Hi meiden,
Vandaag hebben we de uitslag van het botonderzoek ontvangen. Helaas is dat niet positief. Het positieve is dat de tumor van drie vuisten groot geheel is weggenomen en de snijvlakken schoon zouden zijn. Een bijna onmogelijk stuk vakwerk van mijn chirurg.
Voor het overige is de uitslag van de botanalyse een grote tegenvaller. Hoewel aanvankelijk steeds werd uitgegaan van kraakbeen kanker is dit niet meer aan de orde. Het blijkt te gaan om een zeer zeldzaam type, hooggradige botkanker die minder dan 1 x per jaar voorkomt. Daardoor is er dan ook niet veel over bekend behalve dat het vaak is uitgezaaid op moment van diagnose, ookal is dit niet zichtbaar op scans. (Zonder chemo na operatie 15% overlevingskans)
Ter bestrijding van eventuele andere haarden die niet zichtbaar waren op de CT scan en de botscan moet een intensieve behandeling plaatshebben die in totaal zo’n jaar in beslag zal nemen. Gedurende 30 weken zullen er 18 chemokuren plaatshebben, waarbij bij de meeste kuren een opname van 4 dagen nodig is.
Waarschijnlijk gaat het kuren al binnen een week of twee beginnen. Ik zal binnen 3 tot 4 weken na start al mijn haar kwijt zijn. Ook maken de chemokuren me onvruchtbaar. Ik moet deze week beslissen of ik ooit een derde kind zou willen. Als ik dit met mijn vriend wil zouden ze net als bij IVF een embryootje kunnen maken dat wordt ingevroren. Ook is er de ingrijpendere mogelijkheid om een van mijn eierstokken in te laten vriezen.
Ik heb besloten dat ik een ingevroren embryo niet zie zitten omdat dit nog steeds beperkte mogelijkheden geeft in de toekomst. Ik moet nu dus kiezen of ik mijn droom van een derde kind voorgoed vaarwel zeg of een extra operatie en een week uitstel van de chemo..
Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik nog 1 of 2 kinderen zou krijgen. Maar ik denk dat ik het toch moet gaan opgeven.. Hoeveel wil ik mijn lijf aandoen?? Drie miskramen, twee zwangerschappen, een tumor verwijderd, prothese erin, operatie om eierstok te bewaren, 18 chemokuren en dan...?? Dan ben ik inmiddels de 35 gepasseerd, moet mijn lijf aansterken en daarna weer met allerlei hormonen en ziekenhuisbezoeken in de weer om zwanger te worden..? En dan nog een zwangerschap van mijn lijf vragen? Ik denk dat ik maar in mijn handjes moet knijpen dat ik twee gezonde kinderen heb en het daarbij laat.
Als ik het voor elkaar krijg om alles te overleven heb ik vast nog genoeg dromen over.. Zoals mijn twee kinderen zien opgroeien.
Ik weet dat ik hier dus eigenlijk niks meer te zoeken heb maar na al die jaren vind ik het moeilijk om nu ook meteen afscheid van jullie te nemen. Ik blijf dus toch nog wel even actief op Bb en hoop nog bij een aantal van jullie te lezen over prachtige, gezonde baby'tjes en langverwachte zwangerschappen..
X
reacties (0)