Ik mag ook niks!

Hoi Allemaal

Ik ben Levi, en ik ben 12 maandjes oud. Maar dat wisten jullie waarschijnlijk allemaal wel.
Ik heb gelezen dat mijn mammie allemaal blogs schrijft over mij, op deze site.
En ik dacht: Nou, als mammie het kan en mag, dan mag ik het ook.

Eigenlijk wil ik vertellen dat ik helemaal niks mag van haar.
Nou ja, bijna niks. Echt waar hoor! Ik zal jullie vertellen hoe het zit.
Bijvoorbeeld: Dan ben ik lekker aan het spelen op de grond en kruip ik naar de vensterbank toe.
Daar staan hele mooie planten en die roepen de hele tijd: “Pak me dan Levi, pak me dan!”
En ik luister al heel goed, dus ik trek lekker aan de plantjes. Maar nee hoor, daar komt mama weer aan lopen: “Nee Levi, jij mag niet aan de plantjes zitten!”
Nou moe… En terwijl ik net doe alsof ik wegkruip bij de vensterbank, en ik zie mama weer omdraaien, kruip ik er gauw weer naar toe. Zo, lekker puh!
Maar volgens mij heeft mama ogen op de rug want voordat ik het plantje weer in mijn handjes heb is mama al bij me. “Nee Levi, jij mag daar niet aanzitten, hup, daar is jou speelgoed!”
En ze zet me tussen de autootjes. Die zijn leuk hoor, daar niet van, maar kom op zeg…


Vervolgens kruip ik wat rond en zie kattenbrokjes liggen in het bakje van de katten. En die brokjes roepen: “Kom maar hier Levi, pak ons maar!” Dus terwijl ik al met mijn handje in de kattenbrokjes aan het graaien ben, komt mama weer op me af lopen: “Nee Levi, dat zijn voor de poesjes, jij hebt ander eten!” Ja duh, dat weet ik ook wel, maar proeven mag toch wel? Blijkbaar niet…

Dan maar naar de keuken toe. Leuk die deurtjes die open en dicht kunnen. Het zijn er 4 op een rij. En 1 deurtje kan je toch niet openen? Dat is zo zielig voor de andere 3 deurtjes. Dus hup, de rest ook maar open. En als de 1 een pannenonderzetter minder heeft, dan mag er uit de rest van de kastjes ook wel wat uit. Rol vuilniszakken, staafmixer…Bedoel: Je kan toch ook niet anders?
Maar daar komt mama weer aanzetten hoor…Zucht. Meestal kruip ik zelf maar weg voordat ze weer met haar “Nee Levi” komt aanzetten.

Op geven moment tijdens mijn kruipronde door de kamer zie ik de computerkast. En ik hoor allerlei stemmetjes die roepen: “Kom maar bij ons Levi!”
Eindelijk! Dit mag dus wel! Dus trek ik me op en sla een beetje met mijn handjes op het toetsenbord. Soms heb ik geluk en trek ik de letter H of de letter M eruit. Leuk die kleine zwarte blokjes! En dat zwarte ding aan een draadje is ook erg leuk. Een muis heet dat. Want ik stond een keer naast mama terwijl zij achter de computer zat, en ik trok aan dat draad waardoor dat zwarte ding over de grond bungelde. Mama riep toen: “Nee Levi, niet aan de muis, dat is van mama!”
Dan maar op de grond spelen. En toen zag ik een kast staan met allerlei knopjes. Die grote ronde knop was wel erg interessant.. Die riep dan ook: “Druk maar op mij!”
Dat deed ik, en ondertussen keek ik mama aan.  Heel blij natuurlijk, want ik zat niet aan de muis!
Maar ineens: Poefff! Dat was een gek geluidje. En mama die riep: “Levi! Nou is de computer uit, en mama was aan het werk!” Ja dat weet ik toch niet…….

Ook zoiets: Als mama en ik boodschappen hebben gedaan wil ik haar altijd graag helpen door bij thuiskomt de boodschappen van tafel te halen en alvast op de grond te leggen en erop slaan. Maar dat mag weer niet.
Maar als we in de winkel zijn dan stopt ze me wel allerlei boodschappen in handen. Dat is toch verwarrend voor mij? Dus op zo’n moment gooi ik ze maar van me af. Lekker op de grond. Kan mama mooi zelf oprapen in de winkel. Als ik het thuis niet mag, dan hier ook niet!

Zelfs de wasmachine is verboden terrein van me. Ik bedoel: Het is toch fijn als ik op de knopjes druk als de wasmachine al volop draait? Dat ie dan regelmatig op pauze wordt gezet, of een andere programma ineens inzet is alleen maar meegenomen. Maar nee, ook dat mag weer niet.
Dan loopt ze naar me toe en zegt: “Levi, mama zegt nee! Niet aan de knopjes komen! Ga maar spelen!”
Ja, dat doe ik toch dan ook???? Ik snap het niet hoor. Best verwarrend om een kindje te zijn.
Zuchtend kruip ik naar mijn auto’s en ander speelgoed en ga daar maar lief mee spelen.
IK MAG OOK NIKS!!!

Kusje Levi

449 x gelezen, 0

reacties (0)


  • san74

    leuk verhaal hahaha en herkenbaar!!Fijn weekend

  • leylibaby

    hahah leukkkk geschreven.. Het lijkt wel alsof je het over mij kleintje hebt :p. Idd levi zucht moeilijk om een kindje te zijn je mag niks hihihih

  • Mama Van J-J En J-S

    hahah leuk gedaan !!

  • Khloe004

    Nou lieve Levi,
    Mijn kleine Khloë krijgt ook voordurend van der mama nee te horen.
    Maar Khloë gaat dan altijd huilen. Zij is namelijk best wel verwend.
    Ga maar gewoon spelen met je eigen speelgoed en laat de grote mensen maar!
    Maar Khloë is het helemaal met je eens. Zij mag ook niks!!!
    Liefs Linda en Khloë ;)

  • -esmeralda-

    hahahahhahaha.. arm kind! hahahhahaha..

  • kimberly

    Geweldig geschreven meis!. Zo stuur ik altijd berichtjes naar mijn man uit naam van de kindjes of naar oma spanje!. :):)

  • **Mama-van-Damian**

    Whahaha, geweldig!!
    Damian zou precies hetzelfde geschreven kunnen hebben;)

  • Ellen79

    Arme, arme Levi. Ik snap precies wat je doormaakt. Ik ben Milena, gisteren 12 maanden oud! Dat is dus 1 jaar he, en wat denk je? Ze behandelen mij nog steeds als een baby!!! Dat geloof je toch niet. Misschien, Levi, moeten wij een clubje beginnen voor kinderen die niets mogen... We zullen vast niet de enige zijn!
    Laat het maar weten als je het leuk lijkt. Mama komt er net achter dat ik aan het toetsenbord zit, dus ik moet stoppen!
    Dikkenatteopenmondkusmetsnotneus!
    Milena!

  • one-love

    hahahah zo leuk geschreven!

  • mamavanr.owie

    whahha! wat een stoute mama heb jij zeg! mijn mama is precies zo! ik mag ook nergens aan zitten, maar ik doe het dan lekker toch, anders ga ik heel hard krijsen! xx rowie