Kerst 2012

Na mijn emo-blog zal ik toch ook nog even vertellen hoe onze kerst er uitzag....

Zaterdag was het kerstavond, die avond is voor ons gezinnetje, dus voor mijn vriend, mezelf en kruimel. Overdag hebben we alle kerstinkopen gedaan en ik heb nog even wat geslapen in de middag, was zo moe van de dienst de dag ervoor. Rond half 7 begonnen we met het eten: voorgerechtje van de albert heijn, iets van paddestoelen en raapstelen in een bladerdeegbakje, toen lekker kaasfondue en als toetje nutexplosion ijs met appeltaart. Daarbij dronk ik een heerlijke alcoholvrije mousserende wijn, leek erg op champagne.

Tussen de gangen door hebben twee heel belangrijke dingen gedaan. Ten eerste hadden we besloten dat kruimel vandaag haar naam ging krijgen. We hadden al twee namen bedacht de afgelopen maanden, de ene vond ik mooier, de andere mijn vriend. Maar ze kon er maar een krijgen.... Uiteindelijk hebben we een derde gekozen. Mijn vriend riep die deze week eigenlijk zomaar om wat tegengas te geven maar hij bleef maar in mijn hoofd hangen. Het klonk lief, sterk, internationaal maar niet buitenlands en het voelde goed. We hebben er toch nog lang over nagedacht, wie van de drie, maar het is die laatste geworden! Over 10 weken krijgen jullie het te horen!

Daarna was het de beurt aan het geboortekaartje. We hadden er al een online uitgekozen, maar wat ze je erop? Wel of geen gedichtje? Hoe kondig je de geboorte aan? Waar zet je alles neer? En toen we daar over uit waren kreeg ik het niet via de site erop! GRRR. Ik bel ze na de kerst wel op over hoe dit moet.

Tegen half 11 zat ik vol eten maar was ik nog niet moe, natuurlijk in de middag ook al geslapen. We zijn dus nog even bij vrienden geweest voor een drankje, natuurlijk even mijn dikke buik showen, ben er zo trots op! Om 1 uur lagen we op bed.

De volgende dag, eerste kerstdag, stond ik het teken van mijn vriends familie, voor mij is dit meestal een vrij pittige dag. In de ochtend weer vroeg wakker, nog even wat administratie voor mijn werk gedaan. Daarna omkleden en op pad. Bij mijn schoonouders stond een kerst lunch klaar en daarna gingen we kadootjes uitpakken. Maskertjes en een boekenbon voor mij oa, en een supergave kruik in de vorm van een schaap en wat kleine dingen voor kruimel. Daarna op weg naar een tante van mijn vriend voor het kerst diner. Ik kreeg een doos vol met tweede hands kleertjes van een neef van mijn vriend (die er nu niet was). Allemaal kleertjes van lief en andere dure merken en echt supergaaf!!! Helemaal blij mee! Iemand kwam anderhalf uur te laat binnen zodat alles heel erg laat werd. Heb uren op die stoel gezeten en mijn rug knalde bijna uit elkaar. Uiteindelijk zijn we rond 11 uur weggegaan, pffffffffffffffffffffff. Irritatie, pijn, vermoeidheid, viel als een blok in slaap, om een paar uur later weer wakker te worden en daarna max 15 minuten aan een stuk nog te kunnen slapen.

Toch maar opgestaan, in de ochtend rustig aan gedaan. Ondanks dat we allemaal kant en klaartje van de albert heijn hadden gekocht hebben we toch ook nog wel wat zelf gemaakt wat later die dag zo de oven in kon. Huis opgeruimd, lekker in bad en toen kwamen tussen 2 en 3 mijn ouders en mijn broer, schoonzus en ons petekindje lisa.

Wat een schatje is Lisa toch, ik baal er goed van dat ik haar niet zo vaak door de afstand. We zouden geen kadootjes doen maar toch lagen er nogal veel kadootjes onder de kerstboom! Dus uitpakken!!

Het laatste kadootje (dacht ik) was voor mijn broer en zijn vrouw. Er zat een envelop in de doos met een rijmpje met de vraag of zij knuffeloom en tante willen worden van onze kruimel. Het antwoord was ja. Had uiteraard niet anders verwacht! Maar waar ik traantjes had verwacht bij mijn broer kwam er verder niks.....

En dat had te maken met het allerlaatste kado, van hem voor mij. Hij stond gewoon te strak van de zenuwen om ook maar iets van emotie te kunnen tonen....

Mijn broer ging staan, pakte een formulier met tekst en begon dat voor te lezen. Hij vertelde dat hij heel blij was dat wij peetouders van lisa waren, dat onze band zo goed is en dat hij het zo ontzettend jammer vind dat we elkaar zo weinig zien. Hij wil mijn buik zien groeien en hij kijkt er steeds weer uit om me te zien.

En toen zat de hele familie te huilen om de bank! hahaha, papa, mama, schoonzus, mijn vriend en mijn broertje en ik.....

Daarna eten en ging iedereen weer naar huis. Opgelucht, voldaan en compleet uitgeput hebben wij saampjes met zijn drietjes nog even op de bank gezeten en daarna was het weer bedtijd. De volgende dag moest er weer gewerkt worden, helaas....

Vandaag komen mijn ouders, mijn broertje met schoonzus en ons peetkindje. We gaan een drie gangen diner serveren maar het meerendeel is een kant en klaartje van de supermarkt, tja, ben wel zwanger he! Zal het beloop van vandaag nog wel beschrijven, mijn dagboekje moet natuurlijk wel compleet zijn op het einde.....

Hopelijk gaan ze niet te laat weg, moet morgen gewoon werken! Zo'n kerst die volledig in het weekend valt is gewoon zwaar! En volgend jaar is het precies het zelfde verhaal!