Week 4

Deze keer voelt anders dan de vorige keer. Gek genoeg maak ik me minder zorgen, (lees, minder, dus wel een beetje) dan de vorige keer. Dat is toch raar, de eerste keer had ik de constante angst: het gaat mis. Nu heb ik de ervaring dat het mis kan gaan maar ben ik een stuk rustiger.

Ook lichamelijk is het dit keer anders, zoals ze zeggen dat elke zwangerschap uniek is. Af en toe voel ik flauwtjes iets wat een slap aftreksel is van een menstruatiekramp, terwijl het de eerste keer een bijna constant samentrekkend gevoel daaronder was. Volgens de VK was dat een goed teken, mijn baarmoeder groeide, echter toen we met ongeveer 8 weken keken leek het op iets wat het beginstadium was van een zwangerschap. Eigenlijk denk ik dat mijn baarmoeder zich krampachtig probeerde te ontdoen van het niet groeiende vruchtje. Maar dat is maar een theorie en dat laten we achter ons.

Het gaat nu om dit nieuwe wonder. En bij alles bij wat ik wel of niet voel heb ik mijn vraagtekens. Het blijft spannend. Maar ik heb me voorgenomen om, zolang als het duurt, hopelijk nog 8 maanden, ervan te genieten.

We zijn net terug van vakantie. Het was heerlijk, van alles gezien, gedaan, lekker gegeten. Af en toe werd ik ineens misselijk en wist ik, de kleine is bij ons en is druk bezig. Het is net alsof mijn borsten in elkaar zijn geslagen wanneer ik er langs strijk of ergens tegenaan kom. Ook tijdens de vakantie kon ik de hele dagen en nachten wel slapen... een beetje saai, maar wel lekker.

Op naar week 5!