Fijne echo, gek nieuwtje...
En zo konden we vanmiddag een prachtige echo bekijken van onze kleine kruimel.... Echt, zijn handje zo mooi zien bewegen, alle mooie vingertjes met kootjes... Zo mooi in beeld!!! En dan zijn hoofdje en zijn mondje, weer lekker beetje aan het happen.... En zijn voetjes met die gekke kleine teentjes.... Het was echt even zo magisch, alsof de kleine al geboren was.... Zo dichtbij!!!
Gelukkig is kruimel weer een weekje meegegroeid. Nog steeds op de onderste lijn, maar hij groeit nog! Zijn hoofdje was niet goed op te meten dus hebben we geen gewicht kunnen bedenken. Maar buikje en beentje natuurlijk wel.
Gelukkig was de toevoer nog in prima staat en het hartslagje was rustig maar regelmatig.
Daarna gesprekje met een erg lieve gynaecoloog. Een klein beetje 'boos'werd ze echter wel toen ze hoorde dat ik woensdag de kleine eigenlijk bijna niet gevoeld had. Ik moet in zulke situaties blijkbaar echt gewoon meteen bellen omdat onze kleine geen reserves heeft. En dus kan een rustige beweegdag voor onze kleine echt betekenen dat hij het niet meer zo fijn heeft... Dus ook al voel ik hem nog wel, maar veel zachter of zo weinig meteen even bellen... Ze controleerde dit even bij Daan, of ik dan echt zou bellen (we dachten woensdag namelijk, als het donderdag nog zo is bellen we wel even... wat dus niet zo slim blijkt...) en ze dreigde anders met opnemen... Haha., nou ik kon haar echt heel erg beloven dat ik zou bellen als! Toen was alles weer goed tussen ons gelukkig ;) en ging ze verder met de controles. Bloeddruk prima (120 - 60 ofzoiets geloof ik) en klein maar goede buik (ik vind die buik inmiddels verreweg van klein, maar het ging niet om wat je zag zei ze maar om wat je voelde.... ).
Daarna gingen we kletsen over hoe nu verder. Kleine kruimel ligt 4 tot 3 weekjes achter en dus wil ze niet hem in mijn buik laten wonen langer dan 40 weken. DAT was even een heel raar idee.... Ik dacht al die tijd dat het juist heel goed zou zijn als de kleine tot weekje 42 in mijn buik zou blijven. Maar dit blijkt helemaal niet zo te zijn...! De placenta is blijkbaar na 40 weekjes zwangerschap een beetje op. Die 2 weken erna doet ze het natuurlijk wel maar in mindere mate. En als je een goed gegroeid kindje in je buik hebt is dat alles behalve erg, die heeft zelf genoeg reserves en kan als de placenta wat minder goed functioneert nog genoeg lekker leven in de buik. Onze kleine is verreweg van gebaat bij een niet echt optimaalwerkende placenta en dus, mocht ik de 40 weekjes halen gaan ze de kleine halen... In de zin van weeenopwekkers enzo natuurlijk... (denk ik dan ...)
En dat is echt een MAF idee. Dat betekent dus dat ik nu kan zeggen: Nog maximaal 12 dagen..... AAAAAAAAAAHHHHHHHHHHH HOE leuk!!!!!! Echt een gek idee hoor.. Weet je wat het rare is... Ik besef me opeens dat het straks echt gaat gebeuren.... Ik heb nu een soort van bevestiging wat betreft tijd... En dat geeft zo'n maf gevoel!! Ik weet nu dus zeker dat ik over precies 2 weken weer mama ben. Das gek he.... Kan ook dit weekend, maar op 1 of andere manier staat mijn hoofd nog naar volgende maand ofzo... Gek he?!
Volgende week donderdag weer een echo, en dan kletsen we verder over wat te doen. Spannend he?!
Ik ga kleine Bram eens even platknuffelen (hij had het enorm leuk gehad op het kinderdagverblijf natuurlijk, zoals altijd... waarom die tranen dan toch van mij....) en daarna proberen m'n nesteldrang te onderdrukken... De strijkplank staat alweer in de woonkamer, ik streek dus NOOIT voor 3 weken geleden..... Die vrouwenhormonen.....
Liefs liefs!
reacties (0)