Hij is grooooot....

Nu ruim 37 weken zwanger. Het kan elk moment gebeuren en daar hoop ik dan maar op......

voor mijn gevoel is de kleine enorm. Hij is ingedaald en toch zit ie met zijn billen tegen mijn borstbeen aan. Bijna mijn hele buik voelt gevuld. Ik heb ook nog wel heel veel vruchtwater maar vrees toch dat dit geen kleine jongen is. Hopelijk kan ie gewoon naar buiten, daar zie ik wel wat tegenop. Maar verder heb ik er zin in hoor. Ik ben zo benieuwd naar hoe de bevalling dit keer zal verlopen. Heel veel slechter dan de vorige keer zal niet gaan denk ik. Maar bovenal ben ik benieuwd naar mijn kleine jochie. Lijkt ie op mila, heeft hij ook een volle bos zwarte haartjes en een dopneusje? Gaat hij ook zoveel huilen? Of wordt ie juist heel rustig? 

Hier is alles klaar voor de baby. Zelfs de babyfoon met camara staat al gemonteerd en gericht. Kleertjes in de kast. Vluchttas is bijna klaar maar camara's zijn vol accu en met lege kaarten. 

Ergens denk ik dat ik nog een week moet wachten. Door de feestdagen heb ik nog geen echt rustige verlofweek gehad. Maar komende week gaat mila ma en di naar de opvang. Donderdag naar opa en oma. En dan kan ik naar harte lust nog de laatste hand aan wat fotoboeken leggen. En ik moet ook nog het dienstrooster maken voor mijn werk. Genoeg te doen, maar als mila thuis is verveel ik me. Dan kan ik al die dingen niet doen terwijl ik ook niet in conditie ben om echt met haar te spelen. Fietsen, wandelen of steppen geeft pijn in mijn heupen. Pakken van puzzels lukt haast niet omdat ik dan op de knieën moet. Dus we tekenen heel wat af en ze zit toch ook wel best vaak achter de tv helaas.....

gelukkig gaat het slapen weer beter, geen krampen meer, wel last met draaien. Wordt veel wakker maar val wel weer in slaap. Ik heb de laatste dagen ook geen rugpijn meer gehad.

al met al...... Het gaat zijn gangetje, op wat ongemakken na gaat het goed. We wachten af en we zullen zie wanneer de kleine zich aan dient. Gokje: de week na volgend weekend en hij weegt 4200 gram.....