Weet het niet meer!

Lees dit blog niet als je geen geklaag wil lezen. Ik ben echt ten einde raad!!
Daniël die drinkt eigenlijk al vanaf de geboorte heel erg onrustig. Eerst was de oorzaak verborgen reflux, dus besloten we de voeding in te dikken met Johannesbroodpitmeel. Ook een paar aanpassingen wat betreft hoofdeinde bedje omhoog etc. had een positief effect. Een paar keer naar de osteopaat geweest ook dat hielp best wel. Alleen het drinken blijft een regelrechte ramp!! En ik ben echt op een punt aanbeland dat ik het gewoon niet meer weet. Hij moet echt in de houdgreep gehouden worden om uberhaupt wat te drinken. Hij schreeuwt tijdens het drinken, hij kronkelt in allerlei bochten. Hij heeft zo'n ontzettende darmkrampjes, masseren werkt niet, homeopatische middeltjes niet, echt je kunt het niet bedenken of we hebben het al geprobeerd. En aan het cb heb je ook niks die zeggen alleen maar het hoort erbij. Nou wij zijn met Anne-Fleur wel wat gewend wat betreft darmkrampen, maar zo erg had zij het niet en Anne-Fleur had het al heftig. Hij klapt gewoon helemaal dubbel van de pijn het is zo zielig! Ook slaapt hij verschrikkelijk onrustig, hij slaapt soms een uurtje (maximaal) overdag en 's nachts slaapt hij maximaal tot 7.00 en meestal is hij dan vanaf 4.30 al aan het huilen en moet je iedere keer de speen geven. Ik ben eigenlijk de hele dag bezig met Daniël en Anne-Fleur krijgt daardoor ook bijna geen aandacht. En ik, ik ben zo langzamerhand aan het einde van mijn Latijn, ik kan niet meer!! Ik ben zo verschrikkelijk moe en ben daardoor ook helemaal niet gezellig en jank bij het minste of geringste.

Net ook weer drinkt Daniël wel zijn fles, zo moe als een hond dus half in slaap met moeite de fles bijna leeg. Ik leg hem in bed en het is weer huilen geblazen. Ik weet het niet meer, wat te doen! We zijn nu overgestapt op een andere voeding Omneo en ik hoop echt dat dit gaat helpen...

Ik ben momenteel ook niet heel actief op bb, ik ben veel bezig met Daniël, dan is Anne-Fleur er nog en ja het huishouden is er ook nog en daarbij werk ik ook nog een aantal dagen dus heb niet zoveel tijd. Ik hoop dat het ooit beter wordt, maar op dit moment zit ik er finaal doorheen, kan eigenlijk alleen maar huilen.....

Nog een kleine toevoeging aangezien er goedbedoeld wordt gezegd dat ik rustig moet blijven dat dan je kindje ook rustig wordt. Nou ik ben normaal gesproken de rust zelve, maar na 14 weken strijd, dan zakt mij de moed ook wel eens in de schoenen. Buitendat het is niet dat ik met 2 linkerhanden sta, ik heb nog een koter rondlopen dus weet ook wel wat het is als het in de eerste maanden moeilijk gaat, maar dit is wel heel extreem!