Een groot gezin

Een groot gezin..... daar droomde ik vroeger altijd van. Mag je een gezin met 3 kinderen al wel een groot gezin noemen eigenlijk?

Gedurende de laatste zwangerschap heb ik altijd het gevoel gehad dat dit niet de laaste keer zou zijn. Ik ging immers voor de drie. Toch heb ik kort getwijfeld of ik nog een keer de zwangerschap aan zou durven.

Ik weet het, het is een luxe probleem als je bedenkt dat er velen zijn die er alles voor over hebben om een kindje te krijgen, maar toch heb ik echt goed afgewogen of ik voor een derde kindje wilde gaan.

Allereerst is het lichamelijk weer een enorme belasting. Ik heb bij beide vorige zwangerschappen zwangerschapsvergiftiging gehad. Daarnaast een ischias en zwangerschapsdiabetes waarvoor ik insuline moest spuiten. Ik was beide keren rond de 20 weken al thuis omdat werken niet meer mocht. Verder vind ik het ook steeds makkelijker worden nu Camèl bijna twee is. Hij snapt dingen, oke hij luistert niet altijd, maar hij begrijpt het wel. Daarnaast moet er van kamers gewisseld worden, en zullen wij op zolder gaan slapen.

Toch heeft mijn wens het gewonnen van mijn redenen om het niet te doen. Ik stop de 27e als de strip op is, en vanaf dan zie ik wel of het geluk mij gegeven is om nog 1 keertje zwanger te mogen zijn en weer mama te worden.

Maar stiekem ben ik al een beetje aan het genieten van het idee.