Een nieuw meisje...
Hallo allemaal,
zoals ik af en toe door had laten schemeren zit ik sinds een tijdje op een paranormaal forum omdat ik na het overlijden van me prinsesje,dingen ging horen en voelen en bewogen...
ik wilde verhalen delen en foto's laten lezen van ons en me prinsesje..
nou en dat gebeurde, deze dame Katinka1975 bizar gewoon wat ze mij allemaal vertelde en gewoon bij zoveel dingen het juiste eind en helemaal correct!!
momenten van Jenaya afgelopen 2 jaar,wat voor persoon ze was,momenten van het ziekenhuis waar ze op de IC lag,waar ze ook over haar verjaardag begon,die daar gevierd is en ze had een favoriete verpleegkundige,en dat klopt precies,dat was Kim...
zij was de gene die over Jenaya ging en haar samen vast verzorgde met Christa.
Ja dat zijn moeilijke momenten ineens...
zelf werd ik geconfronteerd dat ik de angst van mijn moeder niet over moest nemen(ja wat wil je na die 10 jaar van verlies oma,(mama 43 jaar),opa,oom,schoonzus en nu me kind)
zag ik de toekomst somber in ja...:-(
ik kreeg last van angstoornis,bang ziektes te krijgen,me leven niet verder durven kijken en wist niet of ik nog wel kinderen wilde,vond dat alles maar voor jan lul te doen was,zoals werken,gezin,omdat we toch dood gaan en dat ik vroeg overlijden zou,zo dacht ik gegeven moment....
niet goed dus....
Maar na goed toegesproken te zijn door deze dame,ze heeft ook een dochtertje waar ze foto van liet zien omdat ze op Jenaya leek,en ja echt wel!
ik werd toegesproken dat ik meer allure moest krijgen,en ze zegt je moeder tikt met haar vinger tegen dr kin,en borst vooruit... hoofd dus omhoog en borst voorruit,tja liep ook met een altijd hangend hoofd vol eenzaamheid en verdriet...
Je moeder geeft je handkussen,om je te bedanken,dat ze nu voor jouw dochter mag zorgen...
er is zoveel gezegd om over te schrijven,waardoor ik totaal positiever alles in ben gaan zien en voelen,vooral na deze gesprekken...
tot het moment zij over een nieuwe zwangerschap begon....
ik totaal verbaasd en vaak doorgelezen van,is dit echt?krijg ik weer een kindje?
en ja als ze met alles zo correct en feitelijk zit,waarom dan niet over een nieuw kindje..
daarom heb ik de stukken eruit gepikt waarin zij begint over een nieuw kindje, en... dat we weer een meisje gaan krijgen.. afwachten dus.. (ik heb die stukken in een wordbestand opgeslagen..vond zo bijzonder)
DIT IS WAT ZIJ VERTELDE....
Voorlopig hoef je denk ik helemaal niet bewust bezig te zijn met het bewust een plekje te geven, dat gaat uiteindelijk vanzelf, maar na de ervaring met mn eigen moeder leert dat het telkens een andere fase kent, zonder dat je dat bewust doet, dat gaat zo. Probeer gewoon de draad van je eigen leven op te pakken, wat je eigenlijk al doet en echt waar, meer kun je niet doen. Niets wegstoppen, laat maar komen, moet er toch uit. Ook van rouwen word je moe, dat zul je vast wel weten.
Jenaya, kan zich eigenlijk niet meer veel herinneren van die laatste periode, wel een hele droge keel, willen drinken, maar niet kunnen en uiteindelijk overlevering aan de ziekte. Ze was wel een heel wijs meisje Mandy, je kon haar niet echt met iets voor de gek houden.
Wat betreft jouw man, ik weet het niet, maar ik kom daar niet doorheen, misschien omdat het via jou gaat. Ik zie dat zij hem ziet en op afstand naar hem zit te kijken, maar echt contact lijkt er nog niet te zijn. Of zij kan zijn verdriet niet zien, ik weet het eigenlijk ook niet. Ze is heel vaak bij haar broertje, zij zijn soulmates en letterlijk met elkaar verbonden. Dus het klopt wel dat hij zo laat nog wakker is met haar op de achtergrond. Je moet haar vragen hem s' avonds te laten slapen.
Een meisje van nog geen 2 jaar is nog veel meer verbonden met de levenscyclus, te jong om te beredeneren dat ze dood gaat. Zij heeft haar lichaam gevolgd. Het was heel druk in het ziekenhuis en er was ook specifiek 1 verpleegkundige die veel voor haar zorgde of die zij leuk vond. Er is daar een keer iets leuks voor haar georganiseerd op haar kamer (verjaardag gevierd??)
Hoe was het contact tussen jouw man en haar?
Mandy, voel je niet lullig om met dylano leuke dingen te doen, dat zou ze echt niet willen dat jij je zo voelt. Enn wanneer jij er aan toe bent, want je bent nog geen 30 zegt mijn gevoel, komt er een nieuwe zwangerschap, zeker!!
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Aha, ik snap het. Toch wetende dat de kans verkleind wordt tot 25 % heb je misschien wel nodig. Een tweede keer op deze manier een kind verliezen ga je niet trekken. Dan even moeilijk, maar daarna een dochter voor het leven. Maar goed, als t ongelukje in een klein hoekje zit...hoef jij dus maar te kijken en dan ben je al zwanger;-)...wel dilemma:S
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Die mag je weer krijgen, een meiske. Jenaya kan niet vervangen worden, is onmogelijk en dit meisje is ook een ander meisje, een ander kind. Zij zal later wel, ondanks dat ze haar zus niet kent, wel het verdriet kennen van die zus die er niet meer is. Goed, daar heeft ze jullie voor om haar daar doorheen te loodsen. Volg je hart Mandy, het enige wat je hoeft te doen is je hart volgen. Niet wat ik hier zeg, niet je schuldgevoelens of je verdriet, gewoon alleen maar je hart!
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Krijg je zometeen 2 meiden;-). Hoe het zal gaan vanaf nu, laat het over aan het leven zelf. Geen impulsieve beslissingen, eerst nog rouwen, vertrouwen hebben in jezelf en je onderbuik en dan weet je op een gegeven moment wat je wilt en hoe je het wilt. Je moet denk ik niet alles concreet willen weten. Hoe lastig dat nu misschien ook is. Je bent nog niet over Jenaya heen. Neem je tijd. Ik heb nu Puck, was 35 toen ik zwanger werd en 36 toen ik moeder werd en ik wilde al veeeeeel eerder, maar het ging zoals het ging. Ik wil nog wel meer kinderen, mijn vriend niet. Na ja, heb ik soms ook een dilemma;-). Je hebt nu een mooie zoon, de rest komt<3
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Mooi hoor. Ik heb een soort van vriendin, exvriendinnetje van een goede vriend van me en haar dochter is ook overleden, al heel lang geleden, maar elk jaar viert ze nog steeds haar verjaardag. Ze plaatst nog steeds, en het is nu 10 jaar geleden, teksten op facebook voor haar dochter. Echt heel mooi, heel veel mensen vinden dat ze daar nu maar eens overheen moet zijn, maar ik vind dat ze het juist hartstikke goed doet.
Dus Jenaya had je goed aan het schrikken gemaakt:-). Hoe vind je het dat ze dit doet en hoe ga je ermee om, wat wil je van haar, met haar? Pfoe veel vragen weer. Wat een tekst op de steen die je van je zusje hebt, ontroerend. Heb net wat zitten lezen over die sma op internet, ik had er nog nooit van gehoord. Ik blijf maar zeggen hoe heftig ik het voor jullie en natuurlijk ook voor haar vindt. Het raakt me bijzonder omdat mijn eigen dochter ook nog maar zo'n kleintje is. Werkelijk je zou me op kunnen vegen als haar iets zou overkomen.
Is dat ook een afdruk van haar voetjes bij haar urn? Je gaat er wel heel goed mee om Mandy. Het duurt meestal een jaar voordat je weer enigszins het gevoel hebt dat je een beetje jezelf bent. Dit heeft even niets te maken met spirituele ontwikkelingen maar puur met je mens zijn.
Ik vind het echt super voor jullie dat jullie weer een meisje gaan krijgen. Heel eerlijk denk ik dat zij degene is die onbewust jouw wonden gaat helen van Jenaya. Je hebt een lieve zoon, maar hij is niet je dochter. Geen diskrediet naar je zoon toe, ik weet dat hij net zoveel onderdeel uitmaakt van jouw leven als Jenaya dat deed, maar het is gewoon anders een dochter, zo'n dochter. Het feit dat jij je liefde weer kan gaan geven, zal helend werken voor jou.
Overhaaste spoed is zelden goed, maar jij gaat de toon zetten voor jezelf, let maar op. Vraag niet hoe, je weet dat je een hele sterke persoonlijkheid bent. Ik kan niet vaak genoeg zeggen dat je op je eigen krachten moet gaan vertrouwen. Te veel vragen stellen, met alle respect, leiden dan meer af dan dat ze je iets gaan brengen. Je moet sommige dingen doorleven. Misschien is dat precies wat Jenaya jou nu aan het vertellen is met al haar aanwezigheid.
Jenaya, kan zich eigenlijk niet meer veel herinneren van die laatste periode, wel een hele droge keel, willen drinken, maar niet kunnen en uiteindelijk overlevering aan de ziekte. Ze was wel een heel wijs meisje Mandy, je kon haar niet echt met iets voor de gek houden.
Wat betreft jouw man, ik weet het niet, maar ik kom daar niet doorheen, misschien omdat het via jou gaat. Ik zie dat zij hem ziet en op afstand naar hem zit te kijken, maar echt contact lijkt er nog niet te zijn. Of zij kan zijn verdriet niet zien, ik weet het eigenlijk ook niet. Ze is heel vaak bij haar broertje, zij zijn soulmates en letterlijk met elkaar verbonden. Dus het klopt wel dat hij zo laat nog wakker is met haar op de achtergrond. Je moet haar vragen hem s' avonds te laten slapen.
Een meisje van nog geen 2 jaar is nog veel meer verbonden met de levenscyclus, te jong om te beredeneren dat ze dood gaat. Zij heeft haar lichaam gevolgd. Het was heel druk in het ziekenhuis en er was ook specifiek 1 verpleegkundige die veel voor haar zorgde of die zij leuk vond. Er is daar een keer iets leuks voor haar georganiseerd op haar kamer (verjaardag gevierd??)
Hoe was het contact tussen jouw man en haar?
Mandy, voel je niet lullig om met dylano leuke dingen te doen, dat zou ze echt niet willen dat jij je zo voelt. Enn wanneer jij er aan toe bent, want je bent nog geen 30 zegt mijn gevoel, komt er een nieuwe zwangerschap, zeker!!
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Aha, ik snap het. Toch wetende dat de kans verkleind wordt tot 25 % heb je misschien wel nodig. Een tweede keer op deze manier een kind verliezen ga je niet trekken. Dan even moeilijk, maar daarna een dochter voor het leven. Maar goed, als t ongelukje in een klein hoekje zit...hoef jij dus maar te kijken en dan ben je al zwanger;-)...wel dilemma:S
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Die mag je weer krijgen, een meiske. Jenaya kan niet vervangen worden, is onmogelijk en dit meisje is ook een ander meisje, een ander kind. Zij zal later wel, ondanks dat ze haar zus niet kent, wel het verdriet kennen van die zus die er niet meer is. Goed, daar heeft ze jullie voor om haar daar doorheen te loodsen. Volg je hart Mandy, het enige wat je hoeft te doen is je hart volgen. Niet wat ik hier zeg, niet je schuldgevoelens of je verdriet, gewoon alleen maar je hart!
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Krijg je zometeen 2 meiden;-). Hoe het zal gaan vanaf nu, laat het over aan het leven zelf. Geen impulsieve beslissingen, eerst nog rouwen, vertrouwen hebben in jezelf en je onderbuik en dan weet je op een gegeven moment wat je wilt en hoe je het wilt. Je moet denk ik niet alles concreet willen weten. Hoe lastig dat nu misschien ook is. Je bent nog niet over Jenaya heen. Neem je tijd. Ik heb nu Puck, was 35 toen ik zwanger werd en 36 toen ik moeder werd en ik wilde al veeeeeel eerder, maar het ging zoals het ging. Ik wil nog wel meer kinderen, mijn vriend niet. Na ja, heb ik soms ook een dilemma;-). Je hebt nu een mooie zoon, de rest komt<3
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Mooi hoor. Ik heb een soort van vriendin, exvriendinnetje van een goede vriend van me en haar dochter is ook overleden, al heel lang geleden, maar elk jaar viert ze nog steeds haar verjaardag. Ze plaatst nog steeds, en het is nu 10 jaar geleden, teksten op facebook voor haar dochter. Echt heel mooi, heel veel mensen vinden dat ze daar nu maar eens overheen moet zijn, maar ik vind dat ze het juist hartstikke goed doet.
Dus Jenaya had je goed aan het schrikken gemaakt:-). Hoe vind je het dat ze dit doet en hoe ga je ermee om, wat wil je van haar, met haar? Pfoe veel vragen weer. Wat een tekst op de steen die je van je zusje hebt, ontroerend. Heb net wat zitten lezen over die sma op internet, ik had er nog nooit van gehoord. Ik blijf maar zeggen hoe heftig ik het voor jullie en natuurlijk ook voor haar vindt. Het raakt me bijzonder omdat mijn eigen dochter ook nog maar zo'n kleintje is. Werkelijk je zou me op kunnen vegen als haar iets zou overkomen.
Is dat ook een afdruk van haar voetjes bij haar urn? Je gaat er wel heel goed mee om Mandy. Het duurt meestal een jaar voordat je weer enigszins het gevoel hebt dat je een beetje jezelf bent. Dit heeft even niets te maken met spirituele ontwikkelingen maar puur met je mens zijn.
Ik vind het echt super voor jullie dat jullie weer een meisje gaan krijgen. Heel eerlijk denk ik dat zij degene is die onbewust jouw wonden gaat helen van Jenaya. Je hebt een lieve zoon, maar hij is niet je dochter. Geen diskrediet naar je zoon toe, ik weet dat hij net zoveel onderdeel uitmaakt van jouw leven als Jenaya dat deed, maar het is gewoon anders een dochter, zo'n dochter. Het feit dat jij je liefde weer kan gaan geven, zal helend werken voor jou.
Overhaaste spoed is zelden goed, maar jij gaat de toon zetten voor jezelf, let maar op. Vraag niet hoe, je weet dat je een hele sterke persoonlijkheid bent. Ik kan niet vaak genoeg zeggen dat je op je eigen krachten moet gaan vertrouwen. Te veel vragen stellen, met alle respect, leiden dan meer af dan dat ze je iets gaan brengen. Je moet sommige dingen doorleven. Misschien is dat precies wat Jenaya jou nu aan het vertellen is met al haar aanwezigheid.
reacties (0)