Bevallingsverhaal

Hi Meiden,

Beetje laat maar t lukt me niet zoveel achter de computer te zitten zoals jullie begrijpen haha...Bedankt voor jullie leuke reacties! Hoop dat jullie ook snel mogen genieten van jullie kleintje(s). Sommigen zijn al aant werk en sommigen zijn alweer mamma& pappa.

Ik had jullie nog beloofd te schrijven hoe het allemaal bij mij gegaan is. Ga ik natuurlijk geen gekke dingen schrijven want nu zeg ik...alle cliche is waar...bevallen is een hele kluif maar als je dan jullie kleintje(s) zien dan smelt je en voelt het zo raar..ik had echt en heb nog steeds zo'n ongeloof van ben ik nou hun mamma???...

18 augustus had ik gewoon een routineafspraak met de gynacoloog voor een echo. Voorafgaand daaraan weer de gebruikelijke bloeddruk en gewichtmeting..bloeddruk was 140/90 en de assistente vond dat te hoog en ik kreeg een potje mee om te plassen. Na mijn echo moest ik weer meten en weer hoog. Ze vertrouwden het allebei niet ook niet omdat ik van die mega vocht benen en voeten had. Dus naar boven en bloedprikken en aan de ctg. Die bleek gelukkig goed maar uit de bloedtest bleek toch dat ik waarschijnlijk zwangerschapsvergiftiging had. Ik moest blijven, voelde me prima. Die nacht ging mijn bloeddruk nog hoger 150/110 en was er sprake van een infuus ..ik werd alleen al nerveus van elk kwartier bloeddruk meten. Gelukkig zakte ie weer wat en de volgende ochtend bleek uit urine dat ik dus echt de vergiftiging had. Bedrust..zelf een wandeling op de gang werd ik weer teruggestuurd. Haha. Toen werd opeens een meisje van mijn zwangerschapsyoga binnengereden..dus het was nog gezellig aant worden.

Omdat artsen niet wilde dat mijn bloeddruk weer een stijgende lijn zou aannemen wilde ze toch een einde aan de zwangerschap gaan maken door te primen ( het rijpen van de baarmoedermond) en uiteindelijk inleiden. 5dagen heb ik bedrust gehad en maandag de 24e zijn ze begonnen met primen. Dit had meteen effect en na de 2e pil bleek dat mijn baarmoeder aant rijpen was.

Half 6 s'middags toen ik met mijn mannetje een soepje aan het eten was braken mijn vliezen en kort erna begonnen vrij snel de weeen achter elkaar. Ik had afgesproken dat ik een ruggeprik zou krijgen met 2 cm ontsluiting. Eindelijk zover werkte deze niet optimaal en kreeg ik 2x een soort toegift. Hierbij kon ik wel rustig ontspannen maar werd daar weer nerveus van, van het wachten. Al het verplegend personeel was zoo ontzettend vriendelijk. En mijn lieve man die heeft 15 uur onafgebroken aan mijn bed gestaan...hij mocht niet eens naar het toilet. Tussendoor zijn er nog wel wat dingen gebeurt..men raakte 2x de harttoon van Jaydey kwijt en ze wilden het zekere voor het onzekere nemen. Rond de ochtend was er dan ook even paniek en mocht ik met 9cm ontsluiting gaan persen. Ik was kapot en het lukte me niet...ook omdat de babies nog vrij hoog lagen. Kreeg ik het niet voor elkaar. Na anderhalf uur geprobeerd te hebben zei de gynacoloog het verlossende woord. Tijd voor een sectio... en binnen no time ging ik naar de OK samen met mijn vriend die erbij mocht zijn. Lig je daar dan ...ik was te moe om me te verweren.Weer een nieuwe ruggeprik en was verdoofd tot aan mijn borsten. En toen opeens hoorde ik huilen...en achter het scherm kwam een kleine baby omhoog...je bent dan mama...zooo gek.....zoooo mooi....Jaydey was als eerste geboren en Collin kwam vrijwel meteen in dezelde minuut erachter aan. De computer kon dit niet registreren en dus is Collin 1 minuut later geboren. Wat een wonder!!!

Omdat Collin nog erg klein was werd hij meteen opgenomen in het kinderziekenhuis..gelukkig niet op de neonatologie maar op een gewone afdeling zodat zijn temperatuur in de gaten kon worden gehouden.

Jaydey mocht meteen bij mij blijven. En na een paar dagen mocht Collin ook bij mij blijven om vervolgens de volgende ochtend met z'n 3en naar huis te mogen terwijl Collin nog geen 2 kilo was.

Nu liggen ze heerlijk te slapen...na een heftige week omdat het zo nieuw voor ons is lijkt er een beetje rust te zijn. We genieten ontzettend van alles van onze mooie trotsen. Voel me echt gezegend!

Ik zal snel weer wat foto's toevoegen.

liefs Milan