31 weken
Yesss, de kamer is gearriveerd, op het moment van schrijven draait de wasmachine op volle toeren. Ik moet nog drie dagen werken, waarvan een vroege dienst, daarna kan ik mijn snipperdagen opmaken en officieel met week 36 met verlof. Volgens mijn vriend en ik ben ik hard toe aan een break. Het valt allemaal best wel tegen met de vermoeidheid, en de hormonen overigens. Ik wist van mezelf dat ik een kort lontje had, maar zo kort? en zo heftig? Ik verander in een dikke ninja.
Ik maak me dan ook af en toe bestwel druk over of ik teveel stress onderga. Als mijn partner en ik ruzie maken bijvoorbeeld, wat nu steeds vaker lijkt te gebeuren. Tijdens het ruzie maken voel ik direct een soort verdriet voor de kleine (en de hond) Dat zij hier bij moeten zijn, dat de baby kan voelen wat ik voel.
Bepaalde dingen zullen wel bij de zwangerschap en het leven horen. Helaas zeg ik echt in een opwelling dingen die ik niet meen en heb ik een hoog onredelijkheidsgevoel, wat me dan snel triggert. Vriend de man is wel zo slim om de link met mijn zwangerschap te leggen. Ik hoop dat ik de laatste maanden nog met mijn hormonale uitspattingen leer om te gaan.
reacties (0)