Vandaag is onze Levi precies 9 maandjes oud..!
En dat betekent dat deze mama dus "officieel" ontzwangerd is!
Houdt dat in dat je dan minder "last" heb van gierende hormonen in je lijf?
In dat geval zou ik mezelf niet ontzwangerd willen noemen.
"Vroeger" (als in: Vòòr de zwangerschap) kon ik rustig Hello Goodbye kijken, of het familiediner.
Zonder snik, zonder brok in mijn keel. Tegenwoordig krijg ik bij zowat alles een brok in mijn keel.
Hello Goodbye, familieleden die elkaar na tig jaar weer huilend in de armen vallen, een mooi liedje, Levi die voor het eerst dingen "zelfstandig" kan. Een blij moment. Gevoel dat ik machteloos sta in een situatie.
Je kan het zo gek niet bedenken of er is wel een moment waar ik een flinke brok in mijn keel moet wegslikken. Tranen die achter mn ogen prikken. Of waarbij ik uit mijn slof kan schieten (tegenover John).
Ik ontzwangerd?? Ha, echt niet!
reacties (0)