De schrik zit er nog goed in, maar....... :D. Na die ene kleine bloeding heeft er zich al 36 uur geen bloeding voorgedaan. Mijn afscheiding is nog wel onrustig, grijzig, gelig, beige en soms bruin. (Excuus voor de details).Voorzichtig probeer ik me weer te ontspannen met het idee dat ik nog steeds zwanger ben en niet zoals de vorige keer dat de bloeding zich doorzette tot een miskraam.
De zwangerschapssymptomen zijn nog volop aanwezig. Het lijkt zelfs erger te worden. Gisteren heb ik geen contact met de buitenwereld gehad. Ik was slechts in niemandsland met de prettige aanwezigheid van mijn vriend. Die had gesnipperd om er voor mij te zijn. Ik had MVM niet afgebeld omdat ik haar telefoonnummer niet had opgeschreven. Toen de bloeding halverwege de dag nog niet doorzette dacht ik: ik ga gewoon meedoen aan MVM, hoe lang ik ook zou kunnen meedoen. Alle beetjes helpen.
Helaas moest ik de hele nacht al plassen en had ik vanochtend geen plasje meer over. Ik heb heel veel water gedronken in een korte tijd. Ongeveer een liter. Maar ik was ontzettend misselijk. Ik probeerde terwijl ze er was steeds te plassen. Maar het lukte niet, waarschijnlijk vanwege de druk. In plaats van het water uit te plassen moest ik ontzettend overgeven. Het was zo genant. Typisch weer iets voor mij. Balen!! Later op de ochtend kwam ze weer terug om urine te testen. Gelukkig is het gelukt. Een vette dikke streep!!
In mijn buik gebeurd werkelijk van alles. Vooral 's avonds heb ik het idee. Blaas, darmen, baarmoeder en natuurlijk de maag die het meest dominant is. Mijn baarmoeder deed trouwens ook flink zeer dus dat deed weer wat alarmbellen afgaan. Maar het is in combinatie met pijn in de liezen. Het blijft afwachten, maar er is enig perspectief. We hebben hoop!
reacties (0)