BETER kleine kruimel!
Vette sjit...
Dat zouden mijn woorden zijn zo'n 6 jaar geleden... Toen ik nog 2 keer in de week om 05.00 m'n huisje/kamertje binnen kwam rollen..(dat waren de enige momenten dat ik onze krantenjongen ook tegen kwam...).Stinkend naar de rook, broek half doorweekt door het te dure en vieze bier en een hoofd dat nog aan het nadansen was van de te gekke muziek.... Soms gierende hormonen door m'n lijf omdat er een ernstig leuke aanwinst was ontdekt de betreffende avond... Al dan niet aanwezig om 05.00 in de ochtend op dat ene kamertje....
De volgende ochtend besluiten om maar gewoon in bed te blijven in plaats van naar de studie, ik bedoel, wie heeft er in vredesnaam verzonnen dat er vrijdag ook schooldagen zijn.... in de loop van de middag dan even naar de appie hobbelen voor lekkere broodjes om vervolgens eens een telefoontje te plegen naar een fijne vriendin om de afgelopen avond/nacht eens even goed te evalueren...En ja, een lekker etentje bij iemand thuis die avond, daarna nog even een leuk cafeetje in... Serieus, het lijkt alsof dit 30 jaar geleden is, en ik ben nog niet eens 30...
Nee nu zit mariekje om 19.00 op de bank met een laptop, kopje thee, af en toe een geeuw... een beetje verhaaltjes te typen op een site waar ze niet eens altijd voor uit durft te komen dat ze uberhaupt op rond surft.... Klagend over te dik wordende heupen, maagzuur en afscheiding... Serieus, dit had ik never verwacht... ;)
Maar ook al mis ik die periode van toen echt nog wel eens... Ik heb er een bizar mooie periode voor terug gekregen... Een vriendjelief, liever had ik me nooit voor kunnen stellen... Een zoontje zo mooi die m'n hart doet smelten als hij zijn stiekeme ik-heb-iets-gedaan-wat-niet-mag lach op zijn gezichtje tevoorschijn tovert en een kruimel die in de buik lekker nog een beetje heen en weer beweegt... Zo anders... maar wel zo mooi....!!!
En om dus even terug te komen op de vette sjit... Ik vind het vette sjit (ik hoor nu 'heel erg fijn en geweldig'te zeggen maar doe het lekker even niet....) dat onze kleine kruimel nog steeds in de buik zit! Ik bedoel, nog maar 10 daagjes!!! Niet een getal met 3 cijfers, niet een getal dat als er 10 dagen af zijn dat er nog een aantal tientallen overblijven, nee een kleine miniscule 10! Zo van, morgen 9, en daarna nog minder... tot aan de 0 zeg maar.... het is een beetje onhandig uitleggen maar denk wel dat het gros hier begrijpt wat ik bedoel ;)
En zo was het opeens gisteravond dat ik dacht: Hm..... Ik heb kramp.... en jawel, zo'n beetje tegelijkertijd een goede harde buik.... Na een klein momentje verdween dit weer om vervolgens na een minuutje of 10 weer vrolijk terug te komen... Een HEEL klein beetje begonnen we een HEEL klein beetje zenuwachtig te worden... Maar weet je, het was nog allemaal te lief... te zachtjes en te vriendelijk... Ik bedoel, een wee is niet vriendelijk, laten we eerlijk zijn... Een wee is zelfs bij 10 cm ontsluiting mens ontbeerlijk.... Dus nee, echt begonnen was het niet.. Maar ja, alle kleine beetjes kunnen een beginnetje zijn dus toch beetje spannend... Toen het een uurtje of 23.00 was had ik het wel gehad met het bedenken of het nu wel of niet aan het beginnen was en zijn we lekker naar bedje gegaan. Voor het eerst de gehele nacht geslapen op 1 keer plassen na dus nee... het heeft verre weg van doorgezet ;)
En om dan maar meteen verder te gaan in het er-is-nog-niets-aan-de-hand-ritme zijn we met de kleine bram weer gaan zwemmen. Vorige week voor het eerst, en ook deze keer was het een groot succes! Oei wat vindt hij zwemmen leuk..... Vooral in het diepe bad papa zoeken...
Daarna vertrokken naar mijn paps (die na een hersenbloeding niet meer is hersteld) want je weet maar nooit, straks is die kleine er en kunnen die wekelijkse papabezoekjes ook even niet meer...
En nu ben ik dus moe. KEIkapot om het maar op z'n brabants te zeggen... Dus gaan we straks een dekentje en kruikje pakken en lekker Heroes kijken met daanlief... (Waarom heb ik sympathie voor Syler... die slacht elke aflevering 3 mensen op een hele rare manier af...) Ik moet eerlijk zeggen, elke dag is nu een feestje... Ik baal er helemaal niet van dat het nog niet begint, ik vind elk krampje reuze spannend en kijk er gewoon allemaal zo erg naar uit.... Dat elke dag een verrassing is... Gek he, dat dat zo voelt... Elke dag is een spannende dag... Zo leuk!!!
Mochten hier mensen zijn die trouwens ersntig creatief zijn: Onze bram moet vrijdag verkleed naar het Kinderdagverblijf..... (hoera, we wonen in brabant....) Nu is het thema 'in de wolken ' Al noemen ze het anders, of in ieder geval je schrijft het totaal anders... a la brabants zeg maar maar dat ken ik niet dus houden we het bij: In de wolken.
Nu komt mijn zelfknutselfantasie niet verder dan een wit shirtje van bram helemaal volplakken met wattenbolletjes... Dan is hij een beetje een wolkje... Of lijkt mijn kleine frummel dan eigenlijk meer op een schaap.......???? Ja, volgens mij lijkt hij dan op een schaap.... sjit... Ehm.... maar ik heb misschien geen tijd meer om iets vets te verzinnen! Ik bedoel, straks beval ik morgen en heeft bram niets voor vrijdag... Je hebt hier ook van die enge carnevalswinkels... Misschien moet ik daar iets halen...??? Ik ben meer van het zelf maken maar ja.... (hej, een behoorlijke buikkramp komt even hallo zeggen) Een jongetje kan toch ook niet als engel verkleed..... E hij moet er wel in kunnen bewegen.... Nu, mochten jullie nog ideetjes hebben, let me know en ehm... Mocht ik weer denken dat het misschien wel begint zal ik het hier eens neergooien... Dat houdt het allemaal lekker spannend he.. ;)
Liefs liefs en tot snel!
reacties (0)