Vandaag alweer ruim 33 weken zwanger en misschien gaan de laatste loodjes toch wel tellen nu.
Hele weekend druk geweest met vanalles, vooral gisteren, veel bezoek over de vloer. En aangezien ik toch niet echt weg hoefde had ik voor de verandering maar eens geen steunkousen aangedaan. Hele dag beetje bezig geweest, vooral eten, snaaien en sociaal doen. Omdat ik echt vond dat het in de avond wel welletjes was met die calorieen heb ik mijn avondmok milk en fruit maar laten staan.....
en dat heb ik geweten. Vanmorgen om 5.00 werd ik wakker van heftige kramp in mijn rechter kuit. Zo erg had ik het nog niet gehad, eigenlijk heb ik al tijden geen kramp meer gehad. En wat blijkt, ik kan niet meer bij mijn voeten....
Dus gooide de dekens van me af en riep keihard M...... Die lag echt heel diep te slapen en het duurde even voordat ie wakker werd. Hij dacht minstens dat de bevalling begonnen was en liep te bazelen dat de vluchttas nog niet klaar stond!!! Hahaha, als dat het eerste is wat je denkt bij je vriendin in nachtelijke pijn.....
Toen ie eindelijk begreep dat ik kramp had en dat ie daar iets aan moest doen kon ik eindelijk weer opgelucht ademhalen. Maar AAAAAAA wat doet dat pijn. Heb volgens mij gewoon een spier gescheurd, loop nu mank. Na dit hysterische avontuur snel nog maar wel melkprodukten naar binnen gewerkt en hebben we nog geprobeerd wat te slapen, maar onze kleine kruimel was toch ook wel een beetje overstuur, keihard aan het schoppen!
Verder is het zoiezo wat onhandig lopen want bij elke stap het ik het idee dat ik in mijn broek plas, wat ik dan ook geregeld druppeltjes gewijs doe. En sinds vanochtend zit er een bal tussen mijn benen en voelt het een beetje als menstruatieachtige krampjes, voelt niet heel fijn. Misschien is ze dan nu wel aan het indalen.
Pffffffff, nog 2.5 wkn werken, en nog max 8.5 wk te gaan totdat onze kleine meid geboren wordt, ik kijk er zo naar uit!
reacties (0)