Nog een keer het vertellen...

Gisteren was weer een emotionele dag. We hadden 2 verjaardagen. Die van mijn zus en zwager, en eentje van vrienden. Eerst gingen we naar Eindhoven naar mijn zus. We hadden van te voren gevraagd of zij het erg zou vinden als we het nieuws aan mijn ouders zouden mededelen. Dat vonden ze geen probleem (lief!!!).

Dus ik had speciaal een lijstje ingepakt die uit 2 delen bestaat. In het ene lijstje een foto van de echo van mijn zus (vanaf babybytes gehaald ;-) gedaan, in de andere een foto van mijn echo (sorry mensen, die komt zsm op de site). Onder de ene schreven we oktober. En onder de andere April (mijn zus is in oktober uitgerekend ik in april).

Toen we aankwamen was het behoorlijk druk in de woonkamer. Ik dacht steeds, dat gaan we nog niet doen. Op een gegeven moment was het een stuk rustiger en gaf mijn zus een toer door de babykamer. Iedereen was weg behalve mijn ouders. Het uitlezen moment. Toen kwamen we de schoonouders van mijn zus binnen, maar ik dacht het is nu of nooit. Ik gaf het cadeautje aan mijn ouders. Mijn moeder zei meteen: "Je gaat toch niet vertellen dat je ook zwanger bent, he?" En ze pakte het uit en moest direct huilen. Ze was zooooo blij. Ik heb haar maar stevig geknuffeld en samen met haar even gehuild. Zo blij waren we samen. "Nu wordt ik 2 keer oma!!!" Dat riep ze de hele tijd. En ook: "ik zei het toch?, Ik had het toch gezegd?" (tegen mijn vader)....
Dat was natuurlijk heel leuk en emotioneel. De schoonouders van mijn zus kregen het na een tijdje ook door, dus werd ik aan alle kanten gefeliciteerd (en mijn vriend ook...)

Daarna gingen we naar de verjaardag in Amsterdam. Het was daar ook weer loeidruk. Mijn vriend schudde zijn hoofd naar me, zo van: we gaan het niet vertellen nu. Dus ik dacht, ik hou mijn mond.
Na een hele tijd gingen er mensen weg. Ik wilde ook gaan want ik werd moe. Maar mijn vriend bleef de hele tijd hangen. Na een tijdje kwam ik weer en bleek dat iedereen weg was behalve onze vrienden. Toen keek mijn vriend me aan en knikte. Dus ik zei: M wil wat vertellen. En mijn vriend zei weer: nee jij moet dat doen....
Toen werden de mensen wel nieuwsgierig. M zei dat ik er 9 maanden mee bezig zou zijn. En toen viel er bij 1 iemand het kwartje. Ik werd gefeliciteerd... de anderen waren met elkaar in gesprek en een vriendin snapte het niet helemaal (had het niet gevolgd denk ik). Na een tijdje vroegen de andere vrienden: wat is er? En toen zei die ene vriend: L is zwanger!!! Toen viel bij die vriendin het kwartje pas. Ohhhhhh, dus dat bedoelde je met 9 weken en een dag??? Ik snapte het al niet!!!!
Heel grappig. We kregen meteen oppasadresjes aangeboden. Dat was heel lief... En een vriend zei: Als M op zijn werk is en er is wat, dan bel je mij. Ik ben binnen 20 minuten bij je!
Zo lief die reactie!!!

Zoooo, en nu ga ik me voorbereiden op schoolkamp. Morgen ga ik 4 dagen weg... Het wordt vermoeiend maar daar hou ik zo goed mogelijk rekening mee.
Tot laterrrrrr