Verzakt

He allemaal,

M is dinsdag alweer 6 weken oud geworden, tijd dus voor een gynaecologische check-up en afsluiting van de kraamtijd.

Ik voel me echt prima, niet erg moe ofzo, kan ip alles weer. Heb nog een heel klein beetje bruine afscheiding, maar dat zal wel ooit een keer stoppen (hoop ik). Eigenlijk is er maar een ding wat me echt dwars zit: ik ben nog steeds een beetje incontinent. Het is niet zo dat ik echt volle plassen in mijn broek doe maar bij persen/ lachen/ tennissen etc verlies ik wel wat, zeker bij volle blaas. En dat gevoel dat je blaas vol is, dat heb ik de hele dag, maar dan komt er maar een drupje. Had zelf al eens gekeken met een spiegeltje. De opening was veel groter dan voorheen en ik zag een soort van bal en in die bal zat een openingetje. Ik dacht toen al dat dat mijn blaas zou zijn, hoopte dat het mijn baarmoeder met uitgang zou zijn die nog moest repositioneren.....

Zojuist naar de gyn. Hij wist de naam van mijn dochter niet, hij wist niet hoeveel bloedverlies ik gehad had en of ik een bloedtransfusie gehad had. Daarbij was er totaal geen ruimte voor vragen of opmerkingen. Hij wilde nog even naar het litteken kijken en ook een echo maken omdat ik nog steeds die bruine afscheiding heb. Nou, dat laatste deed hij toch maar niet want het apparaat was kapot. En helaas helaas...... ik heb een verzakking, of eigenlijk 2, van mijn blaas en baarmoeder. Mijn baarmoeder kan zichzelf nog wel tot een jaar na de bevalling herstellen maar mijn blaas waarschijnlijk niet. Ik kon er een ring voor gebruiken (zoals bejaarden doen) of een operatie maar ik moest maar met fysio beginnen want die operatie was pas aan te raden als mijn gezin compleet was.......

Slik.....

Was zo blij dat ik geen keizersnede heb gehad, moet ik alsnog misschien ooit een operatie...... Ergens denk ik dat deze blaasverzakking in de zwangerschap al ontstaan is en niet zozeer met de bevalling zelf te maken heeft. Ik had voor de bevalling al problemen met ophouden en had zelfs een keer mijn bed volgeplast in de nacht. En toen ik een katheter moest tijdens de bevalling zei de verloskundige tegen de stagiaire dat dit niet kon missen.....

Verder heb ik een indicatie voor een klinische bevalling voor de volgende keer omdat een vastzittende placenta een herhaalrisico heeft. Nou wilde ik zoiezo nooit meer zonder epiduraal bevallen dus dat is niet zo erg.......

Na thuiskomst maar direkt de bekkenbodemfysiotherapeut gebeld: ik kan vrijdag aanstaande (de dertiende....) al komen. Hopelijk hersteld het zich nog wat met veel oefenen......

Pffff wat een vrouw al niet moet doorstaan voor een kind. Maar ja.... het is dan toevallig wel de mooiste, liefste en grootste wonder van mijn leven!