#037 Bevallen!!

Op 25 augustus 2017 werden wij om 12u57 de trotse ouders van een lieve dochter Elise <3
Ze woog bij de geboorte 3180 gram en meet 50 cm.

Bevalingsverhaal

Vrijdag 25 augustus om 10 uur werd ik in het ziekenhuis verwacht voor een geplande natuurlijke keizersnede. De operatie zelf stond gepland om 12u30. Daar aangekomen hebben we heel wat info gekregen en werd ik aan de ctg gelegd. Daarna snel even alles uitgepakt en om 12 uur mocht ik al mee voor de voorbereidingen. Eerst werd er een infuus ingeprikt wat best moeizaam ging :P De tweede collega kon uiteindelijk heel vlot het infuus steken. En daarna werd ik al vrij snel naar de operatiekamer gebracht. Eerst oefende we de houding waarop de spinale zou geprikt worden.. En de spirale viel al bij al echt super goed mee. Ik werd op mijn rug gelegd en dan begon het... Ik voelde me super slecht.. misselijk, draaierig.. echt heel ongemakkelijk.. Ik voelde ook enorme druk onderaan (kathether aan het steken) maar was niet pijnlijk... Uiteindelijk hoorde ik iemand zeggen het gaat echt niet goed met haar hang er maar een tweede zakje aan.. En daar fleurde ik direct van op. De papa werd naar de kamer gebracht en dan was het even spannend afwachten.. En plots hoor je ze is er bijna wil de papa kijken hoe ze eruit komt? Haha nee dus :P Papa was bang dat hij zou flauwvallen dus beter niet.. en al heel snel hoorde we ons kleine meisje huilen <3 om 12u57 is onze Elise geboren <3 Bij deze keizersnede moet ik eerlijk toegeven dat ik het meeste gevoeld heb (van de 3 keizersnedes) . Bij de andere keizersnedes had ik ook meer het gevoel in een soort roes te zijn en dat had ik bij deze niet. Toen ze me dichtnaaide begon ik op het einde zelf al terug gevoel te krijgen en al heel snel had ik best veel pijn. Ook was ik tijdens de operatie 1.5 l bloed verloren terwijl je normaal maar 0.3 l verliest. Terwijl ze mij dus dichtmaakte was papa mee met Elise en ook daar ging het niet super vlot... Ze kreeg problemen met de ademhaling en werd zelf even beademd. Mijn vriend gaf toen later ook aan echt een brok te krijgen van oh nee astublieft niet... laat haar niet gaan... Ik heb er zelf niks van gemerkt want na een tijdje weg te zijn genomen werd ze bij me gelegd en werd toen uitgelegd dat ze even problemen had met ademen en ze haar toch even mee naar boven willen nemen :( En aangezien ik zo slecht werd van de spinale (ergens 2 zakken van nodig had), het bloedverlies en de pijn ik toch even naar de uitslaapkamer moest om daar gestabiliseerd te worden en ik in de gaten gehouden kan worden. Om 15 uur werd ik uiteindelijk naar de kamer gebracht en werd Elise me onmiddelijk in de armen gelegd <3 Wat is ze mooi <3 Haar toestand was gelukkig stabiel al waren het voor de papa spannende uren. HIj moest namelijk constant in de gaten houden of ze nog ademde en wanneer ze slap werd haar zoveel mogelijk proberen te prikkelen. Na 48 uur mocht ik alweer naar huis. Inmiddels is ons lieve meisje al 8 dagen oud en het gaat super. We genieten met zen allen volop van ons gezinnetje van 5. Grote broer en zus moeten enkel nog wat wennen aan de baby maar langzaam aan komt dat goed <3