Mannetje bij papa

Ik kan er maar niet aan wennen om zonder mn schatje te slapen!
Overdag gaat het wel, ik kom dan rustig toe aan grote boodschappen of het huishouden ed...
Maar bah 's avonds is het zo'n leegte! Voel me dan echt ongelukkig en verdrietig!
Het is niet dat hij het slecht heeft bij zn papa, al liggen wij niet op 1lijn, mn mannetje vind het er geweldig...
Elke avond heerlijk kroelen op bed, verhaaltjes lezen en gezellig samen kletsen (zoals hij het noemt) wanneer ik naar bed ga nog even knuffelen en een kus...
Zoals vele ook wel weten slaapt mijn zoontje met enige regelmaat bij mij in bed, omdat hij gewoon wat meer geborgenheid nodig heeft...
Deze week dus alweer 3 nachten! Hij poept ook ineens in zn slaap dus als ik naar bed ga verschoon ik hem weer, waardoor hij wakker word en dan bij mij wil liggen... (Alleen in de nacht nog een luier om omdat ik niet veel beddegoed heb)
Gisternacht heeft hij wel weer doorgeslapen in zn eigen bedje van kwart over 6 (ja erg vroeg maar hij was kapot) tot 10uur vanmorgen! En toen hij wakker was, rende hij naar me toe, pakte me vast en zei mama ik heb je zo gemist!
Nou ik mis hem!