Het wordt maar -----

Sorry voor de titel maar het is echt xxxxx dan xxx..

Oke ik heb na mijn laatste blog toch een versie gehad, dit heeft dus even geholpen maar meneer lag vorige dinsdag weer terug, in stuit.. dus donderdag moest ik heen voor controle en dan zouden we we weer gaan voor een versie,
Ik die ochtend nog oud papier willen wegbrengen en hop ik stap in een gat en val! Gelukkig niet op mijn buik maar toch niet lekker. Dit ook benoemd bij de verloskundige en die stuurt mij ook door naar het ziekenhuis voor een ctg, daar baal ik van maar snap het wel!
Oke vol goede moed, we gaan gelijk heen. Vriend gebeld en ook hij mag heel fijn mee, ik lag er al even en na een tijdje komt hij erbij, uiteindelijk klaar na 3 uurtjes met de ctg krijgen we nog een echo. Het is gelukkig allemaal goed en hoef ik alleen te wachten op de uitslag van het bloed wat is afgenomen. Dit duurt ongeveer een dag.
Dit mag ik thuis afwachten, dit bloed is dat tijdens mijn val ons bloed niet vermengt is.
Oke ik mag naar huis maar hun advies is, liefst inleiden. Dit wil ik liever niet en vertel dan ook er over na te moeten denken.
Thuis bel ik met mijn eigen verloskundige en ook zij verteld dat dit niet hoeft. Dus ze had daarna contact met hen en ook dat gemeld wat wij graag wilde.
Toch dus nog een versie en deze word voor aankomende maandag 3-10 gepland.

Vrijdag 30 september, ik wordt gebeld door het ziekenhuis met de mededeling dat mijn uitslag nog niet binnen is en dat ik zaterdag zelf kan bellen met de verloskamers daar kunnen ze het inzien
Zaterdag 1 oktober, ik ben de hele dag op pad en pas tegen 16 uur denk ik ohja even bellen.
Dus ik gebeld en ze zou iemand vragen om te gaan kijken, ze belt weer terug en zegt dat mijn uitslag binnen is maar de verloskundige op de afdeling nog even wil overleggen met de gynaecoloog en dus mij wel terug belt.
Ik voel al een donkere bui hangen!!! Want ja hoor, zijn bloed is iets met mijn bloed vermengd. Ik kende dit helemaal niet dus ze zeggen kom maar langs nog voor een ctg en een echo, dan bespreken we erna wel verder.
Oke 18 uur er zijn en dus snel eten en gaan. Kindjes bij opa en oma achterlaten! Vette shit maar komen zo weer..

Na een half uur ctg, die verder er goed uitziet, krijgen wij een echo, maar ook een gesprek van hoe nu verder.
Dat gesprek is ons duidelijk en wij andersom ook duidelijk gemaakt wat we graag willen! Niet inleiden en het op zijn beloop laten.
De echo: ik vertel hij ligt in een stuit dus ze begint boven aan, maar ze ziet niks, ja lichaam, dus verder kijkend en ja hoor, meneer ligt onderin, wel iets links van de uitgang maar toch hadden we dit niet zien aankomen, hij is gewoon weer gedraaid. En dit te bedenken dat ik morgen, zondag 40 weken ben! Wat een dikke boef!
Maar goed de echo is ook prima voor nu, en de gynaecoloog in opleiding draait hem een klein stukje nog goed. Pff het is raar, wordt alle kanten opgeslingerd en er is geen 1 die mij aanspreekt.
Ik wil gewoon bevallen zonder weeën opwekkers, maar het lijkt steeds een lastige strijd te zijn.

Nja we delen onze wensen en spreken dus af dat ik dan elke dag een ctg kom doen een een echo. Morgen 16. 00 uur weer..
Ik ben eindelijk bij me kindjes, bellen ze weer! En dit wordt dus het ‐---‐---
Ze hadden mijn verloskundige gebeld om te vertellen dat ze toch graag willen dat ik vanaf nu onder hen val! Dus geen verloskundige zelf, ze mag dan wel mee maar niet wat ik wilde.
Ik mag en moet laagdrempelig bellen, ja dus alles veeg ik van de tafel en begin voor mijn gevoel opnieuw met mijn handen op mijn rug vast gebonden..
Ik bel morgen maar eerst met MIJN verloskundige!!

Dit is niet wat ik wou en wil! Dus ik zal er alles aan doen om dit niet te laten gebeuren!
Punt uit,

Shit zooi, tis om te janken maar ik kom terug hier over
Moniek