-

Ideaal zo'n blogg. Kun je even alles van je afgooien, zonder dat er iemand 'verplicht' naar je hoeft te luisteren. Het gaat opzich goed hier. Mijn dochter doet het goed, en zit gelukkig stukken beter in dr vel, en gaat weer met plezier naar school.

Met mijn zoon gaat het ook wel oke, maar hij heeft weer een enorme terugval gehad. Hij is angstig, ziet weer 'dingen'  en sliep de afgelopen tijd weer regelmatig bij mij in bed. Hij was werkelijk doodsbang. Enkele dagen geleden heb ik een vrouw op visite gehad die 'het' allemaal weg heeft gehaald en het voor J heeft geblokkeerd. Dit heb ik zonder dat hij er vanaf wist laten doen, en geloof het of niet sinds die tijd slaapt hij stukken rustiger. En blijft hij ook gewoon in zijn eigen bed.  

Maar sinds het weekend is het weer mis. Ik moest even snel wat ophalen bij een vriendin en J vroeg of hij nog even mee mocht. Daar aangekomen springt hij de vader van mijn vriendin in de armen en stoeien ze samen wat. Die twee zijn dol op elkaar en J ziet hem een klein beetje als de opa die hij zelf niet heeft. HIj dolt wat met J en dan ineens kijkt hij anders uit zijn ogen. We lachen er eerst nog om, want ja; zo'n gek is het wel. Maar al snel beseffen wij allemaal dat er wel degelijk iets aan de hand is. Ik trek J van hem af en samen lopen wij naar buiten. Al snel horen wij de ambulance, maar ik wil J er een beetje vandaan houden dus speelt hij wat in de speeltuin. Niet veel later komt hij bij mij staan, slaat zijn arm om mij heen en zegt; Mama, de papa van R is een sterretje geworden..wil je nu ook huilen? Ik kijk hem eens raar aan en moet even alles laten bezinken wat hij net zegt. Zo kalm en rustig dat hij vraagt of ik ook wil huilen. Ik heb hem even in de speeltuin gelaten, en ben zelf terug gegaan naar het huis. En inderdaad, ze konden niks meer voor hem doen. Hij heeft het niet gered. Waarom zegt J dit?
Soms heb ik echt het idee dat hij dwars door alles heen kijkt.. Sinds dit gebeurd is, is hij gesloten en kan die wat minder goed met zijn emotie omgaan. Hopelijk gaat het snel weer beter, het was voor hem ook wel even schrikken natuurlijk.

Vandaag heb ik de crematie gehad . Was een mooie dienst, voor zover een uitvaart mooi kan zijn.

Nu maar even onderuit gezakt voor de tv met een glas wijn, dat heb ik wel verdiend vind ik!