Eindelijk bevallen!

Na lang wachten, fantaseren hoe het zal zijn, hoe ze eruit zal zijn.. Is ze al 6 dagen oud.
Ik ben donderdag, met 41 weken zwangerschap om 10.59 bevallen van onze mooie en lieve dochtertje Rylana Fayenna.

Woensdagmiddag besefte ik ineens dat ik haar al minder tot niet voelde sinds dinsdag middag/avond. Na lang twijfelen of ik wel of niet de verloskundige moest bellen (omdat ik al 2x eerder voor minder leven naar het ziekenhuis moest en alles bleek weer goed te zijn). Maar ik heb haar uiteindelijk toch gebeld, nadat ik me tijd had genomen om eens contact met haar te maken. Natuurlijk weer naar het ziekenhuis, CTG zag er goed uit en op de echo was ook alles in orde en voldoende vruchtwater. Maar ze besloten om mij toch een medische indicatie te geven, omdat ik al dus 3x voor consult minder leven was geweest. Ik moest de volgende dag weer komen voor CTG en ze zouden overleggen hoe nu verder en misschien om in te gaan leiden. Wij gaven meteen aan de ik ingeleid wilde worden. Dat zou dan besproken worden en dan zou ik teruggebeld worden later.
Nou we gingen er eigenlijk al vanuit dat ik de volgende morgen dus ingeleid ging worden. Na paar uur werden we inderdaad terug gebeld met de mededeling dat ik me de volgende ochtend mocht melden om ingeleid te worden. Wat waren we blij en wat was het ongelofelijk. Morgen onze kleine meid bij ons. Het drong niet echt tot ons door!
Ik kon niet slapen bij de gedachte aan dat morgen de grote dag was! Daardoor heb ik maar 4 uur geslapen die nacht. Kon niet meer in slaap komen en toen kwamen rond 5 uur de weeën spontaan. Om half 6 begon ik ze te timen en ze kwamen al regelmatig. Op de wc verloor ik nog meer van de slijmprop en wat helder bloed. Meestal zou ik in paniek schieten, maar dacht dat komt wel goed, we gaan nu toch richting het ziekenhuis.
Daar aangekomen gaf ik al aan dat ik al weeën had en mocht gelijk aan de CTG.
Hoe toevallig was het! Komt de vrouw binnen die onze pretecho's heeft gedaan, 20 weken echo en een keer de consult minder leven. En nu ging ze me kleine meid halen.
De CTG was goed en ze ging kijken hoeveel cm ontsluiting ik al had. 3/4 cm ontsluiting dus ze ging me vliezen breken. Uur later kwam ze even kijken en ik had het al moeilijk. 3 kwartier later, kon ik het echt niet meer dacht ik en bleek ook al 8 cm ontsluiting te hebben. Ze vroeg of ik pijnstilling wou, verging zo erg van de pijn dat ik ja zei. Wel wilde ik eerst weten of het invloed had op de kleine..
Om kwart voor 10 kreeg ik pethidine, alleen helaas heb ik er niets aan gehad bijhalve dat ik erg suf van werd wat ik nu achteraf erg jammer vind. 40 minuten later werd er weer getoucherd en ik mocht gaan persen. Nou wat was dat een verlichting zeg! Na 21 minuten persen werd onze dochtertje Rylana Fayenna geboren om 10.59. Ben wel ingeknipt maar dat kon me helemaal niets schelen en nu nog steeds niet! Terwijl ik daar eerst zoveel anders over dacht!
De bevalling is me zeer meegevallen! Ik weet dat ik veel pijn had en niet wist waar ik het soms moest zoeken.. Maar eerlijk gezegd kan ik de pijn niet meer herinneren, alleen maar beter. Misschien toch nog een voordeel van de pethidine.