Relatie verbroken...
Hallo lieve bb vriendinnetjes....
Ik wilde jullie ook even op de hoogte brengen..
Zoals de meeste van jullie wisten, zat ik al een hele tijd niet lekker in mijn relatie..
Het ging gewoon niet zoals het hoorde voor mijn gevoel..
En met de dag ebde mijn gevoel voor mijn verloofde ook weg, ik probeerde het steeds..
Maar steeds kwamen we weer terug bij af..
Nu ben ik afgelopen weekend wederom weer bij mijn ouders geweest,
dit is nu geloof ik het 8ste weekend dat ik niet thuis was...
En zondag was ik er zooooo klaar mee... ik was kapot van het als maar vechten en terug komen
in een huis waar ik niet lekker zat...
Ik ging dus die avond weer terug naar weert, (mijn ouders wonen in roermond)
Me verloofde was blij om me te zien maar hij merkte ook dat ik zelf niet echt blij was,
ik merkte op dat ik geen zin had om naar huis toe te komen en dat vond hij erg klote...
Hij knuffelde me, ik hem terug maar mijn hart en hoofd wilden eigelijk niet meer...
Die avond ben ik 1 uur thuis geweest en heb ik mijn relatie van 4,5 jaar waarvan 2,5 verloofd..
Verbroken.. Er gebeurde te veel dingen en te veel dingen ook niet...
Hijzelf is er helemaal kapot van, omdat hij zegt dat hij het niet aan zag komen omdat ik het vorige week nog geprobeerd heb, maar ik kon gewoon niet meer...
Ik was er zoo moe en verdrietig om...
Nu zit ik sinds zondag avond weer bij mijn ouders,
gezellig maar niet voor altijd...
Gisteren naar de woningbouw geweest om te kijken of ik snel een woning kan krijgen..
Nu hebben we beiden het geluk dat we al 2.5 jaar in geschreven staan dus erg snel een woning kunnen krijgen! Want eerder stond ik dan ingeschreven als samenwonend, maar dit wordt gesplits... Hij blijft ook gewoon dezelfde punten behouden en kan dus ook snel een andere huisje krijgen..
Ik ga verder met de kleine, een nieuwe start..
Ik wil ook niet meer terug naar mijn huis in weert, hier woonde ik samen met hem en nee ik wil helemaal opnieuw beginnen...
Mijn emoties vliegen me om de oren.. ik ben verdrietig maar ook geeft het me een hoop rust in mijn hoofd...
Ik wilde voor hem vechten maar ik kon het niet meer alleen...
Mama en kayleigh gaan vanaf dit punt samen verder.. Papa zal in het weekend de kleine hebben..
Vandaag ga ik terug naar weert om papieren en eventueel al wat spullen uit te zoeken..
Pff nooit verwacht, een alleenstaande moeder te worden...maar het geeft me een hoop rust...
Bedankt voor het lezen van mijn blog!
Liefs
Megan en Kayleigh
reacties (0)