Bevallen van Riley (bevallingsverhaal)

~~Bevallingsverhaal:
20 september 2014
In de nacht van vrijdag op zaterdag wordt ik om 3.00 uur raar wakker met het idee dat ik gedroomd had dat ik ergens nat van werd. Toch maar even tussen de benen gevoeld en ja het voelde eigenlijk wel heel erg nat. Ik ging op de rand van het bed zitten en over het bed gevoeld maar die was niet nat. Dus dan maar even naar de wc, ik sta op en woesh daar was de rest van mijn vruchtwater.

Ik zei heel zacht en rustig tegen Bjorn dat mijn vliezen gebroken waren en binnen 1 seconden stond hij naast het bed :-D. Nou in spanning maar eens mijn broek naar beneden getrokken of het vruchtwater dit keer helder zou zijn en jaaa kraakhelder!

Ik ben nog niet bij de wc en daar zijn de weeën al, of nou ja krampen. Maar het voelde goed want deze bevalling was gewoon eindelijk begonnen!  Na de natte bende te hebben opgeruimd lekker weer het bed in gegaan en ondanks de spanning toch nog wel wat gedommeld.

Om 6 uur toch de verloskundige maar even op de hoogte gesteld, want ik wist niet zeker of ik nou wel of niet met gebroken vliezen moest bellen en ze kwam direct even langs. De weeën waren nog super goed te doen maar toch al wel om de 4/5 min en houden een minuut aan. Ik heb 2/3cm ontsluiting. Teleurgesteld maar ach wat wil je de weeën zijn ook nog niet echt krachtig. We spreken af dat de verloskundige om 9.00 terug komt.

Om 7 uur wordt Zoë wakker en hiermee nog lekker even geknuffeld en tv gekeken daarna ben ik lekker in bad gegaan om de nu wat krachtiger wordende weeën te kunnen opvangen en dit gaat super in bad!

Om 9 uur nog geen verloskundige te bekennen maar mijn moeder komt Zoë ophalen en komt mij nog even succes wensen.

Om 10 uur staat de verloskundige voor de deur en de weeën zijn nou echt pijnlijk maar nog weg te zuchten en heb 4cm ontsluiting :-S echt een domper. Om 10.30 zijn de weeën super pijnlijk en bijna niet weg te zuchten. Ik had nog maar 4 cm dus ik ging ervan uit dat dit nog wel even ging duren en in mijn hoofd speelde de vraag pijnbestrijding al… want ik kan deze pijn wel even trekken maar geen uren meer. En ik wilde zo graag thuis bevallen!

Om 11.30 toch maar weer in bad gestapt om te kijken of dit verlichting geeft en eigenlijk de volgende wee voel ik wat persdrang. De persdrang nam ik niet zo serieus maar in combinatie dat ik de pijn niet meer ging trekken heb ik Bjorn 11.40  de verloskundige laten bellen om langs te komen en er toch wel bij te laten vertellen dat ik wat persdrang voelde. Maar dit sloeg snel om in serieuze persweeën. Een paar kunnen wegzuchten maar om 11.50 voel ik het hoofdje al en schreeuw naar Bjorn dat hij de verloskundige nog eens moet bellen en op dat moment gaat de bel.

Ze heeft gelijk door dat het menens is en haast zich om alles klaar te maken op bed, maar ja ik moest nog uit bad komen met persdrang en dacht ff dat het me niet ging lukken. Toen de wee wegtrok heel snel naar bed gesprint en ondanks de spontane hectiek is het persen heel rustig gegaan en heb daarna in 3 persweeën om 12 uur onze zoon op de wereld gezet.  Hij deed het direct super goed!

Niet uitgescheurd en voel me alsof er niks gebeurd is :-D

Mijn wens is uitgekomen! Een super THUISbevalling en een gezonde zoon! #HAPPYMOM