31 weken zwanger en de kleine man ruim 15 maanden

Zo het is hoog tijd dat ik weer eens de draad op pak op Babybytes! Door allerlei omstandigheden ben ik hier een tijdje niet actief geweest, maar ik ben heel erg benieuwd hoe het hier met iedereen gaat! Met de meiden in dezelfde zwangerschapsweek, de mede-mama's, de lieve meiden die zo graag (weer) mama willen worden... Ik zal al jullie berichtjes en updates gaan bijlezen, maar ik hoop in elk geval dat het met jullie allemaal goed gaat!

Ik heb hier een tijdje op mijn tenen gelopen, ik had moeite om alles wat ik van mezelf verwacht waar te maken. Een goede werkneemster, een goede mama, een goede vrouw... Totdat de tenen het niet meer houden, en ik steeds vermoeider en emotioneler werd. Slecht slapen, stress om van alles en nog wat, frustraties. De maat was vol, en toen onze vakantie ook nog eens overschaduwd werd door buikgriep en oorontsteking trok ik het niet meer. De belangrijkste ingreep is dat ik nu nog maar drie halve dagen werk in plaats van vier hele dagen, en ik hoop dat dat zijn vruchten gaat afwerpen! Daarnaast wil ik me echt meer bewust gaan bezighouden met de zwangerschap, want voor ik het weet zit het er straks al weer op. Dus als iemand tips heeft hoe dat 'genieten' nou echt werkt, ik houd me aanbevolen!

Naast vaak harde buiken gaat alles prima met de zwangerschap. Mijn bloeddruk blijft netjes binnen de curve, de baby en baarmoeder groeien goed, mijn gewicht is prima (+5 kilo) en mijn anti D shot is alweer binnen. Ook dit kindje heeft een positieve bloedgroep, en door mijn negatieve resusfactor is anti D nodig om te voorkomen dat mijn lichaam antistoffen gaat aanmaken tegen dit kindje. Ons meisje beweegt heel goed, ondanks de voorliggende placenta voel ik haar nu heel goed. Ook de onprettige trappen tegen mijn ribben, het drukken tegen de blaas en de hik :). De babykamer is al een heel eind klaar, maar de aankleding moet nog gebeuren. Ik ben nu druk bezig met de geboortekaartjes, maar hoe lastig om HET kaartje te vinden... Helemaal voor een perfectionist zoals ik ben :S. Ik probeer me verder een beetje voor te bereiden op de bevalling, en daarnaast vliegt de tijd echt voorbij. Nog steeds kijk ik vreemd op als ik mezelf in de spiegel zie... De nesteldrang is inmiddels mijn tweede persoonlijkheid geworden, dus het liefst moet alles vandaag nog af. Arme man van me...

Dan nog even een update over de kleine man. Die is alweer ruim 15 maanden oud, en laat steeds meer zijn eigen persoonlijkheid zien! Hij weet precies wat hij wil (of wat hij niet wil, zoals broodkorsten), en laat dat ook duidelijk merken. Hij doet steeds meer stappen los, als hij zich erg zelfverzekerd voelt doorkruist hij de woonkamer los. Maar het gaat op een rustig tempo, hij wil eerst vertrouwen opbouwen. Ook zegt hij steeds meer woordjes na, en wijst hij zaken aan die hij kan benoemen. Denk aan koek, klok, papa, mama, lamp, mauw, waf waf, kwaak, sok, broek, boek, bal, slok, brok, blok, tuut, 'joggg' (yoghurt), 'gnggggg' (rupsje nooitgenoeg), enz. Hij is nu bijna twee weken ziek geweest (verkoudheid, buikgriep en oorontsteking), maar langzaamaan wordt hij weer lekker zijn vrolijke zelf. Hij is wel wat ieler geworden door de buikgriep, maar de eetlust is inmiddels weer helemaal terug. En dan straks kijken wat hij van zijn zusje vindt...