Zooooooooooo onzeker....
Vandaag 7 weken en 3 dagen zwanger. Nog een dag tot de echo.
3.5 wk geleden was ik een euforische stemming. Hoe het ook zou aflopen, ik zou genieten!!
Maar het gaat nu toch effe wat anders..... In de week tot week, week 7 komen toch wel heeel veel berichten langs van echo's waarbij het niet goed is. Dit maakt wel dat ik me heeeel erg goed realiseer dat het ook bij mij weleens niet goed kan zijn.
Natuurlijk probeer ik mezelf een beetje op te vrolijken: deze meiden hebben een reden voor een vroege echo zoals herhaalde miskramen in het verleden. Dat heb ik allemaal niet meegemaakt gelukkig. Maar toch he.... ik zal blij zijn als het morgen half 4 is. Tot dan kom ik tot niks, kan alleen maar een beetje tv kijken, staren, bijna huilen en slapen. Die onzekerheid is echt killing.
Hoe voel ik me verder? Tja, toch wel zwanger denk ik.....
Ik ben enorm moe, kan soms mijn ogen echt niet open houden op mijn werk of in de auto, slaap heerlijk, vol levendige dromen (al wordt ik vaak wel om iets voor 6 al wakker om te plassen, moet normaal om 6.30 op). Verder nog steeds gevoelige grote borsten (al leek dat vanochtend iets minder te zijn), en ik ben misselijk.... pffff, vooral als ik bijna moet eten. Maar het is niet zo erg dat ik moet braken. Sinds een paar dagen komen er wat kleine puistjes bij, mag echt (nog) geen naam hebben gelukkig.
Maar wat me de meeste zorgen baart is die bruine afscheiding. Het blijft toch wisselend maar komen, het is absoluut bruin, niet rood. Er is geen hevige buikpijn, dus ik maak mezelf maar wijs dat het erbij hoort, maar toch.....
Dus dames, jullie horen het, het wordt hoog tijd dat ik die echo krijg, wordt gek van mezelf....
reacties (0)