Owen 1 week en einde kraamweek

Vandaag is owen alweer 1 week oud, en het gaat hardstikke goed met hem.  Eerst is hij veel afgevallen, maar komt gelukkig weer wat bij.
Ik was begonnen na de bevalling met borstvoeding,en in het ziekenhuis leek dat wel wat te gaan. Hij was eerst natuurlijk erg misselijk omdat er troep in z'n maagje zat, maar nadat z'n maagje was leeggepompt leek het beter te gaan.
Toen we donderdag thuis waren en ik hem borstvoeding gaf bleef hij telkens maar erg onrustig en leek hij niet genoeg voeding binnen te krijgen. Hij zoog m'n tepels gewoon echt kapot. ik had de scheuren en blaren erop zitten dus het was geen pleziertje meer voor mij. Ik heb de vk om advies gevraagd en ik moest van haar kolven om te zien of er wat uit kwam. Ik had nog een kolf, maar kon hem niet vinden. Dan mocht ik die van haar wel kopen en voor de nacht dan wat kunstvoeding proberen.
Die nacht kon ik niet slapen van de pijn in m'n tepels en nam ik voor mezelf de beslissing helemaal te stoppen met borstvoeding.

Nu krijgt Owen flesvoeding en is hij weer wat aangekomen en lekker vrolijk. Bij mij is de stuwing wel goed op gang gekomen dus loop zelf al een paar dagen met vreselijk opgeblazen balonnen, de hele dag met koelcompressen en zoogcompressen voor de druppeltjes melk en bloed die uit m'n tepels komen. En ik hoop echt dat het morgen toch wel al een stuk minder wordt. en ik weer normaal kan slapen en m'n mannetjes kan vasthouden. Lars vind het geweldig alleen minder dat ik er zoveel pijn aan heb. (het blijven mannen he? heb nu een aardige F cup die keihard en vreselijk bol staan)

M'n kraamtijd is nu ook voorbij. Morgen moet ik alles weer echt alleen doen. Maar om te zeggen dat ik echt heb genoten en echt rust heb gehad......... nee dat niet.
Misschien vergeleek ik deze week wel teveel met die de kraamweek van Devin. Toen heb ik de hele week op bed moeten liggen, kreeg elke dag een bakje fruit, moest goed rusten, en werd de hele dag door drinken gebracht en werd ook nog m'n huis van onder tot boven elke dag gestofzogen, wasjes gedraaid, en avondeten werd klaar gezet.
Nu moest ik s' ochtends om 08:00 eruit, douchen en naar beneden op de bank zitten. Heb ik 2 keer een appeltje gekregen. (had m'n fruitschaal vol liggen met van alles en nog wat) en moest ik vaak zelf wat drinken pakken. (hoe moeilijk en hoe pijnlijk ik ook liep) Moest zelf voor Devin z'n pap maken (zat zij op de bank aan de koffie) Overdag deed zij de wasjes van de handdoeken samen met de kleren van owen en nachtkleding van mij.  Zelf moest ik de gewone kleren klaar zetten en wassen, ze hing ze gelukkig wel op.
Heus ze zorgde wel dat de badkamer elke dag netjes was en ze deed ook heus haar best, maar af en toe dacht ik weleens van als er visite komt kan je toch vragen of ze wat willen drinken en of ze beschuit met muisjes willen.  Nu moest ik het vaak vragen en als ik dan op stond om het te doen, stond zij wel op om het te doen, maar ging niet echt uit haar zelf.
Lars was zoveel mogelijk weg om haar maar niet in de weg te lopen. en zo moest ik vaak 2 mannetjes aan leuke kleren helpen en aankleden.

De tranen zitten vrij hoog en zijn stiekem vaak over m'n wangen gelopen. Echt genoten heb ik niet, heb zoveel moeten doen, weinig rust gehad.
Maar goed zonder haar had ik het ook niet gered, had niet zelf de bedden kunnen verschonen enz enz. Maar gewoon het verwennen wat ik had bij Devin dat mistte ik gewoon echt.
Of was ik gewoon te veeleisend??? en zeur ik gewoon??

liefs miek