Laatste nieuws

Gisteren hadden we weer een afspraak bij de gyn. Aangezien ik vorig jaar een uitstrijkje had laten maken waar pap2 uit kwam moest ik gisteren weer terug komen om ter controle een uitstrijkje te maken. Dit is een standaard procedure. Wanneer er pap2 uit komt dan is de eerste herhaling na een half jaar en de tweede herhaling na een jaar. De herhaling na een half jaar voldeed en nu moet ik dus een paar weken wachten op deze uitslag.

We hadden niet alleen voor het uitstrijkje een afspraak maar ook om met haar te praten hoe we nu verder kunnen/moeten. Ik had zelf natuurlijk al wel bedacht dat IUI dan de volgende stap zou worden maar we wilden allebei graag van haar weten hoe dit in ons ziekenhuis werkt. Aangezien je nogal veel verschillende manieren van werken op BB vind. (sommige moeten bijv om de dag voor echo's naar het ziekenhuis en er zijn er ook die het met ovulatie testen zelf bij mogen houden) Ook de hormonen daar hoorde ik nogal veel verschillende dingen over.

Dus wij naar de gyn, uitstrijkje gemaakt en daarna gaan zitten voor het gesprek. Nou dat gesprek viel best wel een beetje tegen en was best nog wel een klap in het gezicht. Ze was onwijs lief hoor niks ten nadele van haar maar ik had zoiets van nou we gaan even horen hoe het allemaal een beetje werkt en dan kijken we wel wanneer wij zover zijn dat we het willen gaan doen, maar het ging toch even anders. Ze heeft eerst helemaal uitgelegd hoe het in "ons" ziekenhuis werkt en folders aan ons meegeven om thuis nog te lezen. Maar vrij snel daarna zei ze toch wel dat haar advies IUI was. Nou was dat niet zo schrikken want ik had al wel verwacht dat ze zoiets voor zou stellen maar ze vertelde daar bij dat: Stellen die na twee en een half jaar nog niet zwanger zijn zonder duidelijke reden, niet snel meer spontaan zwanger zullen raken. Een "normaal" vruchtbaar stel heeft per maand zo'n 20% kans op een zwangerschap, bij stellen die al twee en een half jaar bezig zijn is dat nog maar iets van 5%.Nou die kwam wel even aan moet ik zeggen. Wat is nou 5%, helemaal niks.... Na al onze vragen te hebben gesteld en nog wat te hebben doorgepraat hebben we voor 18 maart een afspraak gemaakt om in ieder geval de uitslag van mijn uitstrijkje te krijgen en om aan te gaan geven wat we willen en hoe we willen. En als we het er thuis over hadden gehad en de afspraak te snel vonden dan konden we hem ook gewoon verzetten.

Eenmaal thuis was het eerste wat manlief riep: Ik ga dat nou echt nog niet doen, we wachten nog wel een paar maanden en dan zien we tegen de zomer wel.....nou dat was waarschijnlijk ons overleg....Ik heb er nog maar even niks op gezegd omdat hij dit ook eerst even een plekje moet geven. We hadden het in de auto naar huis al wel een beetje over de IUI gehad en al wel samen besloten dat als we er aan gaan beginnen dat we eerst een paar keer zonder hormonen willen beginnen en daarna pas met. De gyn raad wel met hormonen aan maar om te beginnen kon ze het ook wel voorstellen dat we eerst even zonder willen proberen. (gewoon 2 of 3 keer) Nou moeten we alleen dus nog even kijken wanneer we gaan beginnen, maar dat bespreken we nog wel, eerst manlief zelf maar even laten bedenken wat hij echt wil. Ik had het laatst samen met een BB-dinnetje over Pre-seed, we wilden dat allebei eens gaan proberen. Ik had dat aan manlief laten lezen en dat leek hem ook wel wat. Hij liet al een beetje merken dat hij eerst de pre-seed nog wil proberen en dan zien we wel weer verder. Ik laat de afspraak voorlopig nog staan en we moeten er maar eens een keer voor gaan zitten wat we nou precies willen. Maar ja voor mij voelt alles op dit moment even als een zinloze poging omdat de kans op spontaan zwanger opeens zo klein blijkt te zijn....Even een paar dagen wachten om dit allemaal weer een plekje te geven en dan zien we wel weer verder.......