Maf kinderdagverblijf...
En maf is dan dus nog maar een klein woord...
Het is maar weer eens tijd voor een verhaaltje van deze kant, ik lees dagelijks gezellige alle blogjes, bekijk alle mooie fotootjes en na het bestuderen van al dit leuks heb ik dus heel geen zin meer om nog hele verhalen hier op te schrijven. Maar het is alweer zo lang geleden!
Dus daar komt ie:
Om te beginnen: Wij zijn eind juli/begin augustus naar ons mooie nieuwe huisje verhuisd in de buurt van Breda. En al dat nieuws bracht ons ook bij een ander kinderdagverblijf, hier 5 minuutjes lopen vandaan. Tegen de bossen aan, idyllischer kon haast niet... Loekje en Bram konden meteen terecht op de vrijdag en wat waren we daar blij mee! Het oude kinderdagverblijf is zo'n 20 minuutjes rijden hier vandaan, dus niet echt een fijne optie...
En natuurlijk is een nieuw kinderdagverblijf wennen.. voor zowel papa, mama als de 2 kleine meneertjes! Maar SERIEUS.... serieus serieus... dit kinderdagverblijf was echt wel zo zo raar, verschrikkelijk, en ongezellig... En Loekje en Bram hadden het er echt niet zo best...
Ik geef een paar voorbeelden...:
Bij binnenkomst (in de ochtend) vond je hier en daar een plakkerig tafeltje... Ze hebben maar 3 ieniemienie tafeltjes (ja, maar 3 tafeltjes ja, voor een hele groep kleintjes...) en die waren dus een beetje vies nog... Na ja denk je dan, kan gebeuren... De vloer was ook niet zo fris, maar ook dat kan gebeuren een keertje...
Toen we de kleintjes voor de 1e keer gingen ophalen (leukleuk, lekker wandelend en Bram op zijn eigen fiets weer terug) was Bram volledig in tranen... We herkenden hem bijna niet terug... Loekje lag te huilen in de box (ze hebben 1 box... laag bij de grond... en wel 3 baby's.......) en de leidster was druk bezig met het schrijven van veels te lange verhaaltjes in alle schriftjes van de kinderen.. Een vreemd aanzien als je zo binnen komt... Maar goed, dat was de 1e keer... De keren daarna (het zijn er in totaal 4 geweest...) werd het raarder en raarder...Zo vond ik bij ophalen een baby in een kinderzitje op de grond, leidster ernaast, etensbakje op de grond en zo was ze hem aan het voeren... (voeren, dat klinkt alsof ze een hond brokken gaf...) Maar goed, op die vieze vloer dus, heel raar.. De kindjes hebben geen gezamenlijk tafel
ehm... morgen verder.... (sorry hoor, ik ben met 30 dingen tegelijkertijd bezig.,...;) Maar ik wil nog een heel verhaal doen over dat verschrikkelijke kinderdagverblijf dus i'll be back!!!
Liefs!
Daar komt weer een stukje! (tussen het koken door...)
Geen gezamenlijke tafel, de kindjes worden in ee kring in (hoge) stoelen gezet en 1 kindje loopt dan een rondje met bv een bak fruit. De kindjes pakken met hun handjes het fruit eruit.. (lekker hygienisch denk ik dan..) Geen schaaltje, bordje of iets...
2 Keer per dag wordt er vrij gespeeld... Daarmee wordt bedoeld: Ze mogen zelf weten wat ze gaan doen.. Op de groep zelf is enkel een poppenhoek... En verder eigenlijk geen speelgoedjes. Vast wat puzzeltjes maar niets gezellig lekker klim, klauter of wat dan ook dingen... En dat 2 keer per dag, ruim een uur... De laatste tijd niet meegerekend.. Vanaf half 4 mag dit kinderdagverblijf namelijk onderbezet staan. Dat wil zeggen: 1 leidster... Maar om het wat makkelijker te maken wordt er dan een andere groep bijgedaan.. Plus een kindje of 4/5 van de naschoolse opvang... (basisschoolleerlingen...) Dus zo kwamen wij de laatste keer een oververhitte juf tegen met 16 (jawel...) kindjes!!! 4 Huilende baby's, ze kon er 1tje vasthouden.. De rest ston op de grond in een wippertje te huilen... 4 grote kinderen van de basisschool die door elkaar heen aan het rennen waren.. en dan nog 8 dropjes die niet goed wisten wat te doen...
Dit was voor ons het summem... Hoe schrijf je dat woord... In ieder geval: We hebben een grote brief gestuurd naar het kinderdagverblijf met daarin alle voorvallen die gebeurd zijn... En dat we heel graag per direct op wilden zeggen. Gelukkig hebben we een gesprek met het kinderdagverblijf gehad en mochten we per direct opzeggen ipv 2 maanden opzegtermijn... We hebben ons oude kinderdagverblijf gebeld (20 minuutjes rijden vanaf hier) en loekje en Bram mochten meteen weer komen... Wat een geluk wat ene geluk.. Afgelopen vrijdag zijn ze voor het eerst geweest en het was GENIAAL....
Bram heeft in de weken dat hij hier op het kinderdagverblijf zat veel gevraagd of hij alsjeblieft niet meer naar de kindjes te hoefde... Ook heeft hij een beetje verlatingsangst opgebouwd... Zo speelde hij altijd buiten op het kinderdagverblijf, hier bij ons wilode hij geen voet buiten de deur zetten...
reacties (0)