Echo en Schoonouders...

Het begon al vroeg. Kwart over 11 hadden wij onze eerste echo!!! Ik was super zenuwachtig, en mijn vriend ook. Al geeft ie dat nooit toe. Maar hij hield wel mooi mijn hand vast toen we de echo kregen. We staarden allebei naar het beeldscherm

Een kloppend hartje, kleine zwaaiende armpjes, een boontje van 2 centimeter!!! Prachtig om te zien. Ik heb de hele dag lopen stralen... de foto's meegenomen naar mijn werk en collega's laten zien die het al wisten. Terloops nog wat andere collega's laten zien.... Het was een super moment.

we konden het hartje zelfs horen kloppen. Prachtig was dat. Ik heb met open mond zitten kijken.

Mijn vriend was ook helemaal ontroert. Hij raakte er niet over uitgepraat. Zoooo schattig...

Daarna wilde ik het zo snel mogelijk de rest van de wereld vertellen. Mijn schoonouders wonen in de buurt, dus die konden we het wel vertellen...

Ze zaten op de camping vlakbij samen met oma en een tante van mijn vriend.

Ik wilde ze het vertellen. Mijn vriend die wilde ze mee uit eten vragen en het dan vertellen. Maar ze hadden al eten gehaald. Dus dat plan ging niet door. Dus gingen we maar naar de camping. We hadden de echofoto in een mooi lijstje gedaan (van moeders voor moeders gekregen). En mijn vriend had wat "lekkers" voor bij de koffie gehaald. Beschuit met roze en blauwe muisjes. Dan kan je kiezen wat het wordt.

Wij naar de camping. Ik zeg: "we hebben wat lekkers voor bij de koffie, en dit is voor jullie allebei". Dus mijn vriend zet de beschuit op tafel en ik geef de echofoto. Mijn schoonmoeder had het direct door. Ze was helemaal blij. En zei dat ze al dacht, wanneer zullen ze het vertellen?Op mijn verjaardag had ze al een vermoeden.... (lekker dat oma instinct).

Maar de oma van mijn vriend zat nog in de caravan en had het hele gebeuren niet gevolgd....

Die komt te voorschijn en zegt lekker, beschuit met muisjes... (ze had nog niks door). Mijn schoonvader zat ondertussen de echoreeks te bekijken, ze had nog steeds niks door.

Dus mijn vriend zegt: dan kan u kiezen wat het wordt.

Oma antwoord: Ik wil helemaal geen kinderen meer....

Ik zeg: en nog een achterkleinkind dan?

Oma: Nee joh, ik heb er al genoeg!!! (hahahahhaha, wij lagen helemaal dubbel).

Ik zeg: dan gaan we weer naar huis....

Mijn vriend: Dan heeft L toch iets verkeerd gedaan. Moeten we het ongedaan maken?

Oma: Joh, jullie hebben nog geen kinderen.

Mijn vriend: nog niet.

Oma: Hoezo?

Mijn vriend: Ehhhhh, ze is zwanger!!!

Oma: Je bent zwanger?

Ik: Ja.

Oma: Ohhh wat leuk!!!

Dit was zoooooooo grappig... We hebben helemaal dubbel gelegen van het lachen.

Daarna liet mijn vriend trots de echofoto's zien.

Hij is helemaal "the man", als hij daarover vertelt. Zo lief om te zien.... Hij doet wel stoer, maar eigenlijk vindt ie het hartstikke spannend en leuk....

Nu ga ik snel naar een vrijgezellenfeest (het gewone leven gaat ook nog door).

Ik hoop dat we het mijn ouders zondag kunnen vertellen. Dat hangt ervanaf of er visite bij is op mijn zus en zwager hun verjaardag. Geen visite is vertellen. Wel visite is mond dicht. Zo wil mijn vriend dat!

Ik laat het jullie snel weten!!!