Weet je, ik moet het gewoon even kwijt..
Met even heel fijn radiohead op m'n laptopje moet ik gewoon even een klaagblogje schrijven hoor...
Het is nu 19.50 en eindelijk slapen de 2 kleine druifjes... En ik ben echt doodop geloof ik....
Weet je wat het gewoon is... Ik heb het even gehad geloof ik... Zo ben ik wekenlang in een of andere geniaal fijne relaxebui geweest en kon ik de hele wereld aan, nu dus even niet....
Ik vind het gewoon even zwaar. Ik ben tot op mijn oren verliefd op mijn 2 kleine krentenbollen dus dat is het niet, nee het is gewoon het 24 uur per dag mama zijn...verantwoordelijk zijn...niet even weg kunnen gaan om lekker te winkelen (want waar in vredesnaam moet je kolven..??) of om even fijn een vriendinnetje op te zoeken zonder de hele familie mee te moeten nemen... Net zoals dat we morgen om 13.30 bij de bank moeten zijn voor iets over de hypotheek, precies als de kleintjes slapen... dan moet er dus toch 1tje thuis blijven om op de kleintjes te passen...
Weet je, het wordt je dan soms gewoon even teveel allemaal. De gehele diepvries staat vol met mamamelkjes, ik kan geloof ik 3 dagen en nachten op stap als ik wil... Maar helaas zit er op mamamariek geen knopje om even de melkproductie uit te zetten. Nee, mamamariek moet dan haar irritante kolf (serieus, ik haat dat ding inmiddels) meenemen en dan ergens een plekje zoeken om te kolven.... En oke, dat kan dan misschien in hoge nood in de auto ofzo (ik moet er niet aan denken, maar goed...) maar dan heb je nog het probleem: waar laat ik de melkjes...? In onze ingebouwde koelkast in de auto zeker, waar daan zijn whiskey ook staat....
Nu goed, ik wil dus dolgraag even weg van alles... (om waarschijnlijk na 2 uur bram en loekje enorm te missen, maar dat terzijde...) Brammetje was even driftbuiloos, nu is het weer allemaal terug... We waren heel strak en nog steeds hoor, maar Bram is weer enorm grenzen aan het verleggen. En soms is dat gewoon echt niet relaxed... Ik vind het heel naar om boos tegen Bram te moeten doen, hij is nog zo klein... Het moeilijke is gewoon dat hij zo veel wil... zo veel alles zelf wil doen, zo graag wil laten zien wat hij kan... Hij kan verdorie al slaap kindje slaap zingen (hij zingt hem tot en met het zinnetje: een schaap met witte voetjes...) en hij is pas 22 maanden oud. (Bijna 23) Een kind van die leeftijd hoort toch niet slaapkindje slaap te kunnen zingen...??? Hij wil teveel, kan ook al best veel maar teveel dat zijn koppie aan kan denken we... En je kunt hem er niet in remmen, enkel proberen wat rustpunten in te lassen zodat hij even alleen dikkie dik hoeft te kijken in zijn boekje.... Al komen er dan ook enorme verhalen die hij erbij verzint, zo is de taart die dikkie dik op eet niet voor dikke dik maar voor mama, papa, bram en loek en is dikkie dik een dommie omdat hij de stoel stuk maakt... Nee, enkel de zinnetjes die onder het plaatje staan geschreven zijn te simpel, er is toch veel meer aan de hand mama!
Het is slopend om elke dag zo streng te moeten zijn... En het doet me wel beetje verdriet... Nu is Bram niet heel de tijd heel zielig hoor, nee hij weet heel goed dat hij dingen doet die niet kunnen (ik noem met potlood op de tv kleuren..., ik noem de bank onder krijten maar ook zijn eten lekker op de grond gooien en dan meteen naar papa of mama kijken wat onze reactie is... En dan zo dat handje van hem die al de helft eraf veegt,kijkend naar ons met die kraaloogjes en dan heel langzaam de rest er ook vanaf vegen terwijl we zeggen dat dat niet mag....dan wil ik hem nog wel eens achter het behang plakken wat we niet hebben...) Dus meneer is ENORM grenzen aan het proberen te verleggen.... Laat het een tijdelijke fase zijn please....
En dan hebben we onze Loekje nog natuurlijk! 8 Weekjes inmiddels, wat gaat de tijd bizar snel zeg... Loekje heeft een tijdje veel gehuild en kort geslapen en toen zijn we hem gaan inbakeren. Werkte als een trein, erg fijn allemaal... Maar sinds een aantal daagjes is Loekje weer niet zo tevreden als hij wakker is. In badje gaan vindt hij heerlijk, beetje kletsen terwijl hij op de poef ligt ook maar niet voor lang. EN zo gaf Loekje altijd met een geeuwtje aan dat hij moe was, nu is dat opeens door te gaan huilen.. Maar ja, soms interpreteer ik hem dus verkeerd en ligt hij in zijn bedje (helemaal ingebakerd en wel) en blijkt hij toch niet te willen slapen... MOEILIJK!!! Hij heeft nog geen vaste tijden eigenlijk qua slapen, alleen dat hij in de middag een lange slaap maakt van zo'n 2 tot 3 uur en dan vanaf een uurtje of 9 slaapt hij echt diep... Tot de volgende ochtend uurtje of 7 of 8 (haha, nee hoor, niet zonder drinken... dat zou wat zijn zeg... ) Loekje drinkt rond 19.00 en dan maken we hem wakker rond 22.00 Daarna wordt hij na 5 uur wakker, drinkt dan lief en slaapt vervolgens 3 uurtjes om daarna weer wakker te worden voor een drinkje. Zijn patroon wijzigt per nacht, aangezien hij soms 4 uur slaapt achter elkaar, soms 5, soms 3, soms 2.... Dus dan is het in de ochtend maar hopen dat hij om 7 uur drinkt zodat hij daarna weer elke 3 uur kan drinken. Eigenlijk is Loekje nooit langer als 1 uurtje wakker (inclusief drinken) is dat nog gek voor een kleintje van 8 weken ? Als ik de beruchte boekjes moet geloven hoort loekje overdag maar 5 uur max te slapen... Loekje heeft echt wel iets meer nodig....
Maar goed, Loekje groeit heel goed, en kletst en lacht al heel lief... En als hij huilt kan hij HEEL aandoenlijk huilen, misschien kennen jullie het huilwoordje wel... Loekje kan hele zielig 'bwaa'huilen... Hij zegt dan bwaa en oei, dat klinkt zo sneu... (waar heb ik het over...)
Kijk, 2 kleintjes is geweldig, ik zou het NEVER willen terug draaien maar het is als je alleen bent gewoon heavy. Daanlief werkt onregelmatig en zo heeft hij deze week enkel late diensten. Dit betekent dat hij rond 14.00 weg gaat en om 23.30 weer thuis komt. EN alleen met 2 kleintjes rond etenstijd, alleen met 2 kleintjes rond inbadgaantijd, alleen met 2 kleintjes rond naarbedtoegaantijd... dat is onhandig. HEEL onhandig kan ik je vertellen... Loekje moet hierdoor best wel eens wachten totdat ik hem kan troosten, Brammetje krijgt hierdoor niet altijd lekker aandacht want tja, loek moet ook drinken en naar bedje gebracht worden... En dat maakt de sfeer niet zo heel relaxed... Er zijn gelukkig ook zat dagen dat het allemaal soepel verloopt maar hoe de dag ook gaat, aan het einde ben ik echt doodop. En dan kun je verdorie niet gezellig met vriendjelief tot 01.00 filmpjes kijken ofzo, nee mamamariek moet vroeg slapen want Loekje wil nog zo vaak drinken en om 07.00 is alles weer wakker! Ik slaap nu denk ik ongeveer 6 of 7 uur per nacht, jammer genoeg wel onderbroken. Zo kom je zelf ook niet zo makkelijk aan een diepe slaap toe he?!
Nu wat een geklaag wat een geklaag... Maar echt, het mamazijn van 2 kleine kindjes is heavy shit... Leuk, geweldig, gaaf maar heavy shit gewoon... Het blijft gewoon een maf idee, totaal je vrije tijd weg, niet meer enorm egoistisch enkel aan jezelf hoeven denken, niet meer zomaar op stap kunnen gaan... Niet zomaar in een vliegtuig kunnen springen om vrijwilligerswerk ergens te doen (ik noem maar wat, vond dat in m'n studententijd erg tof om te doen) gewoon je eigen ikje is niet meer... Het is nu ons eigen onsje, en dat is mooi en gaaf, maar ook wel beangstigend en benauwend soms...
Was fijn om dit even te kletsen hier....
Liefs
reacties (0)