt borstkanker. DAT IS VEEEEL!
Een paar weken terug maakte ik me al zorgen over een pijnlijke plek in mn linkerborst, zou ik zwanger zijn? Hmmm neeee dat kan haast niet!
Zou het iets anders zijn? Ik heb dat ik regelmatig mijn borsten check en ik voelde niets anders...... behalve dat pijn punt.
Met een ach ik moet ongesteld worden heb ik het laten gaan, met lichte angst in mn achter hoofd.
Tot vanmorgen..... Ik heb gedouchd en na het afdrogen merk ik dat mijn tepels erg droog zijn, mn huid is wat geschilferd. Hup google erbij en dan wordt je niet blij....borstkanker! borstkanker! borstkanker!
Wat een paniek! Ik de huisarts gebeld en vol tranen mijn verhaal bij de assistente gedaan. Mijn eigen huisarts werkt op Dinsdag niet dus er was een vervanger. Ik maakte dus een afspraak voor morgen. Maar het zat me niet lekker dus belde een kwartier later terug. Ze begreep me helemaal dus ik mocht nog wel komen om 11.50. Ik mijn zoontje naar oma gebracht en mijn man van zn werk opgehaald.
De vervanger van mijn huisarts zag er groot en log uit, ik schrok een beetje en was sceptisch..... Maar de alleraardigste man heeft me zooo lief geholpen!
Maar.....hij voelde wat op het pijnpunt dat ik aangaf......
Nu zit ik dus morgen om 09.00 in het Ziekenhuis, op de mamma-poli...... Het klinkt zo raar! De mamma-poli, dat hoort iets leuks te betekenen! GEEN KANKER!!!!!
Dus angst regeert.....nog iig tot morgen.....
Ik ben zooooo bang......
reacties (0)