Vervolg

Ayla, ons prachtige sterke dochter. We zijn nu 4 dagen verder, het leven staat compleet op zijn kop. Alles wat recht is is krom. Het leven had een gouden randje en opeens in een paar uur is dat compleet veranderd.

Ayla is geboren na een gecompliceerde zwangerschap van 19 weken. Er was een placenta previa geconstanteerd en daarom relatieve bedrust. Voor zover mogelijk heb ik mij daar aan gehouden. Het bloedverlies bleef hetzelfde en ik had wekelijks controle in het ziekenhuis. Op maandag veranderde er iets, ik had de zondag al wat pijn maar weet dat aan obstipatie vanwege de ijzertablet. De pijn zette door op maandag en onder de douche verloor ik een grote stolsels. Eigenlijk dacht ik he wat een opluchting dat was de pijn...... Toch voor de zekerheid mijn schoonzus gebeld om mee te gaan naar ziekenhuis. Mijn tas gepakt, ik denk wel dat ik moest blijven. Al grapjes makend zijn we onderweg gegaan.

De controle om 11.00 bij de arts vertoonde toch een grote bloeding van ruim 6 cm, en vanwege de buikpijn toch maar blijven. Ayla deed het prima, hab zelfs gevraagd wat wordt het maar Ayla hield de beentjes goed dicht.Dus op naar de afdeling.

Ik kwam op een 4 persoons zaal maar de verpleegkundige vertrouwde het niet en verhuisde mij daarom snel naar een 1 persoonskamer. Ook omdat er allemaal dames lagen die al veel verder in de zwangerschap waren. In plaats dat de pijn afzakte bleef deze toenemen en ik werd ook wel wat onrustiger, maar nog steeds dacht ik dat de stolsels eruit moesten en dat het dan wel oke zou zijn.

Om 16.00 was de pijn zo hevig dat ik toch maar een warme kruik heb gevraagd en gekregen. Om 16.30 moest ik lopen van mezelf om de pijn onder controle te krijgen en ik verloor enorme stolsels..... de arts werd met spoed gebeld en deze kwam gelijk en na een half uur kijken met de echo vertelde hij me dat Ayla was overleden.... mijn man gebeld en deze kwam meteen en we moesten beslissen. Of direct laten komen door wee opwekkers of wachten tot spontaan. De arts kwam na ongeveer 15 minuten weer en toucheerde me, ik had al 1 cm ontsluiting en verloor veel stolsel. Hij zei dat we geen keus meer haden en dat Ayla vandaag of morgen geboren zou worden. Ik kreeg 2 tabletten rectaal ingebracht en we moesten wachten. Ik heb gelijk mijn familie gebeld die ook kwamen... we hebben afgesproken we bellen zodra we meer weten.

Ik heb geprobeerd zonder pijnstilling door de weeen te komen maar om 19.20 was het zo erg dat ik het niet meer uithield. Heb pijnstilling gehad maar die hielp niet. Om 20.15 had ik volledige ontsluiting . Het ging snel wat ik niet wilde, ik wilde zo graag mijn klein meisje in mij houden en dat het allemaal een grote fout zou zijn. Om 20.30 was de pijn  zo erg dat ik voor ruggeprik zou gaan (is niet gebeurd), de arts toucheerde mij nog maals en heeft de vliezen gebroken om 20.45. Het bloedverlies was zo erg dat iedere 10 minuten de matten die in mijn bed lagen verschoond moesten worden, ik lag continu in een plas van bloed.

Om 21.00 uur is onze allerliefste en mooiste dochter geboren. Ze was perfect, heel klein maar compleet en o zo welkom. Haar naam Ayla, dat betekent sterrenwolk rond de maan. We hebben familie gebeld en ze zijn meteen gekomen en hebben ook afscheid genomen van Ayla.

Voor mij eindigde het niet hiermee, ik ben om 22.00 met spoed naar de ok gegaan om de placenta uit te halen en heb daar nog 1 liter bloed verloren. Ben op de ic beland en daar hebben me opgeknapt. Gelukkig had ik mijn man en dochter de hele tijd bij mij.

De volgende dag ben ik naar huis gegaan en hebben we alles moeten regelen. We hebben Ayla woensdag opgehaald. mijn man heeft haar afgelegd volgens islamitische gebruiken en we hebben haar mee naar huis genomen. We hebben op onze manier afscheid genomen en in de middag hebben wij Ayla naar haar laatste rustplaats gebracht. Mijn man heeft haar begraven en we hebben haar beloofd dat we goed voor elkaar gaan zorgen. Dat zij altijd in ons hart is en dat we haar de rust gunnen die zij verdient.

In mijn hart weet ik dat Ayla tot het laatst heeft gevochten om bij ons te komen. Zoals ik weet dat wij er alles aan hebben gedaan om Ayla bij ons te krijgen.

426 x gelezen, 1

reacties (0)


  • mopke35

    Lieve Miran,
    Met tranen in de ogen lees ik je verhaal, zo heftig voor jullie.
    Probeer allemaal jullie rust te vinden, en zoek steun bij elkaar.
    Dikke knuffel

  • QQQenQ

    Lieve Miran,
    Je begrijpt dat jou verhaal me diep raakt. Ik heb het er deze week ook met mijn gyn over gehad. Ik ben een dag behoorlijk van de kaart geweest en heb het daarna een soort plaatsje moeten geven. In mijn huidige positie kan ik me niet permiteren om te blijven hangen. Ik vind het heel knap dat je er zo openlijk over schrijft. Ook mij geeft het een rust gevoel en ik snap wat je bedoelt dat Ayla haar rust verdient.
    Hoe de toekomst er ook voor jullie uit gaat zien, ze zal altijd die sterre wolk om jullie heen zijn.
    Nogmaals heel veel sterkte met het verwerken van dit verdriet!

  • belke73

    Wat verschrikkelijk! Sterkte....

  • pandamamma

    Ontzettend veel sterkte toegewenst...

  • regenbloemboogje

    Heel veel sterkte in deze vreselijke tijd....

  • Melodie1974

    Wat verschrikkelijk. Ik weet niet wat ik moet zeggen.....heel veel sterkte

  • hannah39

    Wat afschuwelijk. Veel sterkte met het verlies van jullie dochtertje Ayla. Ik hoop dat jullie de kracht zullen vinden dit grote verlies te verwerken. Alle sterkte

  • roosje72

    Allemachtig, wat een vreselijk heftig verhaal. Woorden schieten te kort, ik zit met tranen in m'n ogen.heel veel sterkte met dit enorme verlies.