Heey,
De laatste tijd zit ik steeds vaker met mijn gedachten bij een overleden vriend van me, en nog altijd bij mn verloren vriend... Soms heb ik het gevoel dat ik advies van hun nodig heb, hun steun, begrip ed.... Dat ik ze beide los moet laten dat weet ik, maar onbewust houd ik me toch erg aan ze vast. Dat heeft deels het gevolg dat ik me eenzaam voel. Tuurlijk komt dat ook omdat mijn relatie niet lekker zit, en ik een beetje heimwee heb naar drenthe. Heb het gevoel dat ik hier niet op mijn plaats zit. En jeetje zou toch echt niet weten waar ik heen moet met mijn verhaal, wie me het advies kan geven wat ik nou dus zo mis! Collega's en de vrienden die ik hier heb, luisteren wel naar me en geven advies, maar het is op een minder begripvolle manier, weet niet goed hoe ik het moet uitleggen. Ze kennen me ook nog maar een jaar, dus weten helemaal niet hoe ik in elkaar zit...
Het is best vervelend als je je zo voelt, ik heb dan ook totaal geen zin om iets te ondernemen, want waar ik ook heen ga of wat ik ook doe, ik ben alleen.... Ja heb Sven wel, maar dat is toch anders...
Sorry voor deze blog, maar moet voor mezelf toch even van me afschrijven zodat ik besef wat mijn gevoel is......
Veel liefs....
reacties (0)