Het zal toch niet???

Inmiddels weer wat dagen verder na mijn laatste blog. Vanavond precies 14 dagen geleden hebben wij het gedaan.... wat vliegt de tijd. Inmiddels zou ik dus echt zwanger kunnen zijn. Ik voel al ruim anderhalve week een constant weeig gevoel in mijn onderbuik. Ik dacht misschien dat het door verstopping zou kunnen komen. Ik had niet zo gezond gegeten, weinig gedronken, fruit even wat minder, dus de ontlasting ging wat moeizamer. Maar inmiddels is dat weer helemaal goed en blijf ik dat gevoel houden. Verder vooral in de ochtend en middag kotsmisselijk, ook al een paar dagen....

Ik wordt zooo moe van mezelf. Waarom maak ik mezelf (en mijn vriend) toch weer zo gek???? Waarom kan ik nu niet eens gewoon na een paar weken vaststellen dat ik niet ongi geworden ben?? Tja, blijkbaar zit ik zo in elkaar....

De testen heb ik woensdag al in huis gehaald, en vanochtend had ik kunnen testen. Maar ja, het was 7.00, m sliep nog, en ik was nog zooo moe, dus de ochtend urine verdween in de wc. Tja, 5 minuten later werd m dan toch wakker.... Tot nu zoo misselijk. Maar testen?? Ergens durf ik ook niet zo.....

Mijn vriend geeft aan het wel heel snel te vinden, nog geen 4 weken geleden heeft ie (eigenlijk in een opwelling) gezegd dat ie wel weer wilde, en nu al zwanger??? Pfff, dat hadden we niet verwacht. En dan het gedoe met het kopen van een nieuw huis??? We gaan waarschijnlijk iets bouwen, dan hebben we volgend jaar zomer/ einde van de zomer een nieuw huis, maar dit kindje zou al in oktober komen..... en we hebben geen 3e slaapkamer nu.....

Maar het zou zoooo welkom zijn, het zou zo fantastisch zijn als ons de lijdensweg bespaard blijft van een tijd terug. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat het nu bij de eerste keer raak kan zijn????? De natuur laat zich niet plannen en eigenlijk is dat ook wel weer mooi.

Tja, en daar zit ik dan, m aan het slapen, mijn vriend aan het sporten, ik zou eigenlijk nu wat moeten werken..... maar mijn gedachten dwalen af naar mijn buik, gebeurd daar wat, of niet? Uiterlijk woensdag zal ik ongesteld worden maar ik denk toch dat ik morgen alvast maar een testje doe.....

----

Later op de middag kon ik me toch niet beheersen, ik ben de hele dag misselijk geweest en ik kom net bij de prenatal vandaan...... wat een schattige kleine kleertjes toch weer.... Helaas was de test negatief, het zegt nog niet zoveel maar sta weer met beide beentjes op de grond. Toch maar mijn ongesteldheid afwachten de komende dagen.