Tja, ik blijf het allemaal een beetje spannend vinden hoor...
Gister en eergister voelde ik de kleine toch duidelijk wat minder bewegen... Maar hij beweegt nog wel, en duwt zijn kleine voetje ook nog best vaak tegen m'n buikje aan... Hij reageert ook nog wel als ik hem aanraak... Maar het is gewoon wat minder... En nu kan dat prima zijn omdat kleine krentenbol groter is geworden en dus wat minder plek heeft... Maar ja, kan ook komen omdat de kleine wat minder fut heeft ivm die gekke navelstreng....
Op het moment dat ik de kleine echt minder voel bewegen moet ik even aan de bel trekken en contact opnemen met de gynaecoloog... Maar tot nu toe nog niet gebeld, want op zich, vandaag weer lekker wat actie in de buik. En weet je, ik heb echt een beetje zoiets van: zolang kleine meneer nog een voetje half uit m'n buik probeert te duwen gaat het nog goed en hoef ik niet te bellen.... Misschien bang om toch weer opgenomen te worden... Wat me echt verschrikkelijk lijkt... Maar ja, moet wel aan de kleine denken, daar doen we het voor natuurlijk... En als hij echt nu nog wat minder voeding binnen krijgt is daty heel naar natuurlijk en heel slecht voor de kleine.... Dus kunnen ze er dan maar beter weer even naar kijken.... Maar ja, donderdag de echo weer en dan meten ze de navelstreng weer door om het zo maar te zeggen ;) Nog even geduld.... en oke, ik beloof bij deze, mocht ik morgen weer denken: hij beweegt weer wat minder, dan bel ik ze..... Maar ik duim voor mezelf dat het gewoon goed gaat met de kleine drop. En dat kleine meneer pas over een weekje of 5 op de wereld komt, gezond en wel! Hou vol he, kleine frum!
Verder heeft Bram besloten om in de puberteit zich te gaan bevinden... De afgelopen weken uitte dat zich in drift/huilbuien, dat is nu weer fijn over... MAAR nu heeft hij bedacht dat slapen iets voor baby's is en dus absoluut niet voor kleine meneertjes zoals Bram. Oftewel, brammetje lief wil geen middagslaapje meer doen (alleen als hij het perongeluk niet door heeft dat het middag is...) en de avonden zijn ook opeens not done... Zo vindt hij het allemaal prima wat betreft verhaaltje lezen op de bank, naar boven lekker warme melkje drinken, daarna liedjes zingen, allemaal prima. Maar DAN..... Dan wil meneerlief niet dat je stopt met zingen en breekt hij zijn bedje af als je dan dat toch doet en de kamer verlaat.... Oieoei, wat een drama avonden hebben we gehad (3 in totaal) !!! De 1e nacht hadden we bedacht dat het echt te zielig was om bram alleen te laten met zijn verdriet aangezien hij echt in een soort van onherkenbaar monster verandert en dingen doet die echtr nergens over gaan (en waarbij je gaat denken... is mijn kind wel helemaal normaal......) dus hadden we hem uiteindelijk in ons bedje gelegd... Hij lekker slapen, wij daarentegen totaal niet en om 05.00 had braml;ief dat door en dacht hij dat het ochtend was....
Na het internet afgestruind te hebben naar verschillende verhalen over dit aparte fenomeen zijn we tot de conclusie gekomen dat we hem als hij echt in een moster verandert we hem niet alleen laten (serieus, anders is hij na 10 minuten 3 voortanden kwijt) maar dat we echt niet toegeven aan zijn willetje... Want de kleine boef roept dan alleen maar dat hij naar beneden wil, en ja, als we dat doen ist goed maar dat schiet niet op... Hij moet niet zelf bepalen wanneer hij moet slapen, daar is de kleine druif nog te klein voor.... Maar we blijven bij hem, geven aan wat de bedoeling is en gister werd hij uiteindelijk rustig.. ( na meer dan 2 uur he....) Vanavond hadden we hetzelfde idee in gedachten, inderdaad na de eerste sessie liedjes zingen wilde brammetjelief niet dat papa ophield en dus heel hard huilen.... na 10 minuutjes ben ik naar boven gegaan, heb nog een keertje gezongen maar hem niet uit bedje gehaald (bram wordt juist nog gekker en wilder als we hem proberen vast tye houden tijdens zo'n bui) en ben na 10minuten al neuriend de kamer uitgeslopen.... En het werkte... ERG fijn want je houdt geen avond opeens meer over! Al 3 avonden pas rond 22.00 dat de kleine man sliep, vanavond dus om 19.36!!! (terwijl hij tot vorige week NERGENS moeite mee had en altijd lief om 19.00 ging slapen.....) Maar goed, laten we hopen dat dit geen weken duurt, strakjes de kleine broer erbij en dan is zoiets niet echt praktisch... ;)
Kleine bram wordt groot.... zo raar, zo mooi zo goed om te zien... En zo zo trots.... elke dag groeit hij en ik geniet er elke seconde van.... grote grote meneer bram.....mama vindt je zo lief....
reacties (0)