Even wat afstand nemen

Zoals de meesten van jullie wel gemerkt hebben, ben ik er op het moment heel weinig. Na 9 maanden ploeteren met een kleine jongen, breekt het ons hier een beetje op. We doen ons best om de positiviteit erin te houden, maar op het moment gaat het een beetje moeilijk. Daniël is lief, maar een handenbindertje. Natuurlijk weet je dat met kinderen, maar bij het ene kind gaat het allemaal wat gemakkelijker dan de ander. Ik heb ook al een mooie dochter rondlopen dus ik heb enigszins vergelijkingsmateriaal;-). Daniël heeft vanaf het begin veel vijven en zessen gehad, dat was allemaal logisch, reflux, darmkrampjes. Verder altijd strijden met de voeding dit tot 5 maanden oud. Pas vanaf dat we wat vastere voeding geven gaat het beter gelukkig. Het is een ondernemend jongetje, kan inmiddels kruipen, staan en loopt al een paar stapjes!! En dat met 9 maanden al! Ik heb mijn handen vol aan mijn kleine knul, er komt nl een hoop frustratie om de hoek kijken, hij huilt op het moment praktisch de hele dag en dan bedoel ik keihard gillen. Neem ik hem bij me dan is het goed, dus dan denk je laat hem maar ff huilen. Dat is dus ook niet zo'n goed idee, dan huilt/ krijst hij net zolang dat hij ervan gaat kokhalzen!! Dus pak ik hem maar weer, het gevolg is wel dat ik bijna een hele dag met hem op de arm loop. Anne-Fleur is er ook en zij begint er nu ook op te reageren, boos doen, gillen e.d. Logisch want Hb en ik lopen vaak tegen elkaar te snauwen, tegen de kinderen te snauwen. Dus weinig leuks op het moment. Dat wil ik dus niet zo, dus ben ik vandaag begonnen om heel bewust tijd te nemen voor Anne-Fleur en Daniël bij alles wat ik doe te vertellen wat ik doe (dat deed ik al wel, maar nog gedetailleerder). Ook met hb afgesproken dat we vaker tijd voor elkaar nemen en de kids even een nachtje uit logeren laten gaan. We zijn nl aan het einde van ons Latijn, we kunnen niet meer. De nachten zijn nl nog steeds knudde, dit is nog nooit anders geweest. Hij slaapt wel eens een nachtje door, maar dat is heel af en toe, dat breekt ons nu zo ontzettend op!
Het precies stapje-voor-stapje  vertellen wat te doen lijkt vandaag te helpen, maar wat vandaag helpt hoeft morgen weer niet te helpen. Anne-Fleur meer 1 op 1 dingen gedaan.
Maar om een lang verhaal kort te maken, ik neem even wat afstand van jullie, wil even al mijn energie richten op mijn gezin. Ik wil weer genieten en niet denken hoe ik deze dag weer doorworstel. Natuurlijk lees ik mee en probeer ik op de hoogte te blijven en af en toe zal ik even meekletsen. Maar voor nu moet ik de dingen weer op een rijtje krijgen, het is een chaos in mijn hoofd, in mijn gezin en dat gaat op dit moment even voor alles!! Ik hoop dat ik niemand voor het hoofd stoot, want ik denk zeker aan jullie!

Dikke XXX

PS Enneh Poek onze afspraak blijft staan hoor!!