Onvoorstelbaar onwerkelijk...

Nou, zoals jullie misschien wel weten kriebelde het hier al aardig voor een tweede kleintje. Deze zomer hebben we besloten om de condooms te laten voor wat ze zijn. Ach, mijn cyclus was nog erg onregelmatig (sinds de bevalling was ik tweemaal ongesteld geworden, op 29 april en 14 juli. Erg toevallig, aangezien mijn man jarig was op 29 april, en op 14 juli waren wij 13 jaar samen. Ik zei nog gekscherend tegen manlief: de komende maanden hebben we geen verjaardag, jubileum oid staan… En dus ook geen menstruatie :D). En bij de eerste zwangerschap was ik ook niet direct zwanger. We zouden al erg gelukkig zijn als we eind dit jaar blij nieuws zouden krijgen!

Half augustus: nog geen menstruatie. Nou ja, gezien de lengte van mijn vorige cycli verbaasde het me niet. Eind augustus: nog geen menstruatie. Hmmm, werkt mijn lijf nog wel? Ik kon eerder mijn eisprong goed voelen, maar ik had sinds mijn menstruatie nog niks gevoeld. Mijn nieuwsgierigheid won het van mijn voornemen om niet met ovulatietesten te beginnen, ik wilde gewoon weten of alles het nog wel deed! En ja hoor, na een paar dagen had ik een positieve ovulatietest in mijn handen. En de eisprong heb ik ook gevoeld, ik heb echt even dubbel gelegen van de pijn. Okee, dat werkt gelukkig nog. En fijn dat ik het weet, want dan weet ik dat ik na 14 dagen mijn menstruatie kan verwachten, en dan kunnen we daarna echt beginnen! Of niet…

Er waren wat kleine signalen dat ik misschien al wel zwanger was, maar ik was er zo van overtuigd dat het zwanger worden wel even ging duren, dat ik er geen oog voor had. Ik had een bloedneus gehad, dat heb ik eigenlijk nooit. Daarnaast voelde ik me regelmatig licht misselijk, en voelde ik van allerlei steekjes en krampjes in mijn buik. Op vakantie had ik erg veel zin in een lekkere alcoholische versnapering, en zat er niet op te wachten om onverwacht ongesteld te worden. Dus op woensdag 5 september een testje gedaan, om uit te sluiten dat ik zwanger was. Dan kon ik lekker een borrel nemen, en rekening met zwemmen houden dat mijn menstruatie aanstaande was. Of… zie ik daar nou een heel licht, ienimienie streepje?? Nou ja, laten we over twee dagen voor de zekerheid nog maar een testje doen… Op vrijdag 7 september was het streepje al donkerder (zie foto’s). Pas na nog twee positieve testen op 9 en 11 september begon het door te dringen…

We zijn zwanger!!! Wie had dat gedacht, in één keer raak! We zijn allebei helemaal flabbergasted, en het is nog zo onwerkelijk, maar we zijn ook superblij en gelukkig! Ons zoontje krijgt volgend jaar mei een broertje of zusje! Zo bijzonder dat we deze spannende, mooie en wonderlijke tijd nog een keer mogen meemaken <3. Het is nog erg pril, dus voor degenen die mij via social media of in real life kennen: mondje dicht!

Graag wil ik ook nog even stilstaan bij de meiden waarbij een (volgende) zwangerschap helaas geen vanzelfsprekendheid is. Ik begrijp dat mijn verhaald misschien frustrerend is om te lezen. Ik hoop dat het jullie ook (nogmaals) gegeven is om dit wonder mee te maken, ik blijf voor jullie duimen en hopen! En natuurlijk neem ik deel aan Moeders voor Moeders, zo’n kleine moeite en zoveel waard… Xxx