Het is ook zwaar. Ik en mijn partner werken beiden full time (ik 40 uur en mijn man onregelmatige diensten en overtime). Wat bij mij helpt is in het weekend eten voorbereiden voor de week. De 2 oudste kinderen gaan hier tot 1 uur naar basis- en kleuterschool en ik heb geregeld dat ze naar een naschoolse opvang gaan die ook een speelschool is voor kleinere kinderen (mijn jongste is 3 jaar en gaat daar naartoe) zodat ik aan het eind van de dag maar naar 1 adres hoef te rijden om de kinderen op te halen. Ook worden mijn 2 oudsten opgehaald van de basis- en kleuterschool (ook dezelfde school) en naar de naschoolse opvang gebracht. Daar eten ze 's middags altijd warm waardoor ze 's avonds alleen een tosti hoeven te eten. Dit is erg praktisch vooral als ik alleen ben met ze. Als mijn man er wel is dan geven we ze nog wel eens een warme maaltijd.
Ik heb een vaste routine als we thuis komen. Zo weten ze precies wat wanneer gebeurt. Na het thuis komen gaan ze meteen douchen, eten, tanden poetsen en slapen. Op die manier liggen ze op tijd in bed.
Het is niet makkelijk en ik heb vaak het gevoel dat ik aan het racen ben en geleefd word. In het weekend maak ik het huis schoon en doe ik boodschappen. Als boodschappen doen niet lukt dan doe ik het in mijn pauze.
De hele week thuis zitten met kinderen is niet makkelijk, maar werken in combinatie met kinderen is evenmin makkelijk. Je kan het bijvoorbeeld makkelijker voor jezelf maken door een huishoudster te nemen (is voor ons nu te duur) en soms de boel gewoon de boel te laten. Probeer het gevoel van controle los te laten, want met 3 kinderen gaat niks volgens planning.
Probeer werk stress daar te laten en niet mee naar huis te nemen. Accepteer dat veranderingen erbij horen en probeer daarin mee te gaan. Dingen die buiten je macht liggen kan je beter los laten, want je kan daar toch niks aan veranderen. Je baas en zijn baas slapen er niet slechter van, dus laat het jou ook niet beinvloeden. Jij zit dan uiteindelijk met de gezondheidsproblemen.
Ik zit nu ook in een zeer stressvolle periode op werk, dus ik heb een poster op mijn muur gehangen waarop staat: "keep calm and let it go". Het is een heel karwei om zaken los te laten, maar je hebt er anders echt alleen jezelf mee.
Ik probeer ook een paar keren per week mijn workout te doen. Dit helpt om je energieniveau en concentratie op peil te houden en het verbetert je stoelgang. Ik heb ook een hele slechte stoelgang. Ik neem ook extra vitaminen (seven seas for women) die ervoor zorgen dat mijn hormonen in balans blijven, mijn stoelgang verbetert en mijn concentratie verbetert.
Ik denk dat je teveel van jezelf verwacht. Probeer los te laten en de stress je niet te laten beinvloeden.
Poeh, vergis je niet in 7 dagen per week thuis zitten hoor. Ik ben inmiddels ruim een jaar thuis en ik vind dat 10 keer zwaarder dan toen ik buiten de deur werkte.
Ik sta letterlijk de hele dag op standje aan. Het is de hele dag mama, mama, mama. 's Nachts lig ik regelmatig in bed en denk dan de kinderen te horen. Dag in dag uit sta ik te poetsen, op te ruimen en heb gesprekken op kleuter niveau. En zelfs als papa thuis naast ze op de bank zit roepen ze mij als ik mezelf even voor 5 minuten heb opgesloten op de badkamer of de wc😅
En ik ben oprecht blij dat ik weer een paar uur in de week werk. Eindelijk weer een beetje intellectuele uitdaging, interessante vergaderingen en andere contacten.
Het is wel een uitdaging omdat ik thuis werk en nog geen gebruik maak van de kinderopvang, ik tussendoor dus regelmatig gestoord word door man en kinderen. En ja het is zeker stressvol. Mijn dagen beginnen om 7 uur en eindigen soms met een beetje pech om 1:00 's nachts. Het is ook compleet nieuw werk. Ik werk met veel verschillende systemen en programma's welke me soms tot wanhoop drijven. Ik heb ook nog eens geen collega's naast me zitten waar ik even wat aan kan vragen en ben soms echt op mezelf aangewezen. En ik heb hier gewoonweg niet voor geleerd🙈 Ik moet dan ook bekennen dat ik heb zitten huilen en echt de handdoek in de ring heb willen gooien.
Maar wat al eerder gezegd werd, overal is een oplossing voor. Doordat ik thuis werk moet ik nog beter mijn grenzen bewaken. Doordat ik niet direct met collega's werk blijft werk soms wat langer liggen omdat ik op antwoorden moet wachten. Doordat het werk compleet nieuw is zal ik dingen vaker moeten vragen en heb ik meer tijd nodig om het mezelf eigen te maken. En ja, ik maak ook nog geregeld fouten.
Mijn werkgever weet dit, accepteert dit en geeft me ondanks alles steeds meer taken en verantwoordelijkheden.
En thuis is het soms een rommeltje, ligt er wat zand over de vloer en moeten we soms kleding uit een wasmand trekken😅 Maar ach, niemand heeft er nog over geklaagd hoor. Wat vandaag niet af komt gebeurd morgen wel.
Door goed te plannen, tijd voor mezelf in te plannen en voor ontspanning te zorgen houd ik alle ballen in de lucht. En ja, soms word het me teveel en ben ik alles even zat. Dan trek ik de stekker uit mijn computer, zet mijn telefoon op stil, stuur de kinderen weg met mijn man en doe dan even een paar uur helemaal niets.
Ik zou zeggen, ga het gesprek aan op je werk en kijk hoe je daar de druk wat weg kan nemen. Zorg voor wat meer tijd voor jezelf. Maak tijd voor dingen waar je blij van word en energie van krijgt en ga met jezelf aan de slag. Vind voor jezelf uit waar jij je toekomst ziet. Een minder drukke baan? Thuis blijven? Een complete carrière switch? Het kan allemaal. Pak de regie terug over je leven.
Succes🍀❤️
Tijd om aan je rem te trekken, waarom wachten als je lichaam ook gilt? De muur is keihard hoor echt keihard.
Ik zou overigens willen dat ik maar zestien uur kon werken, maar onthoud dat iedereen ongeacht wat ze doen dit gevoel kan en mag hebben.
Hier zijn kids 5 maanden 2,5 en 4,5 en werk 24 uur maar het is ook heel zwaar ben altijd bezig met kids werken of huishouden s,avonds als ze op bed liggen heb je pas even tijd voor je zelf.
Maar geniet ook van kids soms wil ook wellis even tijd voor je zelf.
Mij man help mij wel heel veel breng kids vaak als vrij is haal hij ze op staat eten klaar . Wij moeten gewoon allenbij werken maar als jullie van 1 salaris kunnen rond komen word daar gellukig van zou dat kunnen overwegen. Ik word niet gellukig van om thuis moeder blijven maar ben zeker niet lui want continu voor kids zorgen echt hard werken hoor.
Zijn thuisblijfmoeders dan lui? Volgens mij zie je dat verkeerd. ☺️ Ik vind dat onze eerste prioriteit ons gezin is en als jijzelf en je gezin lijden onder het feit dat je werkt … dat lijkt mij dat geen goede zaak. Goede baan of niet, je kunt niet alles. als ik hieronder de verhalen lees denk ik sjonge jonge … waar zijn we mee bezig? En de maatschappij maar pushen “ meer vrouwen aan de top “ alle vrouwen moeten fulltime kunnen werken , 4 dagen gratis opvang !” Helemaal top … not. Ik vind dit een hele hele slechte zaak. Je bent niet lui als je ervoor kiest niet die opgebrande versie van jezelf te zijn maar een gezellige moeder die s ochtends niet hoeft te roepen “ schiet is op, doe is dit doe is dat mama moet zo werken “ als je meer rust hebt omdat de kids een stuk groter zijn ,kun je altijd weer werken als dat je gelukkig maakt
ik vind zelf niet dat je een luie thuisblijf moeder bent. ... vind het juist dapper als mensen hier voor kiezen! Maar durf het zelf niet goed... alles wat ik nu heb opgebouwd ben ik na 5 jaar kwijt en ik zal nooit meer een zelfde baan vinden voor 2 dagen (ben echt een uitzondering)
Wat vind je man? Ik snap de angst.. maar misschien als je straks flexibeler bent heb je niet perse die invulling meer nodig zoals het nu is. En wie weet mis je het wel helemaal niet ☺️. Succes
Ik vond fulltime moeder zijn echt vele malen zwaarder dan de afwisseling met werk. Thuis blijven en voor je kind/kinderen zorgen is echt de zwaarste baan die er is! Chapeau voor de mama's die dat doen!
Klinkt alsof je alleen de zorg voor je kinderen hebt. Waar is je partner in dit verhaal? Die mag ook helpen zorgen vind ik. Het is daarbij van belang dat je toch ergens tijd voor jezelf vindt. Zit je echter tegen een burn out aan, meld je dan direct ziek en ga daarvan herstellen. Als je toch door blijft buffelen en je hebt echt een burn out, ben je zo een jaar verder voordat je daarvan hersteld bent. Ik denk ook niet zozeer dat het hebben van drie kinderen het probleem is maar eerder het tijd vinden voor jezelf en de grote drukte op je werk dat zijn neerslag heeft.
Mijn man werkt meer dan fulltime en is s avonds ook nog druk met zijn studie en vergaderingen.. de vrije avonden die hij heeft wil ik dan ook samen benutten door op de bank te relaxen ff een aflevering van Outlander 
Misschien eens kijken of hij andere prioriteiten stellen kan, zodat hij er meer voor jou en voor het gezin zijn kan?
Ohhh zo herkenbaar! Ik heb maar 1 zoontje maar ik vind het zo zwaar. Ik wil alles perfect doen. M'n man zo min mogelijk tot last zijn. "Ik zorg wel voor de baby, ik doe alles wel. Geniet jij maar van je leven en de baby als hij blij is, ik troost hem wel als hij verdrietig is". Het vreet me op, vooral omdat ik gigantisch last heb van m'n hormonen en om daadwerkelijk alles huil. Mijn man weet niet of hij hierna nog een kindje. Mijn hart heeft zeker nog plek voor n kindje dus ik kan echt huilen om elk idee dat dit mogelijk de laatste keer is dat ik zo'n klein kindje heb. Met tranen het wiegje opgeruimd dit weekend, voel me gewoon rouwig terwijl ik zo'n ukkie heb en het eigenlijk zo zwaar vind dat ik eigenlijk echt niet moet nadenken over een 2e. Pffff vrouwelijke hormonen zijn vreselijk!!!
Ik ga in september weer werken en ben heel benieuwd hoe dat gaat.bhoop dat dat me afleiding en andere energie kan geven. Zo niet, dan ga ik een dag minder werken.
He, als je wil Whatsappen mag je me best prive je nr sturen. Ik voel me burned-out/depressief. Werk 2,5 dagen, heb 3 kids (van baby tot 4 jr) en ben altijd druk in de weer. Constant ballen hoog houden, aan verwachtingen voldoen, het overvalt me en ik weet soms niet hoe verder. Van thuis zitten wordt ik depressief (ik ben net weer 6 mnden aan het werk nadat ik 11 mnden zonder werk thuis gezeten heb, dus ik weet uit ervaring dat dat geen gezonde situatie voor mij is). Druk gezin (dochtertje van 4 laat gedragsproblemen zien) en man is recentelijk overwerkt geweest. Ik kijk nu rond naar een baan met minder werkdruk, maar vind het lastig iets te vinden. Klein netwerk dus weinig ruimte voor mijn verhaal of extra ondersteuning.
Ik heb een ochtendje in de week zonder kids, dan gaan ze allemaal naar opvang en school, en die middag 1 kind, dat geeft mij zoveel ruimte. Ik slik ondersteunend diverse vitamines en mineralen extra maar ben daar pas mee gestart en ervaar atm nog geen verbetering
Oftewel ik herken me zooo in jou verhaal, ik begrijp wat je doormaakt! Zoveel mensen die zeggen: als ze ouder worden, wordt het beter,, tja daar heb ik nu niks aan...
ik slik ook valeriaan en magnesium. Maar voel me niet depressief gelukkig... maar zo heftig
Laat je vitamines eens controleren en met name b12 en magnesium en ook je schildklier (tsh ft4 en anti tpo) .. dit klinkt niet alleen als ik heb het druk maar idd lichamelijk iets wat niet helemaal juist werkt .. sterkte
Oh ja en een bezoekje of 3 aan een osteopaat kan miss ook geen kwaad :-)
een half jaar geleden alles laten nakijken en 3 maanden terug ook mijn schildklierwaarden ( ik gebruik al 4 jaar medicatie tegen te trage schildklier).... alles is goed en schildklier is stabiel.
Is er ook anti tpo geprikt? .. je zou best bijv hashimoto kunnen hebben en dat dit fikse restklachten zijn .. ik herken best wel veel ..
Over b12 zeggen artsen helaas snel dat t prima is maar ik zat zelf aan de ondergrens en alles was prima .. nou echt niet .. je kan ze best nog een keer laten checken (je b12 bedoel ik dan en ff checken of er anti tpo geprikt is :-) )
Ik herken je situatie wel, heb dat ook gehad. Is nu beter. Wacht niet met actie te ondernemen. Er is nu een probleem, je moet het nu aanpakken.
Ik werk 24u op 4d nu alle kids naar school gaan. Ik heb specifiek gekozen om een uur eerder klaar te zijn met werk voordat de school uit is. Nu met thuiswerk is dat echt een uurtje voor mezelf (al doe ik meestal wel iets van het huishouden, maar dan op mijn gemak). Als ik naar kantoor moet heb ik een halfuurtje voor mezelf.
Ik was ook 10kg bijgekomen tov voor de kids en darmen helemaal van slag (prikkelbare darm, oorzaak: 4x hg gehad tijdens zwangerschappen). In december de knop omgegooid door gezonder te eten. Zoek zelf iets wat je kan volhouden voor de rest van je leven, geen tijdelijke oplossing (meestal zijn dat kleine wijzigingen in je eetpatroon). Ik ga ook met de fiets naar mijn werk (weet niet of dat voor jou ook een optie is) en geeft me echt de tijd om een half uur 's morgens en een half uur 's middags mijn hoofd leeg te maken+je hebt ondertussen ook wat beweging. Sindsdien 8kg afgevallen en mijn darmen zijn ook minder gevoelig. Ook meer energie.
Heb nu het gevoel dat ik het min of meer onder controle heb, maar moet echt opletten als bijvoorbeeld mijn dochter weer wekenlang 's nachts opstaat en ik dus weer onderbroken nachten heb.
Naar hè dat trillende gevoel wat niet stopt bij mij is dat een teken dat ik een hypo krijg en echt rustiger aan moet doen. Ik heb ook drie kids maar werk niet. En dat geeft echt zo veel rust, dus als het financieel kan zou ik daar voor kiezen als dat jou rust geeft. Of vraag onbetaald verlof aan om te kijken of het wat voor je is.
ik denk dat onbetaald verlof geen optie omdat er het komende halfjaar veel veranderingen zijn en ook nog de zomervakantie periode is.... bij mijn jongste heb ik het gevraagd na mijn verlof maar toen werd mijn vervanger ziek... kon het niet doorgaan
Hmz…. Nou dan zou ik echt even voor jezelf kiezen. Straks loop je te lang door en knap je echt en dan ben je verder van huis
Had ik ook heel erg, met 1 kind. Ik vind huishouden/gezin en werk combineren gewoon niet leuk. Het is te doen, alles loopt.. maar niet zoals ik wil en ik was echt KAPOT.
Ik heb ervoor gekozen om even een half jaar niks te doen. (Dat betekent minder inkomsten en dus minder luxe..)
Het bevalt me nu heel erg. Na de zomer weer voor 2 dagen aan de slag.. kijken hoe dat gaat..
De luxe die je er voor terug krijgt is dan heel anders maar soms meer nodig dan meer geld ;-)
Dan ben je zeker geen luie moeder. Je maakt gewoon een keuze die het beste is voor je gezin.
Ik had ook een hele hectische baan. Gelukkig waren ze in het begin gelijk al duidelijk dat ik geen vaste dagen kon krijgen en ter alle tijden flexibel moest zijn, waardoor ik een andere baan ben gaan zoeken. Ik werk nu in de huishouding. Vaste tijden vroeg beginnen, midden op de middag klaar en vaste dagen. Het werkt heerlijk. Ik neem mijn werk niet mee naar huis. En ik heb genoeg tijd in de middag over voor mijn zoontje en om thuis nog wat te doen of om eten te koken. En tegen de tijd dat er meer ruimte komt met schoolgaande kinderen, zoek ik wel weer een wat meer uitdagender baan.
Het werkt voor iedereen anders denk ik. Waar ik denk dat jij naar opzoek moet gaan is dat ene stukje waar jij je emmertje kan leven. Want het klinkt alsof je constant met een vol emmertje rondloopt. Constant ‘aan’ staat en dat zuigt energie.
Mijn advies is dus zoek een activiteit waarmee jij jou emmertje weer leeg kan gooien en je batterij kan opladen. Praat met je partner dat jij dit nodig hebt om door te kunnen en maak hier goede afspraken over. Kijk of je ouderschapsverlof op kan nemen zodat je even tijd voor jezelf hebt om dit allemaal uit te zoeken maar je nog niet de definitieve stap neemt van je baan opzeggen want ook hierin verschilt het erg per persoon of het in je aard zit om thuisblijf moeder te zijn. Ik kan dat iig niet ben ik achter gekomen.
Schrijf op waar je tegenaan loopt en bespreek dit met je partner en je netwerk want als jij je uitspreekt zal er vast hulp geboden worden. Maak geen overhaaste beslissingen als je je zo voelt want vaak eindigt dat in spijt…..
Heel veel sterkte en als je wilt dat ik met je meedenk stuur me dan een privé berichtje dan denk ik met je mee 🙂
Kun je je kinderen een dagje naar de opvang, peuterspeelzaal of BSO brengen? Zodat jij inderdaad een dagje voor jezelf hebt in de week. Lijkt mij wel nodig! En ik zou hulp proffesionele zoeken.
mijn oudste 2 gaan op mijn werkdagen naar de BSO de jongste gaat dan s ochtends naar de peuterspeelzaal en daarna naar mijn ouders peuterspeelzaal is ook alleen op deze dagen mogelijk helaas
Dan ben je zeker geen luie moeder. Je maakt gewoon een keuze die het beste is voor je gezin.
Ik had ook een hele hectische baan. Gelukkig waren ze in het begin gelijk al duidelijk dat ik geen vaste dagen kon krijgen en ter alle tijden flexibel moest zijn, waardoor ik een andere baan ben gaan zoeken. Ik werk nu in de huishouding. Vaste tijden vroeg beginnen, midden op de middag klaar en vaste dagen. Het werkt heerlijk. Ik neem mijn werk niet mee naar huis. En ik heb genoeg tijd in de middag over voor mijn zoontje en om thuis nog wat te doen of om eten te koken. En tegen de tijd dat er meer ruimte komt met schoolgaande kinderen, zoek ik wel weer een wat meer uitdagender baan.
Waarom je baan opzeggen en geen hulp zoeken voor je klachten? Waarom nog een half jaar wachten en niet nu actie ondernemen?
misschien moet ik dan wel de ziektewet in en dat wil ik niet.... burn-out vind ik lastig om voor thuis te blijven... dan neem ik liever ontslag..
Het is natuurlijk helemaal je eigen keuze, maar thuis zitten met een burn-out en 3 kleine kinderen is ook geen feest. Als je nu hulp zoekt, dan hoef je misschien helemaal niet in de ziektewet. Wat is er overigens mis met de ziektewet als dat is wat je nodig hebt? Als je ontslag neemt, dan heb je ook geen recht op uitkering. Vergis je niet!
We kunnen elkaar de hand schudden, hier ook een drukke baan, 28 uur in de week en drie kinderen.
De combi is pittig maar ik merk wel dat het werken mij wel weer andere energie geeft. Ook nek en schouders al jaren vast, ontzettend vaak hoofdpijn. Moe naar bed, nog vermoeider uit bed.
Als ik je verhaal een beetje goed lees, denk ik dat het stoppen van je baan niet de oplossing is.
Je zou eerst eens kunnen kijken wat je er zelf aan zou kunnen doen. Al zal je vast wel het een en ander ondernomen hebben.
Betreft je darmen: elke dag een bakje yoghurt met lijnzaad doet wonderen.
Betreft je nek en schouders: hier werkte dry needling ontzettend goed. Na jaren van heel veel pijn, nu een pijnloos leven! Echt hoor, ben er nu sinds januari mee bezig en voel me zo bevrijd! Jaren lang pijn is nu gewoon verdwenen!
En ik weet niet hoe je zit qua sporten en bewegen: ik zwem een avond in de week. Gewoon dom banen trekken. Hoofd leeg maken, calorieën verbranden en het lijf soepel houden.
Succes, ik hoop dat je snel van je klachten verlost bent en je weer wat beter voelt.
Joh, iedereen is anders... Ik weet gewoon van mezelf dat ik mezelf niet in stukjes kan opdelen...Werken zou mij binnen no time over de kop jagen... Gewoon omdat ik het niet kan combineren... Na een drukke werkdag heb ik rust nodig... En omdat ik kinderen heb, zou ik op mijn werk niet rustig zitten, want ik zou het gevoel hebben dat ik op de verkeerde plek ben... Stop met te bedenken wat volgens anderen "hoort", maar durf te kijken naar wie jij echt bent en wat gezond is voor jou en je gezin. Je hebt niks om je voor te schamen!
Zorg goed voor jezelf. Ga met je huisarts praten. Niet pas wanneer je over een halfjaar compleet bent ingestort
reacties (37)