Week 5

Midden in week 5 en twee afspraken staan. : dinsdag 6 maart Moeders voor Moeders en dinsdag 13 maart naar de verloskundige voor een echo. Overigens heb ik 9 maart een sollicitatie gesprek en heb ik de hele week veel gepland met vriendinnen. Hm, nu slaap ik bijna 12 uur op een avond tot de vroege middag. Dat zal volgende week niet lukken :).

De verloskundige assistente (heet dat zo?) vertelde me hoe de aankomende afspraak in zijn werk gaat. Ze gaan een inwendige echo maken en als het hartje klopt plannen ze de intake in week 9. Ze zei dat ze hoopte voor ons dat het deze keer wel goed zou gaan. Dit gaf me een raar gevoel, ookal of juist omdat dat, standaard procedures zijn. De vk heeft me op het hart gedrukt dat ik, zoals het nu lijkt, niet meer kans op een miskraam maak dan een ander. In de literatuur vond ik zelfs dat je statistisch gezien minder kans maakt op een miskraam de tweede keer. Daarom wil ik zo min mogelijk met het onderwerp miskraam bezig zijn. Toch komt het elke blog weer naar voren :(. Die eerste 12 weken blijven waarschijnlijk super spannend en hopelijk wordt het daarna ''gewoon'' spannnend.

Mijn vriend en ik hebben het aan niemand vertelt. Op een persoon na omdat een gezamenlijke vriend ernaar giste en ik begon te stralen. Laatst was ik bij mijn beste vriendin en ze vroeg me ernaar. Ik wende mijn gezicht af en zei: eerst maar die andere baan, dan kijken we wel verder. Oh wat vreselijk om te liegen!! Echter hebben we de vorige keer niet als heel prettig ervaren, vooral de teleurstelling van onze ouders die probeerden te verbergen woog extra zwaar. Bovendien fantaseer ik elke dag wel dat ik een stapel echo's (waarschijnlijk 3) van ons kleintje aan vrienden en familie kan laten zien.

Nu nog even de laatste rubriek, genaamd de klaagmuur:
Voor mijn gevoel zijn mijn klachten iets verergerd, af en toe word ik zo misselijk dat ik twijfel of ik naar de wc moet rennen. Eerder had ik het idee dat het wel beheerst in mijn buik zou blijven. Tot nog toe niet gespuugd. overgeven vind ik vreselijk naar. Buikkrampen heb ik inmiddels wel, mijn associatie met een miskraam heb ik daardoor maar weg gefuifd. Verder kan ik ook wel veel dingen eten. Raar toch, misselijk voor en na het eten maar toch eetlust houden.

Ik vraag me af of anderen het ook hebben: ik heb er weinig belang bij dat mijn vriend mij aanraakt tenzij het om een massage gaat.... vind het erg!!

groetjes!