Mijn lieve jongen alweer tien daagjes oud

Hoi lieverds,

Even een update van hoe het hier gaat. Het gaat zo snel allemaal, ik kan niet geloven dat Milan alweer tien dagen oud is.. Lijkt wel gisteren dat hij geboren werd.

Het gaat hier echt heel erg goed.. Uitroepteken hihi.

Ik herstel erg goed, heb eigenlijk nergens meer last van. Enige waar ik in het begin last van heb gehad is mijn stuitje, dat was wat gekneusd van de bevalling, maar hij is zo makkelijk eruit gekomen dat ik verder geen pijn heb gehad, het scheelt ook enorm dat ik dit keer geen hechtingen heb, dus lopen en plassen en douchen ging vrijwel meteen zonder moeite. Beetje eng natuurlijk in het begin en ik had natuurlijk wel wat buikpijn, maar niet te vergelijken met na de bevalling van Rowan.

Ik heb erg veel naweeën gehad, vooral natuurlijk als hij aan de borst lag te drinken, maar daardoor kon de kraamzorg al na 5 dagen ongeveer mijn baarmoeder niet meer vinden, al helemaal terug gekrompen, jeej.. Ik ben gisteren eens voorzichtig op de weegschaal gaan staan, en er stond 60 kilo. Ik ben begonnen met 62, en geëindigd met 72, dus als mijn weegschaal een beetje klopt met die van de verloskundige, ben ik al twee kilo onder mijn startgewicht. Lang leve borstvoeding, UITROEPTEKEN.

Hier een buikfoto van precies veertig weken zwangerschap, eigenlijk één na de geboorte dus haha:

Milan is een heel tevreden mannetje. Hij slaap veel en huilt alleen als hij honger heeft. Heel soms heeft hij wat krampjes, en dan vooral in de nacht, maar verder echt helemaal nergens last van, ik had geen lievere baby kunnen wensen, ik ben echt helemaal verliefd op hem.

Bjorn is de papa waarvan ik had gehoopt dat hij hem zou zijn, en eigenlijk ook wel verwacht had. Hij is lief en geduldig en ontzettend trots. Heel anders als mijn ex dus haha, en dat is een grote opluchting. Mede daardoor heb ik de kraamweek als heerlijk ervaren en was ik een beetje verdrietig dat deze alweer voorbij was. Er hebben natuurlijk ook wat traantjes gevloeid toen de kraamzorg weg ging, wat een toppertje was dat zeg, ze had van mij nog twee weken mogen blijven.

Rowan is ook nog steeds heel lief voor zijn broertje. Hij heeft hem geaccepteerd alsof hij er altijd bij is geweest, geen enkele keer heb ik aan hem gemerkt dat hij eigenlijk niet blij ermee was. Alleen nog steeds richting ons veel uitproberen en wat opstandig, maar ach dat hoort er ook bij..

Verder eigenlijk heel weinig te vertellen, alleen dat het dus super goed gaat hier, ook met de borstvoeding, ik heb melk voor een heel leger ondertussen en hij drinkt goed. Ik kolf alleen soms voor de avond en de nacht, en als ik echt druk erop heb staan en hij krijgt ze niet leeg gedronken. Ik had het echt niet gedacht maar borstvoeding is echt helemaal mijn ding. Nu ik allebei heb ervaren, ga ik met stio voor borstvoeding. De band die je met je kindje krijgt is alleen al de moeite waard. Uitroepteken ;)

Ik heb ondertussen ook het filmpje van de bevalling gekeken, en wat ben ik ontzettend blij dat ik dit heb. Zo mooi om te zien hoe je eigen kindje ter wereld komt, is echt een aanrader voor iedereen.

Hieronder nog wat foto’s van onze trots:

Ennn natuurlijk de traktaties voor de psz, met dank aan menn: