Lieve kleine kruimel
Klein berichtje van onze kant over de kleine kruimel in de buik.
Na een heftig weekje was het weer donderdag geworden en tijd voor de echo.
Kleine kruimel is in 1 week tijd een weekje gegroeid, dus dat was erg fijn om te horen. Ik ben vandaag 34 weekjes zwanger en kruimels buikje is 31 weekjes en 3 dagen groot nu. Zijn beenbotje zit prima op 34 weekjes trouwens. Zijn hoofdje was niet meer te meten aangezien de kleine meneer al lief is ingedaald.
Nu werd er ook gekeken naar de toevoer van de navelstreng. Deze was vorige week nog goed, maar helaas bleek deze keer niet zo goed te zijn. Om een indicatie te geven: Je hebt dan in een grafiek 3 lijntjes, de middelste is normaal, onderste en bovenste als je daar boven of beneden komt is niet goed zeg maar... Nu ligt het kruisje van deze week tegen de bovenste lijn aan... Terwijl hij vorige week prima in het midden zat. Nu, niet meteen paniek maar volgende week wederom een echo en dan weer opmeten. Mocht het nu weer wat minder zijn word ik opgenomen enzo, maar daar gaan we nog even niet over nadenken. Gewoon hopen dat het goed komt.... Maar was wel even een gek nieuwtje.... en de kleine best beetje te klein (qua groei op het onderste lijntje ligt het kruisje nu) en dan nu ook de navelstreng die het niet helemaal oke doet... EN ja, dan duurt een weekje wel lang eer je weer wat meer informatie krijgt! En tja, als het volgende week dan zelfde nieuws is dan dus naar het stomme ziekenhuis... En dan gaan ze het elke dag opmeten en mochten ze zoiets hebben van: kruimel kan beter buiten de buik dan binnenin de buik wonen dan wordt kleintje al gehaald. MAAR hoho, zo ver zijn we nog LANG niet, ik ga er nog steeds van uit dat ik over 6 weken hier thuis weeen aan het opvangen ben hoor, dus we houden de moed er gewoon in!
Verder voel ik me nog een dweil, net buikgriep gehad en ik heb al sinds ik klein ben last van m'n darmen....(nu komt het ongezellige, medische stomme vervelende en dat waar je je zo erg voor kunt schamen verhaal....) Niet in de zin van darmkrampen ofzo maar in de zin van zwakker bloedvaatjes in m'n darmen... Erg lastig en soms erg pijnlijk. Al vaak aan geopereerd, niets helpt dus leef ik er maar gewoon mee samen MAAR sinds de bevalling van bram is het natuurlijk oorlogsgebied geworden. Aambeien overal, en dat duurde na de bevalling echt lang eer dat weg was... Daarna geen last meer van gehad (gelukkig!) maar nu dus 3 keer zo erg terug... Zelfs zo erg dat ik vanochtend met tranen bij de gyneacoloog zat om te vragen naar iets van een klysma of iets aangezien ik half dood ging omdat ik niet meer naar het toilet kon..... Gelukkig heeft hij me van alles voorgeschreven en vanmiddag alles uitgeprobeerd.. Na een half uur gevloek, getier en grote tranen (echt, ik vind bevallen minder erg.......) was mijn lijfje weer een beetje lichter en nu is het daar dus even oorlog nog.... Ik kan nu echt alleen maar even liggen en dus extra bedrust, wat dan wel weer goed is voor de kleine ;) Maar serieus.... ik ben niet bang voor de bevalling, zie er niet tegen op maar ik vind het doodeng ivm die stomme darm..... En dan met name de dagen na de bevalling.... Maar ja, het gaat toch gebeuren, en het wordt ernstig.... maar gewoon bij neerleggen he.... Al is dat niet altijd even makkelijk....
MAAR lieve kleine kruimel, ik doe het voor jou, allemaal! En al loop ik nog 6 weken rond met die pijn, ik heb het mooi wel voor je over hoor!! (al kun je me dan opvegen denk ik, maar toch....)
We zijn best een beetje bezorgd om je... Bang dat je niet genoeg lekkers van mama binnen krijgt.... Dus alsjeblieft, groei nog net zo mooi als afgelopen week, dan voel je je het beste kleintje. En mama ook! Dus niet vergeten, lekker eten en lekker liggen en ach, die schopjes in m'n maag... blijf maar gewoon lekker doen, als jij dat fijn vindt... Mama neemt gewoon een extra rennie.... We houden al zoveel van je kleine frum... Niet opgeven hoor, nog even volhouden!!!
Dikke koes op je voetje, die elke dag zo mooi over mama's buik heen zwiept!
liefs
reacties (0)