Mensen ik weet me geen raad meer tijdens deze wachtweken. Poging 1 was al over op dit moment. Wist toen zeker dat t mislukt was vanaf woensdag (migraine en kramp) en op vrijdag had ik een beetje bloed. Deze keer nog niets te bekennen. Totaal in dubio. Iets in me zegt dat het raak is maar te veel daarop vertrouwen durf ik niet. Testen durf ik ook niet.
Ik hou sinds gister mijn temp bij maar volgens mij heeft dat geen nut want de progesteron bolletjes houden het natuurlijk hoog.
(.)(.) Zijn op de dag heel gespannen savonds en smorgens niet echt. Liezen zijn nu wrl weer wat trekkerig maar had ik vandaag geen last van. Is dus niet constant. net als mijn eierstokken. Af en toe een knijpje ofzo maar niet vaak.
Migraine is er in ieder geval nog niet gelukkig en hevige kramp ook niet.
Ben mega obsessief omdat ik niet anders kan dan aan mijn kansen denken. Maak mezelf helemaal gek. Was eerst van plan morgen te testen maar gelukkig nog geen test in huis dus schuift t weer een dagje op. Zaterdag is dag 14 na de punctie. Is wel redelijk betrouwbaar lijkt me. Officeel mag ik woensdag pas.
Nog 1 dag werken. Overleef ik nooit!
Betrapte mezelf erop tijdens de lunch dat ik mijn manderijnenschil in miljoenen kleinen stukjed had gescheurd hahaha leek wel geraspt. Had ik niet door zat half te staren. Als ik misschien 3 uur heb gewerkt vandaag is het veel. Rest gedasrd en gegoogled. Ken googled wel zon beetje uit mijn hoofd nu :-)
Pff weet niet of ik nog een icsi aan zou kunnen...
Sterkte andere wachtbabes! Ik denk aan jullie.
Xx
reacties (0)