Hey meiden,
Ik heb mijn eerste pretecho gehad!! Het begon niet zo heel leuk. Ik had alles 3 weken geleden al geregeld zodat mijn moeder als verrassing voor haar verjaardag de kleine kon zien. Mijn vader was dus betrokken bij het complot en zou zorgen dat ze er op tijd zou zijn.
Maar 5 minuten voor onze afspraak begonnen waren ze er nog niet. Ik heb toen maar gebeld.. Ik kreeg mijn moeder aan de telefoon die helemaal vrolijk was en het was duidelijk te horen dat ze thuis was en niet in de auto!! Ze wonen ongeveer een half uur bij ons en het echocentrum vandaan.. Ik snel mijn vader gesproken.. Hadden ze alles rustig aan gedaan omdat hij ervan overtuigd was dat we pas om 11 uur ipv half 11 de afspraak hadden... Zij zijn toen dus de deur uitgevlogen.
Wij waren ondertussen aan de beurt en probeerden nog om later te kunnen beginnen, maar ze zat vol dus kon niet schuiven. Uiteindelijk zijn we dus toch begonnen.
De kleine was echt heel goed gegroeid. Alles zag er goed uit, echt een minimensje. Het hoofdje lag naar beneden en het rugje net links naast mijn navel. Ook kon ze nu zien dat mijn placenta aan de voorkant ligt. Waarschijnlijk heb ik de kleine daarom nog niet gevoeld.. Maar hij ligt dus wel extra goed beschermd.
Toen gingen we 3D proberen, maar de kleine eigenwijs lag er steeds niet goed voor, waardoor we vooral de beentjes en het ruggetje in beeld kregen. Hij bewoog wel veel, maar draaide niet echt. Na wat gepor konden we het hoofdje zien, maar de hele tijd waren de handjes voor het gezichtje... In de eerste 20 minuten hebben we maar 1x het gezichtje kunnen zien. Toen zag mijn vriend dat de volgende mensen binnenkwamen en hebben we gevraagd of zij eerst konden, voordat wij onze laatste 10 minuten kregen. Dat kon, maar eerst kregen we toen (met de dvd uit zodat het geheim kan blijven) te horen wat het gaat worden. We krijgen een dochtertje! Ik had er al heel erg op gehoopt, mijn vriend juist op een jongetje, maar we zijn vooral allebei zo blij dat het goed was..
Wij waren net weer op de gang toen mijn ouders aankwamen. Natuurlijk eerst mijn moeder gefeliciteerd en toen nog eventjes gekletst voordat wij na een half uur weer naar binnen konden. Mijn ouders waren al helemaal onder de indruk van de 2D beelden omdat in hun tijd een echo nog heel onduidelijk (en zonder beweging) was. Met elkaar het hartje geluisterd en alles opgemeten. Ze heeft een redelijk klein hoofdje wat voor de bevalling natuurlijk wel fijn is! (Ik heb ook een redelijk klein hoofd en mijn vriend juist best groot)
We kregen in 3D zowaar het gezichtje nog een paar keer vluchtig in beeld, en ze was lekker aan het bewegen (uitrekken, draaien etc). Het zag er heerlijk comfortabel uit en volgens de echoscopiste had ze een heel fijn gezichtje met alles redelijk dicht op elkaar.
Na 10 minuutjes was het voorbij, maar mijn moeder vond het alle haast en gestress meer dan waard. Iedereen was dus gelukkig. En wie weet kunnen ze er de volgende keer wel de hele tijd bij zijn.
In mijn fotoalbum kun je de echofoto's zien.
reacties (0)