24-04-2017 Onze zoon is geboren en bevallingsverhaal

Bij de duur van 32 weken zwangerschap bleek dat de placenta iets minder goed werkte door mijn hoge bloeddruk wat ik tijdens de laatste weken van de zwangerschap gekregen heb . En hierdoor ons kindje aan de kleine kant. Ik moest rusten en werd goed gecontroleerd door middel van CTG (op een gegeven moment zelfs dagelijks) Urine en bleod prikken.  En zolang deze waardes goed bleven hoefde ik geen medicatie en was er geen rede voor zwangerschaps vergiftiging en dus inleiden. 

Op vrijdag 21 april(38 weken en 4 dagen) had ik wederom CTG , Deze was goed. kindje doet het nog prima goede hartfrequentie en bewegen. alleen was mijn bleoddruk erg hoog .niet gestart met mediactie hiervoor maar kreeg het bericht dat ze mij willen gaan inleiden want mijn lichaam was langzaam op . Diezelfde dag was er wegens drukte in het geboorte centrum geen plaats en daarom zouden ze mij zaterdags inleiden .

zaterdag 22 april (38 weken en 5 dagen )moesten we ons om 1930 melden in het geboortecentrum. De hele dag lekker wat thuis bezig zijn geweest nog even lekker in bad en alles goed bijwerken ;-) en ik was de rust zelf. Soms wel een gek idee van strakjes moeten we naar het ziekenhuis en dan begint de bevalling. Alleen onze ouders wisten dat we het en dus gingen we allebei relax naar het ziekenhuis.

22-04 balloncath ingebracht om 20 uur. op verloskamer 5  en uur aan ctg gelegen .daarna terug naar kraamafdeling.

23-04( 38 weken en 6 dagen ) harde pijnlijke aanhoudende buiken in de nacht. en niet lekker voelen en braken .Hoge bloeddruk geen eiwitten in de urine. ctg goed. om 8.30 uur balloncath verwijderd en daarna rond 13 uur  weer naar de verloskamers gebracht deze keer op nummer 3.

2 tabletten misoprostol gehad oraal om weeen op te wekken echter merkte hier niets van.

infuus met weeen opwekkers kregen , deze begon op stand 0.6 en werd iedere 20-30 min verhoogd met het dubbele.( hoogste pomp stand 4.8)

13.25 uur vliezen door arts gebroken ,3 cm ontsluiting

Ctg bleef goed. Hoge bloeddruk , braken , bloed lichte vorm van zwangerschaps vergiftiging ook eiwitten in de urine, maar nog geen rede voor zorgen . 

ik had eerst wat gerommel in mijn buik maar niet noemens waardig. rond 20 uur werden de weeen wel meer voelbaar en steeds langer aanhoudend. en ondertussen voelde ik mij steeds slechter als maar braken ,hoofdpijn  rond 22 uur had ik zon pijnlijke weeen die ik niet meer kon weg zuchten naar mijn gevoel en werd ook wel onrustig.  Ik heb toen gevraagd mag ik alsjeblieft pijnmedicatie.  Ik heb in het geboorte plan geschreven dat ik het eerst zo wilde proberen maar als ik het nodig had dan zou ik hier graag gebruik van willen maken. opties werden besproken. ik wilde eigenlijk beginnen met gewoon een injectie .maar werd aangegeven dat werkt te kort en je zit pas op 4 cm. (ook heb ik gedacht jeetje ik zit pas op 4 cm en begin nu al te zeuren over pijnmediactie want ik moet nog zolang tot aan de 10 cm.) het pompje met medicijnen werkte maar 4 uur en was dus ook niet geschikt omdat ze niet wisten hoelang het nog kon duren .Toen toch even onder ons 2 negedacht over de ruggenprik. en toen kwam een verpleegkundige binnen en die zei  ik mag het je niet aanpraten maar ze zei doe je nu zelf dat plezier en pak die ruggenprik. En dat hebben we toen doorgegeven . om 2245 kon ik naar beneden naar de recovery ruimte en om 23 uur was de ruggenprik gezet.ondertussen nog steeds pijnlijke weeen en braken bleef. het ritje naar beneden heb ik wel meegekregen maar aan de andere kant was ik ook afwezig.  Ik moest nog een half uur ter controle beneden blijven en mocht om 2330 uur weer naar de verloskamer terug. IK heb dat half uur een beetje kunnen indutten en hoefde n iet meer te braken.

24-04 op de verloskamer kwam de klinisch verloskundige Joelle habets met de verpleegkundige die wilden mij een blaascath gaan inbrengen omdat ik dit natuurlijk niet voelde door de ruggenprik. ze ging voelen en zei denk dat die cath niet meer nodig is ik voel al haartjes, ze vroeg aan mijn man of hij ook even wilde kijken  en hij zag inderdaad zwarte haartjes. Ik had dus ineens al 10 cm ontsluiting en toen is alles langzaam klaar gemaakt voor de bevalling. De ruggenprik pomp werd gehalveerd van stand zodat ik iets meer gevoel kreeg. eigenlijk moest deze nog een keer verlaagd worden maar dit ging niet enn dus werd de pomp uitgezet  Toen begon het braken meteen weer. 

het was even omschakelen van de hele dag weeen wegzuchten naar vast houden en uitademen . maar steeds net dat extra om te persen kon ik niet vanwege het braken. 

op maandag 24-04-2017 om 02;08 is onze zoon Ivar geboren  met een geboorte gewicht van 2560 gram en 47 cm.

hij had in het vruchtwater gepoept , de klinisch verloskundige heeft de navelstreng meteen doorgeknipt  en heel even mocht hij bij mij liggen en toen werd ivar aan de verpleegkundigen en kinderarts meegegeven (wel op de verloskamer) ook is mijn man hierbij geweest. dat was voor hem wel even schrikken  aan de andere kant van der verloskamer zijn ze met mij bezig en aan de andere kant met onze zoon en hij wist niet hoe en wat (hij heeft wel later toen hij echt stabiel was uitleg gekregen ) omdat hij in het vruchtwater gepoept had en hij dit mogelijk ingeslikt heeft is hij uitgezogen en heel kort zuurstof gehad. apgar score 5-9-10 het was een vlot herstel. 

placenta en vliezen zijn compleet en spontaan geboren om 02;12

Ook ben ik iets ingescheurd waarvoor ik 3 kleine zelfoplossende hechtingen heb.

Eindelijk kunnen we genieten van onze zoon Ivar , en het is alsof het nooit anders geweest is, we zijn verliefd wat ben jij een prachtig mannetje.

een nieuw leven, geboren uit onze liefde. zo klein, zo mooi , zo bijzonder welkom in ons leven  groot wonder.